Deze blog is een slechts een verkorte versie van een meer uitvoerige samenvatting, bedoeld om alvast een eerste indruk te krijgen van de vele parels, van vooral vele onvermoede interpretaties van in origine Hebreeuwse Bijbelteksten. Voor de meer volledige samenvatting, verwijs ik graag naar de Download PDF op: https://www.academia.edu/68345690/The_Besorah_according_to_Covid_19_by_Rabbi_Itzhak_Shapira

Was zijn vorige boek ‘Return of the kosher pig’ alleen al vanwege de titel provocerend, zo ook dit boek. Doch meer vanwege de inhoud dan vanwege de titel, die m.i. overigens niet geheel de lading van dit boek dekt. In dit boek ga je nl. niets vinden over de discussie rondom de vaccinaties. In plaats van Covid-19 had er ook een andere crisis kunnen staan. De ondertitel – The hidden Message of the Messiah geeft ook niet direct veel houvast, ook al gaat het zeker over het verkrijgen van het juiste zicht op de Messias, die vooraleerst een Jood is en twee gezichten kent: de Messias ben Jozef en de Messias ben David, die uiteindelijk ten diepste één zijn en worden. Op de achterkant wordt aangegeven, dat deze Besorah (Goed nieuws) een boodschap is voor “de Laatste Dagen” en bedoeld is om openbaring te geven over de Messias in onze dagen, overeenkomstig Covid-19. In het voorwoord vertelt de messiaans orthodoxe rabbijn Itzhak Shapira- oprichter van Ahavat Ammi Ministries en Yeshivat Shuvu – hoe hij tot deze urgente boodschap is gekomen. Anders dan de indruk weer met een nieuw eindtijd boek van doen te hebben, is zijn boodschap een geheel andere dan we gewend zijn.

Zelf pareert hij al heel snel de beruchte route of afslag die we kennen als de fatale en desastreuze opname-leer. Van wie weinigen zullen weten, dat die uit de koker van de jezuïeten afkomstig is.[1] Wel spreekt Shapira over een tijd om te schuilen in onze binnenkamers en om onze toevlucht te nemen tot Vrijsteden, zodat de suggestie gewekt wordt, dat ons nog zeer zware tijden te wachten staan op een manier die me deed denken aan een prediking n.a.v. parasja Lech Lecha; over de boodschap die Abraham kreeg om zelfs uit zijn land te gaan, niet wetend waarheen El Shaddai hem zou leiden om dat ook zelf ter overweging te nemen.

Joodse hermeneutiek

Dat dit toch niet zo bedoelt wordt, wordt al snel duidelijk voor wie enigszins bekend is met de joodse manier van Bijbellezen. Want dat moet gezegd, dit boek – voor wie het Engels al machtig is en minstens bekend is met het Hebreeuwse alfabet-  is niet voor beginners. Dit boek veronderstelt dat de lezer vooral bekend is met midrasj, een methode uit de joodse hermeneutiek, die op grond van allerlei woordspelingen in het Hebreeuws zelf, tot nieuwe associaties en betekenissen komt. Midrasj zoals we die ook in het Nieuwe Testament tegenkomen, doch zelfs bij de meeste bijbelschool studenten of voorgangers nog steeds onbekend zal zijn.

Ik kan iedereen aanraden om bijvoorbeeld eerst een boek als Verborgen Schatten[2] te lezen van Jozef Shulam, om kennis te maken met hermeneutische principes (zoals de regels van Hillel).

Covid-19

Shapira ziet de huidige Covid-19 pandemie, als een oordeel over de naties, evenals over Israël, voor het niet verzoenen met de zoon van God. De sociale afstand en het onvermogen om fysiek naar buiten te gaan, is een periode van grote voorbereiding en reiniging voordat de Messias voor onze deur verschijnt, spoedig en in onze dagen. Vooral als een mogelijkheid of kans of gelegenheid van Godswege om dichter bij de vervulling van Zijn plan te komen. De respons van de naties zal de lengte van deze grote ramp bepalen.

vgl. Jona 1:4 De grote wind vertegenwoordigt iets dodelijks en destructiefs voor de hele wereld, vergelijkbaar met een Covid-19-virus.

Bewust dat dit controversieel kan klinken, beweert Shapira, verwijzend naar Jesaja 45:7, dat begrepen moet worden dat God zelf uiteindelijk de bron is van Covid-19: Ik formeer het licht en schep de duisternis, Ik maak de vrede en schep het onheil; Ik, de HEERE, doe al deze dingen. Ondanks populair geloof, is het virus niet verschenen als gevolg van 5G, een overheidssamenzwering noch door de niet kosjere etensgewoonten van de Chinese gemeenschap. Het is ook niet Gods manier om een oordeel te brengen of toorn over de volken uit te storten. In werkelijkheid komt deze fysieke ramp voort uit een spirituele kwestie en vertegenwoordigt het een wake-up call voor de hele mensheid om hun relaties te onderzoeken (blz. 76). God brengt geen calamiteiten door chaos te creëren, maar juist orde. Wat dat aangaat, kunnen er potentieel zelfs grotere rampen komen. Elke profetie over wraak is altijd conditioneel! Op dit uur roept de hemel ieder van ons om te keren en om een heiligdom voor God te maken.

Cruciaal verschil met elke Maranatha-boodschap i,s dat Shapira niet zit te wachten op een apocalyptisch ingrijpen Gods om hier op aarde dan alles te komen fixen. Integendeel, zou hij zeggen, is Zijn wederkomst juist van onszelf afhankelijk en zijn wij het zelf die invloed hebben op een mogelijke versnelling van de terugkeer van de Koning der Koningen om Zich met Zijn Bruid te verenigen. Sterker nog: Hij popelt van verlangen dat wij Hem daarbij helpen en tegemoet komen.

Ondertussen moeten we ons leven leiden alsof de Messias al over de aarde regeert. Het verkrijgen van de visie van de uiteindelijke verlossing vereist bepaalde verwachtingen en voorbereidingen van ons allemaal.

De Kern van zijn boodschap: Hoe wij de komst van de Messias kunnen versnellen?

Het leren kennen van de Messias zoals Hij is. En wel zodanig dat Joden en Israëliërs Hem kunnen herkennen. Helemaal analoog aan het profetische verhaal van Jozef, toen zijn broers Jozef – als type van de Messias – niet konden herkennen in zijn Egyptische gewaad.

Daarbij moeten we bedenken, dat deze profetische geschiedenis zich heeft herhaald, toen Juda (als representant van de Joden) Jesjoea de Messias hebben verworpen, doch vervolgens aanvaard is door een ‘volk’ dat Hem niet kende.

Dat ‘volk’ echter heeft Hem echter zodanig ingekapseld, dat Hij onherkenbaar is geworden voor Juda. De volkeren hebben Hem allemaal gevormd naar hun eigen beeld, en wel zodanig dat Shapira zelfs de vergelijking aangaat van het vereren van ‘Jezus’ als was Hij het Gouden Kalf zelf: het dier dat in Egypte (en daarbuiten) stond voor kracht (viriliteit) en voorspoed. De vraag die zich hier dan opdringt is Welke Jezus denken wij te dienen, te vereren en zelfs te aanbidden?

Klipah (leerstelling uit overlevering 16^e eeuw)

Het catastrofale incident van het Gouden Kalf bracht zuivering voor de kinderen van Israël, die de klipah van het kalf aten, die hun eigen klipah en die van de naties vertegenwoordigt: representatie van kwade of onzuivere spirituele krachten in het jodendom.

De sleutel om de laatste ballingschap te overleven en het verkorten van de beproevingen die voor ons liggen wordt geopenbaard in Exodus 25:3-8. Als antwoord op het drama van het gouden kalf gaf God hen via Mozes de opdracht  een heiligdom voor Hem te maken, zodat Hij onder [binnenin] hen kan leven [wonen – v’shachanti]

In navolging van het voorbeeld van Israël moeten we ook het gouden kalf van onze generatie nemen, het omsmelten en uit zijn klipah (het omhulsel dat puur kwaad vertegenwoordigt) alles halen wat goed, puur en heilig is in de dienst van God.

Het nieuwe gouden kalf vandaag wordt gemaakt van de zonden van het christendom en hun corrumpering van Jesjoea ’s ware identiteit als de zoon van Israël, de rol van validiteit van het Joodse volk, het Jood-zijn van Jesjoea als Melech Israël en veel meer. Veel christenen hebben de klipot geërfd, die hen de weg naar de volheid van hun geloof verspert. Om die reden gelooft Shapira dat God ons het Corona-a9 virus heeft gestuurd om onze relaties met elkaar te onderzoeken en grondige kennis van de echte Joodse Messias te nemen.

Aäron was niet in staat om als Hogepriester te worden ingewijd, totdat de woestijn-misjkan was ingewijd (Lev, 8:1-36). Hoeveel te meer is Jesjoea vertraagd van inhuldiging en dienst als de Hogepriester van Israël totdat we de juiste misjkan hebben gebouwd? Vandaar dat de inauguratie afhankelijk is van ons.

Introductie

Aan de hand van de tekst uit Hosea 13:13 en Jer. 37:3 over barensweeën, zinspeelt Shapira op de mogelijkheid en wens om de pijn van de weeën te verkorten [hamtakat hadinim]: oftewel een verzachting van het oordeel. Het antwoord is dan: harder duwen!

De algemene vuistregel voor profetieën over verwoesting is dat ze niet hoeven te worden vervuld. Ze zijn afhankelijk van onze tesjoeva! Hoe langer we daar mee wachten, hoe langer het oordeel zal duren.

Shapira spreekt zelfs over een blauwdruk, die we kunnen volgen om de stappen te volgen die ons direct naar de ontmoeting met Hem leiden. Volgens traktaat Sanhedrin 98a (Talmoed) zal de Messias zelfs vandaag kunnen komen, als we naar zijn stem luisteren. Vgl. Psalm 95:7a Heden, indien u Zijn stem hoort, verhard uw hart niet!

Dit is weer afhankelijk van het ontvangen van hem als ware Vader. Vgl. Jer. 31:8! Zie, Ik doe hen komen uit het land van het noorden, Ik zal hen bijeenbrengen van de uithoeken van de aarde; onder hen zijn blinden en verlamden, zwangeren en barenden met elkaar: met een grote menigte zullen zij hierheen terugkomen.

Kus de zoon

David waarschuwde de naties in de laatste dagen met Psalm 2:12; Kus de Zoon, opdat Hij niet toornig wordt en u onderweg omkomt, wanneer Zijn toorn slechts even ontbrandt. Welzalig allen die tot Hem de toevlucht nemen! Rabbi Moshe David Vali (1697-1777) beweerde dat die vers een directe waarschuwing aan de volkeren was om niet het beeld of de klipah van de Messias te aanbidden of verafgoden.
Daarom moeten we ervoor kiezen de klipah van Edom, (de term voor het christendom) te verwijderen van de Messias, de authentieke Joodse Messias eruit te halen de ware essentie van de zoon te aanbidden, opdat hij niet boos wordt en [wij] onderweg omkomen!

Ex. 25:3 beschrijft het juiste gereedschap dat we nodig hebben om de authentieke Joodse Messias te extraheren: “Dit is het hefoffer [v’zot haterumah] dat u van hen moet nemen”. Dit woord terumah ia afgeleid van het woord Torah. Het enige verschil is de letter mem, deletter van de Messias. Kortom: Terumah=Masjiach+Torah.

De enige manier om een heiligdom voor God te maken en de Sjechina naar beneden te halen, is door de Thora hoog te houden met Masjiach in het midden. Precies zoals ook Paulus bevestigt in Rom. 3:31. Op die manier krijgt de Torah een diepere betekenis: het is meer van instructies over wetten. Het is een gereedschap geworden om het licht van Masjiach te extraheren en te verheffen.

Velen zijn bang voor het Covid-19-virus en de gevolgen voor de implicaties, maar angst is niet de beoogde reactie. God heeft deze pandemie gebracht om u te provoceren om het tegengif te zijn, de terumah, die goed nieuws, Thora plus Messias, aan de wereld brengt. We hebben de remedie voor de ziekte die de wereld kwelt. We kunnen de zaken snel omdraaien en de rommel die we hebben gecreëerd oplossen. Jes. 53: 4 Voorwaar, onze ziekten heeft Híj op Zich genomen, onze smarten heeft Hij gedragen. Wíj hielden Hem echter voor een geplaagde, door God geslagen en verdrukt.

In Rome bij de melaatsen

Gevraagd aan Joden wat de naam van de Messias is, zegt traktaat Sandhedrin 98b:14 van de Talmoed: “The melaatse van het huis Rabbi is zijn naam, zoals gezegd is: “Inderdaad heeft hij onze ziekte gedragen en onze pijnen doorstaan; toch achtten we hem gekwetst, door God geslagen en gekweld.” Een paar verzen verder, lezen we echter ook de volgende belofte:

Hij zal nageslacht zien, Hij zal de dagen verlengen; het welbehagen van de HEERE zal door Zijn hand voorspoedig zijn…. Hij zal verzadigd worden… Ik zal Hem veel toedelen, en machtigen zal Hij verdelen als buit. 53:10-12
Het Hebreeuwse woord voor gekweld nagua kan ook besmet betekenen, zoals met het Covid-19 virus. Waarom zou een gekwelde, besmette, lijdende dienaar voorspoed worden beloofd? Als je de letters in het woord nagua herschikt, krijg je het woord oneg (verrukking), dat wil zeggen dat zelfs deze aandoening uiteindelijk in een genoegen verandert.

Aangezien het priesters niet is toegestaan zich te verontreinigen en zich dus op te houden bij graven, lijken of melaatsen, zullen melaatsen afhankelijk zijn van vrienden, die hem naar de (hoge)priester toebrengen voor keuring en een reinigingsritueel.

Behalve dat we stappen in de voetstappen van de authentieke Jesjoea, dienen we ons als Bruid ook zodanig voor te bereiden, dat we met het oog op de Grote Bruiloft, de juiste kleding aanhebben, ook de inspectie van de hogepriester doorstaan, als wij ons lichaam inzetten als een levende steen bij het bouwen van Zijn Huis, Zijn Tabernakel. Dat is waar zijn eerste twee hoofdstukken overgaan: Het coronavirus en het bouwen aan Zijn Huis (de Misjkan) en de Berur: het inspectie- en identificatieproces van elke steen daarvan. Net als rabbijn Jonathan Sacks, ziet Shapira verantwoordelijkheid voor ons om te bouwen aan Zijn Huis (tabernakel of tempel).

Onze vaardigheid om snel het bouwplan uit te voeren voor het hele huis van Israël en de naties die ons werden voorgelegd:, komt overeen met het praktiseren van de Thora door daden van liefderijke goedheid en ons vermogen om diversiteit te accepteren in deze tijd is eveneens een van de ontbrekende katalysatoren.

Drie hoofddoelen van het bouwen van de tabernakel

Het door ons opgerichte koninkrijk moet een replica zijn van het koninkrijk hierboven. De Misjkan staat daarbij niet zozeer voor een bouwwerk, maar eerder voor de connectie tussen ons en de samenleving. 

1. De tent die op aarde is opgericht, bereidt de wereld voor op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde
2. De tent, die de tabernakel voorstelt, moet naar 4 zijden een open deur hebben om de volken te ontvangen:
3. Er werd een inzameling gehouden voor de aanleg van de wildernis Misjkan

Ons vermogen om het huis van God te vestigen, zal de komst van de Messias beïnvloeden. De aardse tabernakel vertegenwoordigt de mensen en relaties binnen het huis van Israël.

Ex. 25:8 En zij moeten voor Mij een heiligdom maken, zodat Ik in hun midden kan wonen. God wil de heiligheid van het huis herstellen door het defecte huis (christendom) dat is opgericht te corrigeren. De enige manier om een heiligdom voor God te maken… is door Jesjoea de juiste kleding aan te trekken.

Hoe ver zal God gaan om het huis te reinigen en de heiligheid van zijn koninkrijk te herstellen? (Lev. 14:34-48).

Plan en Patronen van de laatste verlossing

1. Om het huis te reinigen, hebben we een authentieke hogepriester nodig. Jesjoea is degene die elke steen onderzoekt, en velen zullen worden verwijderd.

2. Melaatsheid in de bakstenen is gerelateerd aan de zonden van de tong en slechte spraak

3. De hogepriester zal terugkeren op de zevende dag, dat de laatste dagen vertegenwoordigt, en het huis op slot doen.

4. De besmette stenen zullen worden afgehakt en naar een onreine plaats worden gegooid, wat de hel voorstelt.

5. Als de infectie zich uitbreidt naar een ander huis, zullen er meer calamiteiten komen, volledige zuivering vindt plaats.

6. De overgebleven stenen zullen worden opgetild om het huis voor te bereiden en te pleisteren.

7. De hogepriester (Messias) zal elke steen inspecteren voordat hij aankondigt dat het huis schoon is (wat de eerste Tempel vertegenwoordigt).

Shapira begint zijn derde hoofdstuk Het Coronavirus en de Cheder [deur] met Jes. 26:20: Trek je terug in je kamers, mijn volk, en sluit de deur [cheder] achter je. Houd je nog korte tijd schuil, totdat de woede bekoeld is. Zie hoe de HEER zijn woning verlaat om de mensen op aarde voor hun wandaden te straffen. Het bloed dat op haar is vergoten wordt door de aarde aan het licht gebracht, ze zal de doden niet langer verbergen.

Deze tekst wordt wel gelezen als een antwoord op de vraag van de profeet naar Israëls respons op de komende wraak, die de wereld zal treffen in de laatste dagen [acharit hayamim]. Maar naar welk locatie verwijst deze kamer, deze tijdelijk schuilplaats, zolang de wraak van God duurt? De Hebreeuwse connotatie van cheder refereert vaak naar de studie van de Torah. CH. D. R. is tevens een acroniem voor Chesed (Goedertierenheid) Din (Oordeel) en Rachamim (Barmhartigheid): drie gebieden die betrekking hebben op de ‘Gojiem’. Als de volheid van de heidenen ingaat en de cheder (het koninkrijk) gevuld zal zijn, zal de deur gesloten worden.

De Heer als de Krijgsman – isj milchama [lechem]

Hoofdstuk 4 handelt over het coronavirus en de voetstappen van de Messias: de barensweeën van de Messias en over tijd die we doorbrengen in de cheder.

Hoe langer we daar mee vertragen, hoe langer het oordeel zal duren. Aan de hand van patroon van verlossing [chevlei haMashiach] in Jesaja onderscheidt Shapira vier stappen, waarvan de eerste twee in vorige hoofdstukken zijn uitgewerkt.

1e stap: Eerste oordeel over de naties

2e stap: Vestiging van de cheder, de tabernakel, als middel om het oordeel te boven te komen

3e stap: ontmoeting met de Man van Oorlog [de isj milchama]

Shapira citeert deel van Dt. 20:11 Wanneer u een stad nadert om ertegen te strijden, moet u haar vrede aanbieden als het aanbieden van een laatste kans om de Messias te ontvangen zonder vernietiging. [lett. Open de deur voor je eigen bestwil]

4e stap: werkelijke ontmoeting (een ontmoeting die de mensheid voor altijd zal veranderen). De gebeurtenis die bekend staat als de volheid van de heidenen (die wordt gezien als een onafhankelijke gebeurtenis van de volheid van de Joden).

Op dit moment in de geschiedenis wordt het gewicht van het huis van Israël op de schouders van de naties geplaatst en hun vermogen om zich bij Avraham aan te sluiten op deze reis. Het Joodse volk kan de Messias niet verwelkomen zonder de naties.

Shapira citeert Dt. 20:11 Wanneer u een stad nadert om ertegen te strijden, moet u haar vrede aanbieden als het aanbieden van een laatste kans om de Messias te ontvangen zonder vernietiging. [lett. Open de deur voor je eigen bestwil]

Als ze dat doen, “dan [v’hayah], het zal gebeuren [ekev], omdat u deze verordeningen (משפטים; mishpatim) zult horen, in acht nemen en houden, dat de HEERE, uw God, voor u het verbond en de goedertierenheid in acht zal nemen die Hij uw vaderen onder ede beloofd heeft (Dt. 7:12), zal God zelf een genadeverbond voor ons allen apart zetten, als we ons voorbereiden op onze ontmoeting met hem.

De term ekev, wordt ook wel gezien als periode die voorafgaat aan de komst van de Messias (wanneer respectloos gedrag de norm wordt). Daarentegen heeft v’hayah betrekking op dingen die komen gaan, die ons veel vreugde zullen geven. Dat woord komt als eerst, want ook al is de fysieke wereld gevuld met klipot en beproevingen, we moeten ons concentreren en vreugde putten uit de toekomstige gunstige uitkomst met de Man of War.

De reis op het pad van de Messias zullen ons, zowel Jood als heiden, leiden om een ​​nieuw verbond met elkaar aan te gaan. Het is een nieuw verbond van relaties, dat we op het punt staan ​​aan te gaan met de Man of War. Maar net als in het verhaal van Jozef en zijn broers is het nieuwe verbond in de eerste plaats een verbond dat we met elkaar moeten sluiten. Het is een verbond dat de Messias en zijn geest en ons verlangen om te sterven aan elkaar plaatst, zodat we ons collectief als een zuiver vat kunnen voorbereiden op onze ontmoeting met de Messias van Israël. Deze reis veranderde de harten van de broers. Vandaag verandert de COVID-19-crisis, en de reis die we samen aangaan, ons voor altijd.

Ons vermogen om de Messias van aangezicht tot aangezicht te ontmoeten, buiten de stad, is niet alleen bedoeld voor onze redding, maar de redding van het hele huis van Jacob (Israël). Wat is er nodig om op dit pad te lopen? Wie is uit het overblijfsel gekozen om dit pad te bewandelen? Wanneer we aan onze reis beginnen die onze relatie met het huis van Israël en de Messias zelf zal herstellen, is het goed om deze woorden uit Jesaja 57:14 ter harte te nemen: Men zal zeggen: Verhoog de weg, verhoog de weg, bereid de weg, neem elk struikelblok voor Mijn volk van de weg!

Toevluchtsoord

In hoofdstuk 5 gaat nader in op de eigenschappen van degenen die de reis met het huis van Israël zullen maken en de reis naar vrijsteden of toevluchtsoorden en het leggen van de juiste fundering door de steen en de Thora te herenigen.

Aanvankelijk waren er zes toevluchtoorden gevestigd voor hen die schuldig waren aan een onbedoelde moord. Die steden stonden overigens ook open voor de vreemdeling [ger]. Van de steden die jullie afstaan, moeten er zes een vrijplaats zijn: 14-15 drie steden aan de overkant van de Jordaan en drie in Kanaän. Deze zes steden moeten een vrijplaats zijn voor zowel de Israëlieten als de vreemdelingen die bij jullie wonen of tijdelijk bij je verblijven, zodat iedereen die zonder opzet een ander heeft gedood, daarheen kan vluchten. (Num. 35:13-15).

De ‘wijzen’ leggen uit dat in de toekomst, net voordat de Man van Oorlog komt om de stad te vernietigen, er drie nieuwe toevluchtssteden zullen worden gesticht als veilige huizen voor het huis van Israël, samen met degenen die zijn ingelijfd. Ze zullen worden gebouwd, volgens Rambam, in de dagen van de Messias [vóór Zijn terugkeer als een veilig huis voor de definitieve vernietiging.]

Waarom hebben wij deze steden nodig tijdens de tijd van de Messias? Wat is dan nog de noodzaak van de profetie van Jes. 2:4, wanneer zwaarden in ploegscharen worden omgesmeed? Het doel van het vestigen van deze [spirituele] stad is om een ​​veilige weg te bouwen voor de naties om te ontsnappen aan de toorn die over de oude stad zal worden losgelaten. “Voor degenen die onopzettelijk hebben vermoord voorafgaand aan de komst van de Messias  en als remedie en veiligheid tegen bloedwraak (nikmat dam)”. (vgl Deut. 19:1-7 over zaken van leven en dood). Bij welke tragische moord?

De spirituele toevluchtsstad die we gaan vestigen zal dienen als een remedie en veiligheid tegen bloedwraak, nikmat dam (נקמת דם). De zonde van moord die hier wordt genoemd, kan via de midrasj worden begrepen als een verwijzing naar de tragische moord op het beeld van Jesjoea binnen de klipot van 2000 jaar christendom. De naties hebben misschien Jezus Christus ontvangen, maar in het proces hebben ze Jesjoea de Messias vermoord. Maar ook de broers van Jozef, die de hand hadden in het plegen van de grootste zonde van moord in de menselijke geschiedenis (Gen. 37:31). Toen namen zij het gewaad van Jozef, slachtten een geitenbok en dompelden het gewaad in het bloed. De toekomstige bloedwraak zal plaatsvinden, tenzij de naties snel de toevluchtsstad kunnen binnengaan.

Wat was de respons van Jabob op de zonde van zijn zonen? Toen scheurde Jakob zijn kleren, deed een rouwgewaad om zijn middel en rouwde vele dagen (yamim rabim) om zijn zoon (Gen. 37:34).

Vier fases van galoet; ‘the many days of Exile’ yamim rabim

Vanwege de moord door de naties, zoals hierboven besproken, en de verkoop van Jozef, rouwde Jakob vele dagen. De term yamim rabim (ימים רבים) staat voor de rouwperiode van Jacob. De periode van rouw verwijst naar een periode van scheiding of ballingschap tussen de Messias (Jozef) en Jacob (Israël). Deze periode heeft tot op de dag van vandaag met de vier ballingen nog steeds invloed op het Joodse volk. De vier medeklinkers van rabim, vormen een acroniem voor de vier ballingschappen, dat Israël zal moeten lijden voor de definitieve verlossing vanwege de naties.

Bij het zien van de Messias citeerden ze Jes. 63:2 Waarom is uw bovenkleding van Edom karmozijnrood bevlekt (zo rood; gedompeld in wijnazijn van bedorven en beschadigde druiven), uw kleding zoals die van hem die druiven trapt? Dit op druiven trappen is het laatste oordeel en bloedwraak op degenen die hem verkochten en hem naar de ballingschap en scheiding van Jacob stuurden.

Bij het zien van de Messias citeerden ze Jes. 63:2 Waarom is uw bovenkleding van Edom karmozijnrood bevlekt (zo rood; gedompeld in wijnazijn van bedorven en beschadigde druiven), uw kleding zoals die van hem die druiven trapt? Dit op druiven trappen is het laatste oordeel en bloedwraak op degenen die hem verkochten en hem naar de ballingschap en scheiding van Jacob stuurden.

Het grootste mandaat dat we vandaag hebben is de brug of een weg te bouwen, dat breed genoeg is om de harten van miljoenen voor te bereiden om over te steken naar de nieuwe stad door een echte bekering van het hart, van een vernieuwd jodendom en een nieuw christendom.

Identiteit van de nieuwe stad (op een heuvel/berg kan het niet verborgen worden), zoals Jesjoea ook zei in Mat. 5:13-14.

Twee kwalificaties: 1 locatie en 2 identiteit, banner van de stad

Gebaseerd op Yeshua’s woorden, zijn er twee belangrijke kwalificaties voor de toevluchtsstad die we moeten overwegen voordat we ons haasten om de wortels van ons geloof te ontdekken die miljoenen christenen en joden ertoe zullen aanzetten zich aan te sluiten.

1. Locatie van de Toevluchtsoord is een berg! Het is tevens een joodse stad: De volkeren zijn dan geen vreemdelingen of buitenlanders meer voor het huis van Israël en zijn praktijken (Efeze 2). Aanvankelijk zal het verlangen van de naties om hun volheid binnen te gaan mislukken vanwege hun gebrek aan kennis, maar als ze zeggen, “Laten we met je meegaan want we hebben gezien dat God met jullie is”, zullen ze uiteindelijk groeien naar hun eigen volheid!
   We gaan door een proces van alijah in de laatste dagen. “Laten we gaan [met een doel en grote snelheid; met intentie en grote haast] naar de berg van de Heer.”
2. Terwijl de snelweg naar de stad wordt aangelegd, moeten we het vaandel van de stad begrijpen. In de Thora gebood God Mozes om de weg te bereiden voor degenen die de reis maken op het pad naar de stad. Wat zal de banier van de stad zijn? Velen zouden graag denken dat de toevluchtsstad de kerk is, maar Yeshua definieert de stad, die zijn gemeenschap is, als zodanig: “En ik zeg je ook dat je Petrus bent, en op deze rots zal Ik Mijn gemeenschap bouwen; en de poorten van Sjeool zullen het niet overweldigen.” Het is duidelijk dat Yeshua Petrus niet instrueerde om een nieuwe instelling te creëren die de kerk wordt genoemd, maar eerder om gemeenschappen van de Messias te creëren voor Joodse mensen die ook niet-Joden verwelkomen die het Joods-zijn van het goede nieuws willen accepteren. De term die in de tekst in het Grieks, ecclesia of in het Hebreeuws kahal wordt gebruikt, wordt door het Lexicon gedefinieerd als een vergadering van joden. De grenzen ervan kunnen niet worden gewijzigd. Het heeft een standaard, bekend als de Torah (incl. wetten en voorschriften die vereist zijn door iedereen die de stad wil bouwen).

Opnieuw: wie is gekwalificeerd om de snelweg aan te leggen of te plaveien, zoals door Jesaja aangespoorde? Men zal zeggen: Verhoog de weg, verhoog de weg, bereid de weg, neem elk struikelblok voor Mijn volk van de weg! (Jes. 57: 14). Maar wie verwijdert de stenen voor het huis van Israël?

Jes .62: 10 Ga door, ga door, de poorten door, bereid de weg voor het volk, verhoog, verhoog de gebaande weg, zuiver hem van stenen [eben], steek een banier omhoog boven de volken.

Het was de verantwoordelijkheid van Josefs broers, om ervoor te zorgen dat de verzoening met hun vader volledig was.

Vandaag heeft G-D voorzieningen getroffen om op aarde te zijn; om naast het Joodse volk te komen in een tijd waarin jouw talenten nodig zijn om hemel en aarde te verbinden en de vrijstad te vestigen. Als je Yeshua echt kent, ben je voorbereid en uitgerust met wijsheid, kennis en begrip voor deze laatste dagen. Begrijp, de Shechina schreeuwt het uit van verlangen om terug te keren en met ons te trouwen. Samen – Jood en Goj – kunnen we de toevluchtsstad, en de hele wereld, weer op orde brengen.

Hoofdstuk 6 Het coronavirus en Mount Seir

Na de identificatie van de dringende noodzaak voor de oprichting van een nieuwe toevluchtsoord is het belangrijk om de cultuur van de stad en de voorbereiding van de inwoners van de stad voor deze ontmoeting te begrijpen.

Ons vermogen om ons voor te bereiden op deze tweede Mozes is afhankelijk van ons begrip van de eerste Mozes en zijn woorden. Immers Jesjoea zei zelf: als jullie Mozes geloven, geloven jullie ook mij: Denk niet dat Ik u zal aanklagen bij de Vader; die u aanklaagt, is Mozes, op wie u uw hoop gevestigd hebt. Want als u Mozes geloofde, zou u Mij geloven;  want hij heeft over Mij geschreven. Maar als u zijn Schriften niet gelooft, hoe zult u Mijn woorden geloven? Joh. 5:46-47

Volgens een ingenieuze uitleg van midrasj Exodus Rabbah is Mozes zowel de eerste verlosser alsook de laatste verlosser! Ze (zullen) allebei de nieuwe Thora in de wereld brengen, resp. naar het huis van Israël en naar de hele mensheid.
Wat hiervan te denken?  Mozes was uit de stam Levi, maar de Messias werd van de stam Juda verwacht (op grond van Bracha van Jabob op zijn sterfbed:  De scepter zal van Juda niet wijken en evenmin de heersersstaf van tussen zijn voeten, totdat Silo komt, [yavo shiloh] en Hem zullen de volken gehoorzamen. Op formule: Shiloh zal komen = yavo shiloh  = 358 = Mashiach; Silo = 345 = Moshe.

Vervolgens legt Shapira link met Maleachi 3:22[3], waar we opgeroepen worden “te denken aan de leer van mijn dienaar Mozes” (zichru torat Moshe).

Gedenkt het onderricht van Mozes, mijn dienaar, dat ik hem heb geboden bij de Horeb, voor heel Israël, inzettingen en rechtsregels. | Denk aan de wet van Mozes, Mijn dienaar, die Ik hem geboden heb op Horeb voor heel Israël, aan de verordeningen en de bepalingen. [HSV]

Opmerkelijk is dat op de berg Zion zowel het Lied van Mozes als dat van het Lam wordt gezongen (Openbaring 15:3).

De Messias is bekend als zowel een os als een ezel: resp. als de lijdende priester en als een rechtvaardige koning en rechter.

Vgl. Midrasj verstaan of Jacov (Israel) and Esav (Christianity): het offer en de geschenken die Jacob bracht >  vgl. Het heil is uit de Joden.De os (Messias ben Jozef) bewerkte de grond (maakte die los) voor de Messias ben David.

• Shor = Os = Zoon van Jozef = Christendom
• Chamor = Ezel = Zoon van David = Jodendom

Hun verzoening is van cruciaal belang voor ons begrip van de Man of War die de stad zal binnenrijden. Maar wat is nodig omdat te weeg te brengen?

Op grond van midrasj Tanchuma op Deut. 33:17 wil Shapira ons duidelijk maken dat waar de 1e exodus enkele dagen duurde, de tweede van ons afhangt! Doch tegelijk niet zonder de verzekering van Micha 7:15 Als in de dagen toen u uit het land Egypte trok, zal Ik het wonderen doen zien.

Midrasj Tanchuma Deut. 33:17 Hij [Jozef] heeft de pracht van de eerstgeborene van zijn rund, en zijn hoorns zijn hoorns van de wilde os; daarmee zal hij volken stoten, allemaal, tot aan de einden der aarde. Dit zijn de tienduizenden van Efraïm, en dit zijn de duizenden van Manasse!

Totdat de stad compleet en gereed is, zal de koning ons niet bezoeken en zullen er meer rampen op ons afkomen. Wat kunnen we doen om de volheid van de stad en haar bewoners te bespoedigen of te bespoedigen?
Lees en vgl Dt. 1:1-2 via de Berg Seir route met Num. 10:33. Dit zijn de woorden [eleh hadeverim] die Mozes tot heel Israël gesproken heeft, aan deze zijde van de Jordaan, in de woestijn, op de Vlakte tegenover Suf, tussen Paran enerzijds en Tofel, Laban, Hazeroth en Dizahab anderzijds. 2 Vanaf de Horeb in de richting [weg] van het Seïrgebergte,  tot aan Kades-Barnea, is het elf dagen reizen [maar duurde uiteindelijk 40 jaar] Deut. 1:1-2.

Num. 10:33 Zo trokken zij drie dagreizen van de berg [Horeb] van de Ene {JHVH; har haShem] vandaan [moving away from the Torah element associated with that mountain] . En de ark van het verbond van de Ene trok drie dagreizen voor hen uit, om een rustplaats voor hen te zoeken [as the ark and ultimately Gods own Shechinah went before them].  [With two sparks of fire – Yalkut Shimoni].

Ze hadden echter geen idee hoe dicht ze bij de volledige verlossing aan de andere kant van de Jordaan waren. De verovering van het land zou slechts weken hoeven duren i.p.v. jaren.

Het Ene obstakel: derech  har  Seir > Ze moesten door de berg Seir om Kadesh te bereiken in plaats van er gewoon langs te gaan. Seir = Edom = metafoor voor de kwade declinatie die bestond in de kinderen van Israël.
Ze liepen naar het land Israël – stad van toevlucht (als het ware) – maar er was geen overtuiging of doel in hun wandeling, omdat ze geen visie hadden op waar ze waren en het doel dat God voor hen had om het land binnen te gaan.

De kinderen van Israël zagen en begrepen niet, dat zelfs de test van de berg Seir gemakkelijk overwonnen zou zijn, als ze van Hem afhankelijk waren geweest. De verlossing kan worden bespoedigd als velen ervoor kiezen om op het pad van de Schechinah te reizen in plaats van hun eigen pad. De kinderen van Israël, die geroepen waren om vaten van de kracht van de Geest te zijn, waren eenvoudigweg niet klaar om vol te zijn met de Heilige Geest.

Hun beslissing om rond de berg te gaan, in plaats van door de berg, vertelt ons dat ze niet wilden omgaan met de innerlijke kwesties die hen tot een schip van eer zouden maken, waardig om Gods huis (het land Israël) binnen te gaan. God wil dat elke gelovige zijn of haar eigen berg Esav  overwint om in volheid binnen te gaan. Vgl. Zach. 4:7 Wie bent u, grote berg? Voor de ogen van Zerubbabel zult u een vlakte worden. [Hij zal de sluitsteen aandragen onder luid geroep: Genade, genade zij hem]. Ons vermogen om door de oude orde te gaan om het nieuwe te vestigen, zal onze duur in ballingschap bepalen, en net als Israël in de woestijn, zijn het de kerk en de naties die vandaag moeten kiezen of ze rond het christendom of door het christendom gaan om de joodse Messias te vinden. Als we ons zwaard op de juiste manier gebruiken, zullen we de berg Seir en onze neiging tot kwaad vernietigen. Tegenover ‘Dit zijn de woorden’ van Dt. 1:1), de remedie om te leren hoe relaties met elkaar te herstellen, zodat de Shechinah in hen zou wonen, stond het kwaad van de boze tong.

De grootste beproeving waar we vandaag voor staan, is de daad van inzameling met het doel zijn huis te vestigen. Daarvoor moeten we in grote ijver staan. En heilig Gods naam, wat betekent dat we zijn naam moeten verenigen: in volmaakte eenheid zijn met Hem en de mensen om ons heen. [vgl. Brachot 20a over waarom er vandaag de dag een gebrek aan wonderen is], nl. het gebrek aan ijver om de oude fundamenten te vernietigen, en om te roepen: Shuvu,  shuvu [Bekeer u]!

7 Het coronavirus en de Mikvehen het rectificeren van de wereld

Dit hoofdstuk gaat:

• Over de uitkomst van een succesvolle overwinning op de berg Seïr.

• Onderzoek naar de kracht van opstanding die in ons bestaat.

• Over het vermogen dat we hebben om de wereld recht te zetten en haar doelen te verzoenen.

• Ons vermogen om de grote beproevingen die voor ons liggen, die volledige redding in de oude stad kunnen brengen.

• Ons vermogen om door extreme beproevingen te gaan, om redding, verzoening en rectificatie te brengen aan de wereld.

Dt. 22:4 Als u ziet dat een ezel [ass or donkey: Messias, zoon van David] of rund [ox: Messias zoon van Jozef] van een ander op straat onder zijn last bezwijkt, mag u niet werkeloos toezien. Help hem het dier weer op de been te krijgen.

Beide kunnen vallen en worden afgewezen. Zou het kunnen dat de “gevallen zoon” [bar nafli] de “gevallen steen” vertegenwoordigt, die God Israël gebood op te staan en te herstellen? De getalswaarde van ‘de Zoon van Isaï’ = 372 = ‘de Gevallen Zoon’.

Als het de grootste taak van Israël is om de steen (Ps. 118:22) te doen herrijzen die Israël heeft verworpen, waardoor hun taak wordt afgewezen, welke andere remedie kan God dan brengen voor de stad van toevlucht? Wie kan de Joodse stad bouwen, terwijl Israël dezelfde hoeksteen van zijn eigen redding verwerpt? Het antwoord is te vinden in de woorden van Jesjoea, toen hij tegen degenen die denken dat ze Abraham als hun vader hebben, zei:  “God kan kinderen voorAbraham opvoeden uit deze stenen” (Matteüs 3:9).

God zal een onbezongen held voor Sion opwekken om de oorspronkelijke bouwers wakker te schudden. NB: niet om hen te vervangen, maar eerder om hen te provoceren om op te staan voor hun taak en roeping, om hun volheid te bereiken.

Zoals Jozef, de oorspronkelijke gevallen zoon is gevallen van boven (ballingschap), maar door zijn uitwerping werd opgewekt, evenzo zal de Messias bij het wegvallen zeer verheven worden, zoals gesteld wordt in Jes. 52:13  Ja, mijn dienaar zal slagen, hij zal groots zijn en hoogverheven!
De verantwoordelijkheid om Jozef op te wekken is onze grootste verantwoordelijkheid in deze laatste dagen, aangezien hij is afgewezen en weggeworpen naar een vreemd land.

Toen Benjamin geboren werd, schreeuwde Rachel het uit: En terwijl het leven al uit haar week – want ze stierf – gaf zij hem de naam Ben-Oni.  Maar zijn vader noemde hem Benjamin.  Gen. 35:18

Rachel baarde Benjamin in grote droefheid. Tijdens haar barensweeën kwam hij  ter wereld met een buitenlandse naam die later door zijn vader Jacob werd veranderd. Evenzo zal het bij de geboorte van Benjamin in de toekomst (die van de Messias) Jakob zijn die zijn naam zal veranderen van Yeshu  (moge hij voor altijd worden uitgewist) in Jesjoea  (de Heer redt).

De volheid van de Messias kan niet plaatsvinden, totdat zijn beide zijden samensmelten als één, en Jozef en Benjamin als één worden. Maar terwijl de zoon van Jozef tegenwoordig door de volken wordt vastgehouden, wordt de zoon van David vastgehouden door het Joodse volk. Hoe kunnen de twee met elkaar verzoend worden als Israël de zoon van Jozef afwijst? En wat is het doel achter de speciale taak die israël in dit bouwproject werd gegeven?

God zal een overblijfsel oprichten dat blanco stenen naar het Joodse volk zal brengen om de Thora te schrijven ten behoeve van de hele mensheid.

De reis naar de toevluchtsstad moet zowel Joden als heidenen omvatten om het schrift op de nieuwe steen te vestigen. De oprichting van Israël als natie in 1948 vormde het teken voor de naties om de nieuwe steen te brengen, zoals Jeremia verklaarde: Richt u merktekens op, zet u wegwijzers neer.  Richt uw hart op de gebaande weg, de weg die u bent gegaan. Keer terug, maagd Israël, keer terug naar deze steden van u. Jer. 31:21 Wegwijzers opstellen [tziunim] = Zionists.  The return of the Jewish people to the land of Israel fulfilled Zionism and set the marker for the nations to know where to bring the stone. 
Maar Jeremia vraagt hen door over hun goddelijke taak de steen (dat is de zoon) naar de stad te brengen: Hoelang blijft u draaien, afvallige dochter?  [nu al zo’n 2000 jaar] Voorzeker, de HEERE heeft iets nieuws geschapen op de aarde: een vrouw zal een man omvatten [en zonder arrogantie of trots zeggen: Leer mij] de Torah, zodat ik meer over mijn Messias kan leren] (31:22). De Joden zullen dan tot zijn volheid komen, als zij de Torah naar de 70 naties zullen brengen en de niet-Joden zullen de volheid van de Ene gaan verstaan, die naar de stad komt, die staat voor de volheid van de steen (de Messias) en de volheid van de werkers (het Joodse volk). De volkeren moeten een schone steen brengen, gezuiverd van blaam, door het zuiveren van de naam en het beeld van de Messias en door hun eigen vooringenomenheid en klipot in verband met zijn naam te verwijderen.

Dit zuiveringsproces van de stenen kan geïllustreerd worden met een geestelijke mikveh (onderdompeling) door de Messias.

Het overblijfsel zal de grootte van de eerste oogst bepalen. De grote van de stad zal afhangen van elk van ons. In het Hebreeuws voor eerstelingen ( terumah[4]), liggen zowel de M[5] van Messias als het woord Torah opgesloten. Als we echter de alef weghalen, houden we het woord voor dood over: mat. De funderingssteen van de vluchtstad moet wel compleet zijn. Daartoe dienen de volkeren wel terug te keren tot de verbonden die op de steen zijn geschreven. Volgens Shapira staat met de komst van de Hebrew Roots Beweging de toekomst van die stad op het spel, als velen van hen hun eigen Torah willen schrijven op de steen van Jesjoea, zonder het Joodse volk en zonder de tradities van het Huis van Israël. Shapira verwijst vervolgens naar de vermaning van Paulus in Romeinen 3:1-2 vooral wat betreft de taak van het samenvoegen van Jesjoea en de Torah.

Vayak’hel

In Ex. 35:1 gebruikt Mozes de term vayak’hel, om de gemeenschap [direct na de 1^e Grote Verzoendag] niet alleen bijeen te roepen, maar zo toe te spreken, dat hij ze tegelijk uitlokte tot een onmiddellijke actie. Door hen het goede nieuws (besorah) door te geven over Gods verlangen onder hen te wonen onder de vleugels van de Shechinah, was hij in staat hen tot berouw te bewegen en een gretigheid te creëren om verzameld te worden. Voorts betekent die term vayak’hel [bijeengeroepen] niet dat de mensen [reeds] aanwezig waren, maar één voor één werden verzameld, m.a.w. dat elke persoon afzonderlijk belangrijk genoeg was om een voor een verzameld te worden. Evenzo ben ook jij belangrijk genoeg om door onze Meester in zijn eentje te worden verzameld om uw individuele functie binnen de bruid te vervullen.

Mikwe

De term vayak’hel heeft tenslotte ook nog eens dezelfde numerieke waarde (151) als het woord voor mikveh, de plaats waar mensen zich onderdompelen en fysiek en geestelijk rein worden. We moeten onszelf vandaag reinigen door onze betrokkenheid bij de woorden van de Thora in de gelijkenis van  Jesjoea  ter voorbereiding op de laatste mikwe van de Messias. Zodra dit proces is geïnitieerd, zullen we beginnen met het actualiseren van Gods plan en verlangen om in ons te wonen. God bouwt vandaag een wereldwijd huis van samenkomst dat van één hart, één eenheid, één stem en één akkoord is, zodat Hij zijn geest kan brengen en in zijn volk kan wonen, zowel Jood als heiden.

Ons vermogen vandaag om ons werk in eenheid en eer te doen bij het vestigen van de naam van de steen (Jesjoea) en de woorden van de steen (de Thora) kan elke verdrukking en ramp vernietigen. De COVID-19-crisis werd ons toegestuurd als een remedie om de naam van Jesjoea te vestigen op de gevallenen, om de Thora te versterken en om onze eigen identiteit in Hem te vestigen. God bracht dit virus voort om ons –vayak’hel –één voor één in de gemeenschap van Israël te verzamelen om de  vuiligheid van de oude stenen te verwijderen door middel van een collectieve onderdompeling in de mikwe van levend water bij het uitvoeren van taken.

8 Het coronavirus en twee bruiden

De toekomstige ontmoeting met de Messias die de stad zal naderen, zoals vandaag velen geroepen zijn om zich bij de stad aan te sluiten vanuit elke natie, stam en taal.

Twee bovennatuurlijke gebeurtenissen

Shapira vertelt over twee bovennatuurlijke gebeurtenissen voorafgaand aan 2018. De eerste gelijk aan het begin van dit hoofdstuk (pagina 387), de tweede pas op blz. 426.[6] De eerste was tijdens het vasten op de 9e van de maand Av (rouw om de vernietiging van de Beit Hamikdash), toen originele stenen van de Klaagmuur op de mensen vielen, die op deze heilige dag baden. Was dit een waarschuwing? Komen we steeds dichter bij een ineenstorting van de hele Tempelberg, die zelfs de fundering van Jeruzalem zal vernietigen ter voorbereiding van het nieuwe Jeruzalem?

Vlak voor de komst van de Messias wordt een grote veldslag en een grote aardbeving verwacht, die bekend staat als Gog en Magog (Ez. 38:18-19). Shapira vraagt zich af: “Zou het kunnen dat het gebied van de hele Tempelberg al veer eerder een grote aardbeving in verband met Gog en Magog had kunnen verwachten?”

Shapira gelooft op basis van de profetie in Hooglied 2:9 dat het God zelf was die de steen verwijderde om een gat te maken van de andere kant van het hek, omdat deze passage verwijst naar de toekomstige verlossing van het huis van Israël volgens Hooglied Rabbah: Mijn Liefste lijkt op een gazelle of het jong van een hert. Zie, Hij staat achter onze muur [kot’lenu], kijkend door de vensters, speurend door de spijlen.

Let op het woord voor onze muur: kot’lenu en de associatie met het woord Kotel, de gangbare naam voor de Westerlijke Muur. De Messiaanse tekst suggereert dat de Messias, die aan de andere kant van de Kotel staat, door de Klaagmuur staart om zijn bruid wakker te maken voor zijn terugkeer.

Hoewel Israël vandaag de dag in een staat van galoet wordt gevonden, weg van haar geliefde die weg is, zal Hij altijd terugkeren naar zijn natuurlijke plaats bij zijn bruid. Maar wat zal hem dwingen om terug te keren en hoe verhoudt dit zich tot de recente gebeurtenissen in de Klaagmuur in Jeruzalem?

Hoewel hij ver van zijn geliefde is, woont zijn Sjechina nog steeds op [upon] de bruid, terwijl zij zich voorbereidt op zijn komst. De gazelle, die de Messias is, heeft de stad of de bouwers nooit volledig verlaten; Hij is er altijd om toezicht te houden op hun werk op een manier die niet duidelijk is voor de bouwers.

Gebaseerd op Hooglied 2:14 meent Shapira dat de bruid de macht heeft de bruidegom te bevrijden en wel met haar eigen woorden: Mijn duif in de kloven van de rots, in de schuilplaats van de bergwand, laat mij Uw gedaante zien, laat mij Uw stem horen. Want Uw stem is zoet en Uw gedaante is bekoorlijk. Het is haar stem die de laatste muur en de laatste barrière van Edom zal doorbreken, wanneer de Messias zich zal herenigen met het huis van Israël.

Ons wordt geboden om onze stem op zo’n manier te verheffen, dat de Messias de macht krijgt om door de poorten van zijn eigen cel, die Edom is, te breken.

Om onomstotelijk te bewijzen dat de bruidegom in het verkeerde huis en in de verkeerde stad gevangen zit, verklaart de bruid: Mijn Liefste is blank [tzach] en rood [adom],Hij steekt als een boven vaandel boven uit (5:10).
Waar tzach staat voor puur, zuiver of zonder blaam en adom voor rood of bloederig, lijkt het alsof hij twee verschillende bruiden ontmoet: de bruid die hem gevangen hield en de bruid die hem hielp zichzelf te bevrijden. Degenen die hem opgesloten hielden in de poorten van de oude stad, zullen hem ontmoeten met de mate van zijn toorn, en degenen die hem hielpen op zijn reis buiten de ballingschap van Edom, zullen in deze dag grote barmhartigheid ervaren. Het woord adom (rossig) is nauw verwant aan het woord Edom, wat de ware aard van het oordeel verklaart. De muur die hem van Israël scheidde,  wordt Edom genoemd, die de spirituele kracht vertegenwoordigt, die Jesjoea scheidt van Zijn bruid Israël.

Het was hetzelfde Edom en dezelfde geest die zei: U mag niet door mijn land trekken, anders ga ik u met het zwaard tegemoet! (Num. 20:18). En in het verhaal van Jozef was er ook een ‘onzichtbaar krachtveld dat de scheiding veroorzaakte van Jacob [Israël] en Jozef [Messias]: de broers [d.w.z. de natiën], die barmhartigheid ontvingen vanwege hun berouw. De profeet Jesaja waarschuwde over onze ‘rossige geliefde’, toen hij tegen de naties zei: Wie is Deze Die uit Edom komt, in helrode kleding uit Bozra, Die luisterrijk is in Zijn gewaad, Die voorttrekt in Zijn grote kracht? Ik ben het, Die spreek in gerechtigheid, Die machtig ben om te verlossen (Jes. 63:1).

De Messias van Israël zal verschijnen als een Man van Oorlog voor degenen die hem 2000 jaar lang in de gevangeniscel hebben opgesloten; toch zullen degenen die hem hebben vrijgelaten op die dag zijn grote genade ontvangen.

Shapira vraagt: welke bruid wil jij zijn: een bruid die opgenomen wil worden en weg wil, of een bruid die haar stem nog harder verheft tot het punt dat ze de muren van de ballingschap van Edom (d.w.z. het christendom) doorbreekt?

De sleutel ligt bij de bruid die ontwaakt en de bruidegom in staat stelt om uit zijn gevangenis te ontsnappen: Beter een arme maar wijze jongeman [kind], dan een oude maar dwaze koning die van geen waarschuwing meer wil weten. Ja, iemand komt uit de gevangenis om koning te worden [Jozef], terwijl iemand die in zijn koninkrijk is geboren, verarmt. (Prediker 4:13-14).

Ons vermogen om zijn eigenschap van barmhartigheid (tzach) te wekken is afhankelijk van ons vermogen om hem te helpen de muren van de gevangenis van Edom te doorbreken. In de rabbijnse literatuur staat de Messias bekend onder de naam Poretz (inbreukmaker), dat spreekt over zijn ultieme roeping om uit te breken uit de ballingschap van Edom.

De Messias die achter de muur staat, vertegenwoordigt de eerste verlossing (Sinaï) en de toekomstige verlossing. Beide verlossingen beginnen met barensweeën en grote beproevingen. De eerste verlossing leidde tot het geven van de Tora op de derde dag na een grote beproeving.[7] Ons vermogen om de beproeving te overwinnen, zal de status van opstanding van de stad van toevlucht bepalen. De derde dag verwijst ook naar de toekomstige verlossing, want er staat in Hosea 6:1-2, dat Hij ons zal opwekken uit onze gevallen staat en dat we voor eeuwig zullen leven, omdat de ballingschap voorbij zal zijn. (Metzudat David).

Het is de Messias zelf die zal proberen zijn geliefde (Israël) wakker te schudden om baruch haba te zeggen. Door een steen van de muur te verwijderen, stuurt hij een duidelijke boodschap naar Zion om zich niet alleen op de muur te concentreren, maar ook op wat zich achter de muur bevindt. Dan kan de bruid over het bruiloftseiland naar hem toe marcheren, terwijl hij haar aanroept: “Mijn schone, kom weg!” en de bruid aanspoort met de woorden: “Laat me uw gezicht zien en laat me uw stem horen” (Hooglied 2:14). Het vallen van de oude stenen is een herinnering voor het huis van Israël om de oude stenen te verwijderen en de bruidegom te informeren dat de bruiloft vooruit kan gaan, dat de stad klaar is, de chuppah klaar is en de bruid klaar is. Haar verantwoordelijkheid is ook om met brachot (de beste zegeningen) te komen. Het woord brachot is geworteld in het woord bricah, dat vertaald kan worden als geënt. Het huwelijk, dat een vorm van enten vertegenwoordigt, vindt plaats terwijl Israël teruggeplaatst wordt. Dit is de reden voor Jesjoea’s woorden: Jullie zullen mij niet zien, voordat jullie zeggen, gezegend is Hij die komt in de Naam des Heren, een citaat uit Psalm 118:26.
Totdat Israël hem tot koning van Israël verklaart, kan hij niet dienen als de koning van Israël – zelfs als hij de hemelse koning hierboven is!
Gebaseerd op Jeremia 31:22 Hoelang blijft u draaien, afvallige dochter? Voorzeker, de HEERE heeft iets nieuws geschapen op de aarde: een vrouw zal een man omvatten, zegt Shapira, dat uit de context duidelijk is, dat God hier spreekt tot Efraïm, die degenen vertegenwoordigen die de Messias als zoon van Jozef of Jesjoea op zich nemen – degenen die ‘volle of complete heidenen’ zijn volgens de Joodse wet. De volken zullen de eersten zijn die de bruidegom “hof maken” in de bruiloft, wat zal leiden tot de ultieme hofmakerij van “Jesjoea” door Zion, totdat Israël zal zeggen: “Baruch haba (welkom) in de naam van de Heer” of met andere woorden: “Wij enten u, Jesjoea, in het huis van Israël.”

De wonderbaarlijke bruiloft in de stad van toevlucht hangt in eerste instantie af van het vermogen van de naties – niet van de fysieke bruid (Israël) – om hem te erkennen en het hof te maken in de stad. De uiteindelijke hofmakerij en erkenning van Jesjoea als Messias moet worden geleid door Israël en niet door de naties. Welke Messias zullen we naar de stad brengen als we buiten het kamp gaan om Hem te ontmoeten? Dit is de vraag voor elke persoon die de Jesjoea liefheeft “die stierf voor zijn of haar eigen zonden”.

De naties moeten de juiste bruidegom (Jesjoea), de juiste stad (Jeruzalem) en de juiste bruid (het Joodse volk) identificeren. Als ze dit echter niet doen, zal de ramp niet alleen over hen komen, maar ook over de bruid die van de bruidegom is gescheiden. In de afgelopen 1900 jaar zijn er talloze pogingen geweest om Israël naar de bruiloft te brengen, maar de bruiloft was vals omdat het niet de authentieke bruidegom leverde. Om die reden is het de bruidegom zelf die grote woede heeft jegens de weddingplanners, die de naties zijn. Het COVID-19 virus heeft de landen nog een (misschien wel laatste) kans gegeven om de bruidegom te herkennen en hem op de juiste bruiloft te brengen.

Gebaseerd op Leviticus 14:2 Dit is de wet voor de melaatse [de Messias] op de dag van zijn reiniging. Hij moet naar de priester gebracht worden [v’huvah]…, gaf Mozes Israël en de volken een duidelijk beeld van de enting van de Messias in het huis van Israël (een nieuwe wijze van hofmakerij).

In combinatie met Lev. 12:2 Wanneer een vrouw nageslacht voortbrengt en een jongetje heeft gebaard, dan is zij zeven dagen onrein. Zij is dan even onrein als tijdens de dagen van afzondering als zij ongesteld is en een interpretatie van rabbijn Schneerson, wordt er gezegd, dat wanneer de Torah verwijst naar geboorte, het spreekt over de tijd van verlossing, want er staat: Maar Sion heeft nauwelijks weeën gekregen, of zij heeft haar zonen al gebaard (Jes. 66:8). En dit kind dat ons is geboren in Lev. 12 is niemand anders dan de Messias.

9 Het coronavirus en schatten van duisternis

Shapira gelooft dat de duisternis die de wereld heeft overgenomen één ding betekent: Kansen.

Sta op, word verlicht, want uw licht komt en de heerlijkheid van de HEERE gaat over u op. Want zie, de duisternis zal de aarde bedekken en donkere wolken de volken, maar over u zal de HEERE opgaan en Zijn heerlijkheid zal over u gezien worden (Jes. 60:1-2).

Als duisternis zich verspreidt, zal een gedenkwaardige gelegenheid voor definitieve rectificatie voor de hele mensheid opduiken. Shapira is ervan overtuigd dat vandaag de laatste fase van de voorbereiding van de stad van toevlucht goed op weg is met de definitieve en volledige verlossing binnen handbereik. Zoals Jesaja zei: En Ik zal u geven schatten die in het duister zijn, verborgen rijkdommen, opdat u zult weten dat Ik de HEERE ben, Die u bij uw naam roept, de God van Israël. Ter wille van Jakob, Mijn dienaar, Israël, Mijn uitverkorene, riep Ik u bij uw naam; Ik gaf u een erenaam, hoewel u Mij niet kende (Jes. 45:3-4).

De context van het vers refereert naar de terugkeer uit ballingschap en degene die bij Gods naam wordt genoemd.

Wat is de (begraven) schat van de duisternis [matmon] voor het Joodse volk (op de laatste dag) en waarom zouden zij de schatten van het licht niet ontvangen? Deze gave is het grootste mysterie in het hele woord van God met betrekking tot de volledige redding en volheid van het huis van Israël. En waarom maakt de profeet hier zo’n onderscheid tussen twee groepen: Jacob en Israël? De reden voor de schat is niet vanwege Israëls grootheid of die van Jakob, maar vanwege Israëls grote inzameling voor Jakob. De grote inzameling van de stad van toevlucht staat op het punt plaats te vinden ter ere van Israël, niet Jakob. Met andere woorden: voor Messias ben Efraïm en niet de Messias ben David.

In Openbaring 7:9 lezen we: Hierna zag ik en zie, een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen, stond vóór de troon en vóór het Lam, bekleed met witte gewaden en palmtakken in hun hand. Op deze chag ha’asif, het Inzamelingsfeest [Sukkot] begeleiden de eregasten (d.w.z. de volkeren) de bruidegom naar het huis van de bruid voor zijn bruiloft. Maar dan gebeurt iets bovennatuurlijks: het Lam, Dat in het midden van de troon is, zal hen weiden en zal hen geleiden naar de levende waterbronnen. En God zal alle tranen van hun ogen afwissen.

Dit vers is een bijna woordelijk citaat van Jesaja 25:8 Hij zal de dood voor altijd verslinden,

de Heere HEERE zal de tranen van alle gezichten afwissen en de smaad van Zijn volk [amo] wegnemen van heel de aarde, want de HEERE heeft gesproken.

De schande die op die dag wordt opgeheven, verwijst naar de inzameling van degenen die hun identiteit in Jakob (jodendom en het huis van Israël) verloren, wanneer de Messias hen zal zelf uitnodigen om deel te nemen aan de laatste bruiloft!

Zou het kunnen dat de eenwording tussen twee groepen mensen niet alleen de eenwording tussen twee groepen vertegenwoordigt, maar ook tussen twee manifestaties van dezelfde Messias?

Ramchal koppelt de tekst in Ezechiël 37 over de twee stokken aan Jes. 9:5-6, door te wijzen op het enkelvoud van Zijn Naam, hoewel er twee Messiassen worden benoemd (kind en zoon). Zowel de zoon van Jozef als de zoon van David worden wonderlijk [pele] genoemd.

Ze zijn als één, zoals vermeld in Ez. 37:17 Breng ze dan bij elkaar, het ene bij het andere, tot één stuk hout, zodat ze in uw hand één worden. Waarbij het woord één, de vertaling is van echad! En zoals geschreven is in Micha 7:15 Als in de dagen toen u uit het land Egypte trok, zal Ik het wonderen [pele] doen zien.

Volgens Ramchel zal, in de grote dagen die voor ons liggen, God de twee Messiassen samenbrengen tot één en de twee groepen die tot de twee Messiassen behoren tot één bruid. Door de Messias ben Jozef (van zoon van Efraïm) zullen alle volken (heidenen) gezegend worden. Deze waarheid wordt al gevonden in Jacobs woord aan Jozef over zijn verkiezing van Efraïm: Ik weet het, mijn zoon, ik weet het. Ook hij [Manasse] zal tot een volk worden, ook hij zal aanzien krijgen; maar toch zal zijn jongste broer [Efraïm] meer aanzien krijgen dan hij, en zijn nageslacht zal tot een grote menigte van volken worden (Gen. 48:19). In het Hebreeuws spreekt een m’lo ha’goyim van de volheid van de heidenen [volkeren] door Efraïm (Messias ben Jozef).

Rashi voegde daaraan toe: “De hele wereld zal gevuld zijn, wanneer zijn roem en zijn naam worden verspreid, wanneer hij de zon in Gideon en de maan in de vallei van Ayalon stopt.”
De uitdrukking “volheid van de heidenen” verwijst eerder naar de volheid van hun verstaan, dan naar de volheid in termen van getallen. Zijn naam zal hem in alle volken voorgaan.
De grote schat die door de duisternis wordt gebracht, is niets minder dan de Messias ben Jozef (d.w.z. het overblijfsel uit de natiën), die zich bij de Messias ben David (d.w.z. het Joodse volk) onder de chuppah zal voegen! De traan die wordt weggeveegd, is het noordelijke koninkrijk van Israëls traan (de heidenen), niet Jakobs traan! De geëntten, de de melaatse accepteerde en naar de stad van toevlucht brachten, zullen hun ultieme beloning ontvangen op de dag van hun volledige enting en adoptie in het huis van Israël. Dat zullen tranen van vreugde zijn!
Het is verbazingwekkend dat het Bazuinenfeest (Rosh HaShanah) ook wel de Dag van de Eenwording genoemd, een tijd is waarin Jeremia 31:1-19 wordt gelezen, dat gaat over de vertegenwoordiger van de volkeren als het vervreemde huis van Israël. God beloofde de stammen van Israël, bij Jeremia bekend als “Efraïm” (verbannen als zondaars die zich niet hebben bekeerd), dat zij “wijngaarden zullen planten op de heuvels van Samaria”. God zelf noemt ze “mijn geliefde zoon Efraïm”.

In die verzen schetst Jeremia de profeet een compleet stappenplan voor de volheid van de Joden, de volheid van de heidenen, de volheid van de Messias en uiteindelijk de volheid van de tijd.

Het Joodse volk moet de geestelijke grond voor de terugkeer van degenen die messias ben Efraïm (d.w.z. de heidenen) met zich meebrengen, opnieuw bevoorraden. De volheid van de Messias treedt op wanneer de Messias zoon van David (de Joodse Messias) zich lijkt te herenigen met Messias ben Jozef (de heidense Messias) zodat de twee stokken (d.w.z. twee Messiassen) één worden en de twee groepen (Joden en heidenen) voor altijd verzoend zullen worden, als ze het nieuwe verbond binnengaan.
Sommigen beweren graag erfgenamen te zijn van de “Verloren Stammen” vanwege hun liefde voor Israël en het Joodse volk, zelfs tot het punt van het doen van DNA-tests om hun Joodsheid te bewijzen. De identiteit en het eigen Joods-zijn wordt [echter] gevonden in zijn spirituele zaad in plaats van het fysieke. Iedereen die de ware Messias ben Efraïm vindt en identificeert en hem voorbereidt op de toekomstige verzoening met de Messias, de zoon van David, behoort tot de stad van toevlucht.

De taak van het vestigen van de stad van toevlucht is om Shalom Bayit naar de hele mensheid te brengen. Het COVID-19-virus, dat de hele wereld van elkaar lijkt te scheiden, helpt degenen die geroepen zijn om samen te komen en de spirituele sociale afstand in deze laatste dagen te verwijderen, terwijl we de bruid voorbereiden op de ontvangst van het collectieve nieuwe verbond.

Er zal een dag zijn waarop we samen voor God staan als één man, met één hart, zoals de profeet Jeremia beloofde: Want er zal een dag zijn dat de wachters zullen roepen op het bergland van Efraïm: Sta op, laten wij opgaan naar Sion, naar de HEERE, onze God!

---

[1] https://weguitbabylon.nl/opname-van-de-gemeente/

[2] https://www.vergadering.nu/boekshulam-verborgen-schatten.htm

[3] 3:22 [Tanach] = 4:4 HSV. context: de grote en verschrikkelijke dag: die komt brandend als een oven 4:1

[4] De 144.000 uit Openb. 7:9 staan volgens rabbi Y.Z. Lichtenstein gelijk aan de 2% van de Israëlieten (7,2 miljoen) tijdens de tijd van de verwoesting van de Tweede Tempel. Zo zond Mozes 2% van de 600.000 Israëlieten (12.000) uit om Midian · te verwoesten, terwijl niet een Israëliet stierf (Num. 31:49) omdat de eerste oogst heilig was.

[5] De letter M (mem) is op zijn beurt weer de middelste letter van het Hebreeuwse alfabet (uitgaande van 22+5 afwijkende uitgang letters). De eerste, middelste en laatste letter vormen samen het woord Stoot, dat voor betrouwbaarheid of waarheid staat op grond van zijn getalswaarde evenals voor ‘Messias, zoon van David’.

[6] Zie de uitgebreidere samenvatting.

[7] De Hebreeën moesten drie dagen wachten aan de voet van de berg.