Is de tempel in Ezechiël 40-49 puur symbolisch, Zoals bijv. beweert wordt in http://verdiepingenaansporing.nl/artikelen/bouwen-aan-de-geestelijke-tempel-van-hoeksteen-tot-sluitsteen (Een vervolg op het artikel ‘Gods huis, Zijn tempel, dat zijn wij)? Ondanks al die specifieke details over zijn afmetingen?
De laatste negen hoofdstukken van Ezechiël dienen bijna als een testcase voor Gods volk. Samen met bepaalde andere belangrijke passages van het Oude Testament, zoals Jesaja 7:14 en 52: 13-53: 12 en delen van Daniël, vormen de slothoofdstukken van Ezechiël een soort continentale kloof op het gebied van Bijbelse interpretatie. Het is een van de gebieden waarop de letterlijke interpretatie van de Bijbel en de vergeestelijkende of allegoriserende methode sterk uiteenlopen.
Vorig jaar nog gaf Joseph Shulam bij Beth Yeshua in Amsterdam een serie studies over Ezechiël, maar over die laatste hoofdstukken wilde hij zich merkwaardig genoeg niet wagen. Het controversiële boek Ezechiël heeft het volgens dr. Solomon B. Freehof de bijbelse canon bijna niet gehaald, maar het heeft een blijvende invloed gehad op zowel de liturgische praktijk als op mystieke tradities.[1]
Volgens John W. Schmitt (Author), J. Carl Laney (Author) is dat geen vraag getuige hun boek: Messiah’s Coming Temple: Ezekiel’s Prophetic Vision of the Future Temple 1997, Met een updated version in 2014, incl. drie hoofdstukken en ongeveer 50 pagina’s boven het oorspronkelijke aantal nieuwe illustraties, inclusief nieuwe 3D-modellen van de tempel. 3D-afbeeldingen zijn te vinden op hun website Future Hope.
Zij kiezen duidelijk voor een letterlijke uitleg, doch zoals ook in onderstaande reviews te lezen is wordt hun visie sterk bepaald door de hermeneutiek van het dispensationalisme en zijn er te veel ongegronde en speculatieve uitspraken. Daar staat of valt die mee.
Er is echter een andere uitleg, die vast wil houden aan zowel een geestelijke messiaanse tempel als een daadwerkelijk door de Messias te bouwen fysieke tempel, doch anders dan je zou verwachten. Bovendien geeft hij zich goed rekenschap van de valkuilen van het dispensationalisme met zijn twee heilswegen[1], het eye opening boek: The Mystery of Ezekiel’s Temple Liturgy: Why Ezekiel’s Temple Practices Differ from Levitical Law[2], geschreven door Hilary Arthur Nixon Ph.D.[3], 2018.
Het wordt omringt door Mysterie: geen hogepriester, veranderde feesten, veranderingen in de Mozaïsche wet en een terugkeer naar dierenoffers? Dit boek lost het mysterie op en schudt onze theologie op! Het vergelijken van Ezechiëls details over priesterschap, inwijding, tabernakelartikelen, offers en feesten stellen ons in staat overeenkomsten en verschillen te identificeren. Overeenkomsten wijzen op voortzetting van het ritueel van de Tabernakel. Verschillen wijzen op veranderingen voor een nieuw tijdperk! Offers die ophouden zijn van speciaal belang. Die werpen licht op die Mozaïsche schaduwen die hun realiteit hebben gevonden. Dit definieert wat Messias heeft gedaan als de lijdende knecht van God. De dood van Christus heeft verzoening gebracht voor de zonde en daarom stopt het festival van de Grote Verzoendag.
Terwijl het mysterie van de tempel van Ezechiël zich ontvouwt, begrijpen we de openbaring van God aan Ezechiël. Maar daarmee verandert het onze theologie radicaal. In ons huidige denken vervult het kruis alle functies van het ‘court altaar’. Maar als dat waar zou zijn, zouden er in de toekomst geen tempelhof altaar offers meer zijn! In Ezechiël stopt het avond brandoffer, doch gaan alle andere offers door! Het kruis vervult [aldus] slechts een van de functies van het altaar buiten het kamp. Theologische aanpassing m.b.t. het kruis en verzoening is nodig om de hervatting van de Messias van Tabernakel-rituelen te begrijpen. Voor rooms-katholieken bewijst Tabernakel-typologie overigens, dat niemand het offer eet waarvan bloed de tabernakel binnengaat. Joden houden vast aan de eeuwigheid van Gods Woord, maar ze kunnen niet vasthouden aan de schaduwen en ondertussen de realiteit missen. Ezechiëls ritueel verandert de Mozaïsche wet. Het dwingt hen ook om Gods lijdende dienaar te vinden tijdens het bestaan van de tweede tempel.
Anders gezegd: Drie belangrijke principes sturen wat doorgaat en wat is veranderd:
A) De ceremoniële wet is een schaduw, niet de realiteit (Hebr. 10: 1). Daarom zoeken we naar rituele veranderingen om de komst van de realiteit te identificeren.
B) Wanneer de realiteit komt, houden die offers op – “Zouden ze niet stoppen met aangeboden te worden?” (Heb 10: 2). Daarom zoeken we naar beëindigde offers en identificeren we ze met het voltooide werk van Messias als lijdende dienaar.
C) Wanneer er offers worden gebracht, is hun realiteit nog niet gekomen. Deze zullen ophouden wanneer Messias zijn taak als koning voltooit.
De resultaten veranderen ons begrip radicaal. Overweeg deze voorbeelden:
Gewoonlijk wordt ons geleerd dat er geen toekomstig dierenoffer is, omdat de dood van Christus hen allemaal vervult. Dr. Nixon ontdekt dat slechts 3 offers ophouden! Hij identificeert deze met de dood van Christus omdat God de tempelsluier van boven naar beneden scheurde toen Jezus stierf.
Hoe werken de oude en nieuwe verbonden samen? Dr. Nixon suggereert dat elk verbond verschillende aspecten van Gods glorie behandelt. Gods (uiterlijke) Shekinah-glorie wordt gezien in de tabernakel, de tempels van Salomo en Ezechiël en in het hemelse Jeruzalem. De tempel van Nehemia / Herodes is nooit getuige geweest van Gods Shekinah-glorie. Maar daarin beloofde God grotere glorie en vrede (Haggai 2: 9). Dr. Nixon ziet het Nieuwe Verbond bezig met het verkrijgen van Gods wet (Zijn innerlijke glorie) in het leven van Zijn volk. Deze vinden vrede met God, omdat zij worden gereinigd door het Lam van God dat hun zonde wegneemt (Johannes 1:29). God woont in twee tempels (Jesaja 57: 15b): de aardse tabernakel / tempel repliceert de hemelse troon waar Gods uiterlijke Shekinah-glorie woont. Gods andere tabernakel (woonplaats) is in de gelovige (Johannes 14: 2 & 23). Beide verbonden bestaan naast elkaar. Op een later tijdstip zal God opnieuw Zijn Shekinah-glorie met mannen naar de tabernakel brengen (of wonen). Dientengevolge ziet dr. Nixon een terugkeer naar het tempelritueel veranderen door het nieuwe verbondsoffer van Messias.
Bovenstaande zijn wat vertaalde citaten, die ik her en der
tegenkwam. Zij prikkelden mijn nieuwsgierigheid dermate, dat ik de Kindle-versie
bij Amazon heb aangeschaft. Ook hier hoop ik dus nog op terug te komen.
[1] https://www.myjewishlearning.com/article/ezekiel/
[2] Voor Darby is de kerk een onderbreking (een haakje) in Gods plan voor Israël. Weinigen van vandaag (vergadering van gelovigen) begrijpen en minder houden zich aan Darby’s benadering van twee manieren van redding. Darby zag terecht in dat beide verbonden operationeel zijn. Hij zag correct offers in de toekomstige tempel van Ezechiël. Helaas benadrukte hij twee verschillende manieren van redding. De christen wordt voor eeuwig gered door genade door geloof in Jezus de Christus. De Jood voor eeuwig blijft het Mosaic Tabernacle-offersysteem volgen en wordt nog steeds gered door een benadering van werkenrechtvaardigheid met het eeuwige tempeloffer. Voor hem bracht elk verbond gelovigen voort. Darby benadrukte de verschillen zo sterk, dat hij zich niet hield aan de eenheid van ‘één Heer, één geloof, één doop’ (Ef 4: 5).
[3] https://www.amazon.com/Mystery-EzekielS-Temple-Liturgy-Practices-ebook/dp/B07BZQDFJS
[4] https://www.webwire.com/ViewPressRel.asp?aId=225888
https://www.webwire.com/ViewPressRel.asp?aId=245818
Bob van Dijk's Blog 