Mind war  – een strijd tegen valse narratieven


De huidige oorlog tussen Israël en Hamas wordt niet alleen op het slagveld uitgevochten, maar ook in de media en op straat in steden over de hele wereld. Na de eerste schok van de gebeurtenissen op 7 oktober zien we dat de media het oude narratief van “zielige Palestijnen” nieuw leven inblazen. Soms worden zelfs berichten van terroristische organisaties zoals Hamas klakkeloos overgenomen door de media.

Zelf was ik drie dagen later in Israël vanwege een internationale conferentie in Jeruzalem, die ondanks de bommenregen toch doorging: allerlei volkeren uit de Pacific die op uitnodiging van de messiaanse gemeenschap van gelovigen in Jesjoea de Messias, samen met hen het Nieuwe Verbond dat Hij sloot met Zijn volk, wilden ondertekenen als vertegenwoordigers van hun land, volk of eiland.
Een groter contrast met de vijandschap van Hamas die drie dagen eerder losbarstte op de profetische achtste dag van het Loofhuttenfeest (het feest voor de volkeren) is niet denkbaar. Wie de tijden wil verstaan en Gods kalender probeert te volgen, kan niet anders concluderen dat we getuige zijn van historische en profetische ontwikkelingen. Voor meer informatie over deze conferentie, zie mijn vorige blog en mijn verslag dat ik nog hoop te plaatsen.
Terug in Nederland werd ik al gauw geconfronteerd met hoe deze oorlog ook hier woedt en mensen tegen elkaar opzet en verdeelt.
In dit artikel heb ik een aantal links, historische achtergronden en korte uitweidingen bij elkaar gebracht, die ik hoop je ter harte wilt nemen in het  vormen van je eigen opinie en standpunten, in de hoop dat je liefde voor de Waarheid groter is dan die van leugens en misleiding.
Als eerste moet je weten dat het Arabisch begrip van waarheid anders is dan die van het Westen. In de westerse traditie is de Waarheid in overeenstemming met de feiten. Iemand die willens en wetens de feiten ontkent, is een leugenaar. Maar dat is geen objectieve norm. Het wordt veeleer gegeven door een bepaalde traditie van hoe je naar de wereld moet kijken. In de Arabische cultuur is Waarheid datgene waarvan jij denkt dat het gezien moet worden als de hoogste weerspiegeling van de werkelijkheid. Voor voorbeelden zie https://blogs.timesofisrael.com/arab-truth-and-dutch-truth/

In de Palestijnse propagandaoorlog sneuvelt de waarheid nóg eerder

https://www.ewmagazine.nl/buitenland/opinie/2023/11/in-de-palestijnse-propaganda-oorlog-sneuvelt-de-waarheid-nog-eerder-1375077/ door PHILIP VAN TIJN

Feiten en waarheden zijn allerminst heilig in de oorlog. Philip van Tijn zet een aantal onweerlegbare feiten op een rij die in discussies misschien van pas kunnen komen.

Gevaar van Medemenselijkheid – Afshin Ellian

“Nederlandse media gaan veel te gemakkelijk mee in jihadistische framing door de terroristen van Hamas. NRC vermeldt zelfs niet de juiste bronnen. Burgers worden zo op het verkeerde been gezet, schrijft Afshin Ellian.”
“Jihadisten hebben geleerd dat westerlingen vrij eenvoudig te beïnvloeden zijn en hebben de westerse media ontdekt als toegang tot grootschalige massamanipulatie.  Ze weten welke kaart ze daarbij moeten spelen: menselijkheid. Met een beroep op de menselijkheid kunnen de jihadisten westerse leiders onder druk zetten. In werkelijkheid gaat het ze daar helemaal niet om. Menselijkheid is ver te zoeken bij jihadisten.” https://www.ewmagazine.nl/nederland/opinie/2023/10/hamas-afshin-ellian-media-1372044/

“Mensenlevens, ook die van moslims, interesseren een jihadist niet.”
Zij zijn meesters en drama-queens in het opvoeren en spelen van Drama. Kijk maar bij https://honestreporting.com/videos/ [1]

Is Gaza bezet gebied? Integendeel!

Israël wist de Arabisch-Israëlische oorlog of Onafhankelijkheidsoorlog in 1949  Tegen alle verwachtingen in te winnen. De Israëlische troepen veroverden het hele voormalige Britse mandaatgebied, op de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever na. Die werden bezet door respectievelijk Egypte en Transjordanië. Ook het oostelijke deel van Jeruzalem kwam in handen van Transjordanië.

In de Arabische wereld, die de joodse staat niet erkende, liep de vijandigheid tegenover Israël al jaren op. Zo probeerden Syrië en Jordanië Israëls watertoevoer af te sluiten (de Wateroorlog van 1964) en blokkeerde Egypte de Israëlische havenstad Eilat, wat door Israël als een oorlogsverklaring werd gezien. Toen in de omliggende Arabische landen grote troepenmachten werden opgebouwd, wachtte Israël niet tot het werd aangevallen. Het voerde op 5 juni 1967 zelf een verrassingsaanval uit op de Egyptische luchtmacht en vernietigde die.

Pas na de 6-daagse oorlog in handen van Israël gevallen.
Tijdens de Oslo-akkoorden, in 1993 en 1994 werden gesloten in de Noorse hoofdstad kwamen de Israëlische premier Yitzhak Rabin en Yasser Arafat, leider van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) overeen dat het Israëlische leger zich gedeeltelijk zou terugtrekken uit de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. Deze gebieden zouden (deels) onder bewind komen te staan van de Palestijnse Autoriteit. Zo ontstond voor het eerst in de geschiedenis Palestijns zelfbestuur. In 2003 aankondiging van Terugtrekking door Premier Ariel Sharon. In tegenstelling tot de Westelijke Jordaanoever heeft Israël achttien jaar geleden de militaire aanwezigheid in Gaza opgegeven. Er wonen geen Joden meer, er zijn geen Israëlische militairen meer.

Had Israël de Gazastrook in 2005 wel moeten overlaten aan de Palestijnen? In 2005 opgegeven en onder dwang van eigen soldaten hebben 9000 Joden Gaza verlaten en vernietigd. https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2023/10/hoe-israel-gaza-opgaf-58630w/

Mijn foto-album van museum Gush Katif: https://photos.app.goo.gl/TU5f4pN5V5N2LgZ89

Apartheid? Over de gebieden A, B en C

A Exclusief onder Beheer van de Palestijnse Autoriteit
B PA heeft de civiele controle onder toezicht van Israëlisch veiligheidstoezicht
C Israël gaat over de Israëlische civiele controle en veiligheid

Inmiddels is er ook een actiegroep van Joodse vrouwen die dit bord er naast plaatsten:

Manipulation of Public Opinion

De manipulatie van de publieke opinie door de manier waarop gebeurtenissen in de media worden gerapporteerd, is een groot onderdeel van deze oorlog. BID alstublieft om de demonische geesten te binden die deze leugens voeden!

  1. Heeft Hamas de eerste twee gijzelaars vrijgelaten als blijk van hun “goede wil”?
  2. Komt de humanitaire hulp die naar Gaza wordt gestuurd terecht bij het “Palestijnse” volk?
  3. Hebben de media berouw voor hun valse verhalen over de bomaanslag op het ziekenhuis in Gaza?

KIJK hoe Asher het uitlegt. De geestelijke strijd om de WAARHEID moet gewonnen worden.

Zie ook: https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2023/10/nepnieuws-over-gaza-6-voorbeelden-van-hoe-media-de-mist-ingingen-1372610/

Nepnieuws over Gaza: 5 voorbeelden van hoe media de mist ingingen

  1. BEWERINGEN OVERGENOMEN VAN HAMAS EN AL JAZEERA
  2. HONDERDEN DODEN GETELD IN MINDER DAN EEN UUR TIJD
  3. ZIEKENHUIS ‘OVERSPOELD DOOR GEWONDEN’, AMPER VERWONDINGEN TE ZIEN
  4. ‘KERK IN GAZA GEBOMBARDEERD’, MAAR KERKGEBOUW IS NOG INTACT
  5. ISRAËLISCHE LUCHTAANVAL OP BURGERKONVOOI? BOM KOMT NIET UIT DE LUCHT

https://honestreporting.com/photographers-without-borders-ap-reuters-pictures-of-hamas-atrocities-raise-ethical-questions/

Europese politici zijn naïef als het gaat om Hamas en Gaza

Zoals ook te hopen valt dat naïeve Europese politici niet langer geloven dat de Gazastrook ‘op slot zit’ en een ‘open gevangenis’ is. Er is zogenaamd altijd een tekort aan van alles, maar deze terreuraanval bewijst maar weer eens dat wapens zonder probleem de Gazastrook kunnen bereiken, net als voorheen materiaal om tunnels te bouwen om vandaaruit Israël binnen te vallen. En laat die Europese politici ook niet denken dat Hamas wordt gesteund door de meerderheid van de inwoners van Gaza of de Palestijnen vertegenwoordigt. Vandaar ook dat Hamas geen verkiezingen aandurft. De laatste verkiezingen waren in 2006, zeventien jaar geleden. Het hoeft niet te verbazen, want Hamas terroriseert niet alleen Israël, maar ook de eigen bevolking.

https://www.ewmagazine.nl/buitenland/opinie/2023/10/barbaarse-overval-hamas-is-in-alles-ongekend-1369933/ door Arnoud Joustra

Is ‘Palestina’ afgepakt door Israël? Dit zijn de feiten

https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2023/10/is-palestina-afgepakt-door-israel-dit-zijn-de-feiten-1370708/ door Matthis van Schie – 20 oktober

https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2023/10/nepnieuws-over-gaza-6-voorbeelden-van-hoe-media-de-mist-ingingen-1372610/ door Matthijs van Schie – 25 oktober

https://www.ewmagazine.nl/buitenland/opinie/2023/10/hamas-leugen-voldeed-aan-de-verwachtingen-57472w/ door Robbert de Witt – 24 oktober

https://www.ewmagazine.nl/buitenland/achtergrond/2023/10/hoe-bijna-miljoen-joden-het-midden-oosten-uit-werden-gejaagd-1372492/ van voormalig EW-redacteur Ronit Palache

Zeven kritische opmerkingen betreffende ‘Israël en Gaza’ rechtgezet

https://weguitbabylon.nl/zeven-kritische-opmerkingen-betreffende-israel-rechtgezet/

  1. ‘Israël voert disproportionele luchtaanvallen uit op Gaza!’
  2. ‘Israël vermoordt onschuldige burgers van Gaza!’
  3. ‘Het is een oneerlijke strijd; Israël is veel sterker, heeft schuilkelders en Gaza niet!
  4. ‘Gazanen zitten in een gevangenis; zij voeren een vrijheidsstrijd!’
  5. ‘Het is oneerlijk van Israël om water, elektra enz. af te sluiten!’
  6. ‘Het hoofdprobleem is de bezetting van Palestina door Israël!’
  7. ‘Maar Israël heeft Oost-Jeruzalem en de Palestijnse gebieden toch veroverd en bezet in 1967?!’Things pro-Palestinians Forgot to Tell You (…this war is not about land…)

See also: 7 Things pro-Palestinians Forgot to Tell You (…this war is not about land…)

Video’s van professional Israeli tour guide Oren

Behalve prachtige video’s van deze reisgids in Israel, heeft deze Oren een serie heel pittige en informatieve video’s gemaakt over verschillende Palestijnse narratieven en slogans. Zeer de moeite waard om zijn kant van het verhaal te horen met veel historische achtergronden die we doorgaans weinig of niet meekrijgen.

https://www.youtube.com/@Travelingisraelinfo/videos
Bekijk ook zijn Instagram-account: https://www.instagram.com/travelingisrael/

Getuigenis van de zoon van Hamas

De Groene Prins werd hij genoemd. Palestijn en toegewijd moslim. Zoon en beoogd opvolger van één van de meest vooraanstaande Hamas-leiders. Insider in de Palestijnse politiek. Hij onderging Israëlische gevangenschap en martelingen. Uit liefde voor zijn volk sloot hij een pact met Shin Beth, de Israëlische geheime dienst. En hij trotseerde de toorn van familie en vrienden door christen te worden. Mosab Hassan Yousef woont op een geheim adres in Californië.
In de VS schreef Mosab een boek over zijn werk voor de Shin Beth. Het boek ‘De Zoon van Hamas’ werd door pro-Palestijnse activisten afgedaan als Israёlische propaganda en Mosab werd gezien als een collaborateur. In het naschrift van zijn boek schreef de ‘Groene Prins’ dat hij hoopte dat zijn boek zou leiden tot zelfonderzoek onder moslims die al eeuwen door corrupte regimes worden gebruikt om de waarheid te verbergen. Ook schreef hij ook dat hij door het publiceren van zijn levensverhaal hoopte om anderen te inspireren die Joden of Israёl haten.

Voor een recensie van Feike ter Velde, zie: https://www.zoeklicht.nl/artikelen/zoon-van-hamas-10465

Na de pogrom en het bloedbad van Hamas op 7 oktober, heeft hij opnieuw van zich laten horen: https://www.foxnews.com/media/son-hamas-leader-breaks-silence-decision-denounce-terror-group-care-palestinian en https://www.foxnews.com/media/son-hamas-founder-mainstream-media-afraid-label-group-genocidal-religious-movement

Nights of Hope for Israel with Mosab Hassan Yousef | 11.05.23 | The Pursuit https://www.youtube.com/watch?v=VR8QIh0cVkg
Dit is de eerste keer sinds jaren dat Mosab een kerk toespreekt. Hij deelt met ons zijn verhaal, de processen en de reis die hij heeft doorstaan bij zijn afscheid van de terreurorganisatie om het volk van Israël en hun strijd met Hamas te steunen..

Voor nog een ander getuigenis, zie dit artikel over de Canadese human rights campaigner Yasmine Mohamed: https://edition.cnn.com/2023/10/16/opinions/israel-hamas-gaza-palestinians-oppose-terror-mohammed/index.html. Zij is de auteur van ‘Unveiled: How Western Liberals Empower Radical Islam’. Ze is ook de voorzitter van de non-profitorganisatie Free Hearts Free Minds. Yasmine spreekt haar waarheid als een vrouw geboren in de westerse wereld maar opgegroeid in een fundamentalistisch islamitisch gezin. Ondanks dat ze een Canadees van de eerste generatie was, voelde ze zich nooit thuis in het Westen. En hoewel ze vanaf haar negende naar islamitische scholen ging en de hijab droeg, paste Yasmine ook nooit bij haar moslimfamilie. Met één voet in elke wereld is Yasmine ver genoeg van beide verwijderd om ze objectief te kunnen zien, maar toch dichtbij genoeg om ze eerlijk te zien.

Feiten over Hamas

In het Arabisch is Hamas een acroniem voor “Islamitische Verzetsbeweging”: Harakat al-Muqawama al-Islamiya. In februari 1988. twee maanden na het uitbreken van de intifada eind 1987, richtte sjeik Ahmed Jassin, de geestelijke vader van de pan-Arabische fundamentalistische Moslimbroederschap, Hamas (‘Geloofsijver’) op: een acroniem voor de islamitische verzetsbeweging, dat letterlijk ‘gloed, ijver of vuur’ betekent.

https://isreality.nl/israel/dit-moet-je-weten-14-feiten-over-hamas/

  1. Hamas is ontstaan uit antisemitische islamitische bewegingen
  2. Hamas is toegewijd aan de vernietiging van Israël
  3. Hamas heeft sinds 1990 aanvallen op Israël gepleegd
  4. Het handvest van Hamas roept op tot genocide
  5. Hamas is democratisch gekozen
  6. Hamas is een erkende terreurorganisatie
  7. Hamas doodt en onderdrukt vrouwen, homo’s en politieke tegenstanders
  8. Hamas gebruikt zijn eigen mensen als menselijk schild
  9. Hamas wordt gefinancierd voor miljarden euro’s
  10. Iran traint het leger van Hamas
  11. Hamas bouwde 500 km aan terreurtunnels – en geen schuilkelders
  12. Hamas bombardeert Israël dagelijks – en 20% valt in Gaza
  13. Leiders van Hamas worden beschermd
  14. Hamas wordt bewonderd in een groot deel van de wereld

Zie ook https://cvandaag.nl/98339-tien-redenen-om-isral-te-steunen-in-de-oorlog-tegen-hamas door Oscar Lohuis

https://cvandaag.nl/98386-wat-iedere-christen-zou-moeten-weten-over-isral-en-de-palestijnen/ door Willem Ouweneel

Progressieve Kamerleden komen op voor Palestina en theologen verzetten zich met een manifest tegen het in hun ogen kwalijke Israëlische beleid. En aan de andere kant wijzen christenen op de Bijbelse landbeloften voor het volk Israël. Het actuele debat is een goed moment om aan de hand van veertien stellingen duidelijkheid te scheppen.

Palestijn? Palestina?

  1. Het woord ‘Palestijn’ betekent bewoner van Palestina, van wat voor afkomst zo iemand ook moge zijn. Tot de jaren 1950 werden daarom ook de joodse bewoners van Palestina ‘Palestijnen’ genoemd. Omgekeerd hebben de tegenwoordige ‘Arabieren’ (binnen en buiten Palestina) nauwelijks etnische en weinig historische banden; in feite hebben ze slechts één ding gemeen: de Arabische taal. Er heeft dan ook nog nooit een ‘Palestijns volk’ als afzonderlijke etnische identiteit bestaan
  2. Er heeft in al die eeuwen nooit zoiets als een ‘Palestijnse staat’ bestaan; er waren alleen Palestijnse Joden en Palestijnse Arabieren onder Mameluks bewind (tot 1517), onder Turks bewind (tot 1920), onder Brits bewind (tot 1948), onder Jordaans bewind (tot 1967). Bovendien hadden de ‘Palestijnen’ in de Gazastrook de Egyptische, en die op de Golanhoogvlakte de Syrische nationaliteit.

Het is historische onzin dat de Israëli’s steeds de oprichting van een Palestijnse staat hebben ‘tegengehouden’.
https://cvandaag.nl/98482-gods-landbelofte-aan-isral-is-onaantastbaar-maar-er-zijn-ook-beloften-voor-palestijnen Vervolgartikel van Willem Ouweneel

God heeft uitdrukkelijk beloofd dat Israël eens zou terugkeren naar het land waar hun vaderen vroeger gewoond hadden. Afstammelingen van Ismaël hebben in Gods plannen een bijzondere positie, bijna even bijzonder als die van de drie aartsvaders. Uiteindelijk zijn het Izaäk en Ismaël die samen hun vader Abraham begraven: een gebeurtenis die een voorbode is van de vrede tussen Israël en de Arabieren in het Messiaanse rijk.

10 facts about Jewish communities in Gaza, from ancient to modern times.

A Jewish rabbi in Gaza? The great Gaza Yeshiva? Ancient Jewish Gazan villages? Yes, they were all real. Here are 10 surprising facts about Jews’ long relationship with the region. Kijk vooral naar punt 9 en 10!

https://aish.com/gazas-long-jewish-history/?src=ac by Dr. Yvette Alt Miller

Het echte probleem

De diepste problematiek in en rond de staat Israël is niet van historische, politieke of volkenrechtelijke aard, maar van religieuze aard.
In het Midden-Oosten wordt politiek beheerst door theologie. Joden en moslims begrijpen dit in het Midden-Oostenconflict, maar het Westen niet. Westerse regeringen beschouwen theologie, religie, de Bijbel en God als irrelevant. Dit is waar het probleem begint. De oorlog van Israël is tegenwoordig gebaseerd op theologie, religie, de Bijbel en God. Onze barbaarse vijanden begrijpen dit en daarom willen ze Israël vernietigen. Degenen die dit niet beseffen, slapen. Citaat van Aviel Schneider in https://israeltoday.nl/read/een-paar-gedachten-in-het-voorbijgaan/.

Zie vooral ook Bijlage 2 Geheim Offensief uit mijn boek “De vervangingsleervoorbij, wat nu?

De geest van Amalek

Opdat de jongere generatie van Israëlieten daarvan zou weten, om hun “de oorlog te leren” (zich weren tegen heidendom en valse godsdienst) Richteren 3:1-6.

In het Midden-Oosten wordt politiek beheerst door theologie. Joden en moslims begrijpen dit in het Midden-Oostenconflict, maar het Westen niet. Westerse regeringen beschouwen theologie, religie, de Bijbel en God als irrelevant. Dit is waar het probleem begint. De oorlog van Israël is tegenwoordig gebaseerd op theologie, religie, de Bijbel en God. Onze barbaarse vijanden begrijpen dit en daarom willen ze Israël vernietigen. Degenen die dit niet beseffen, slapen. Citaat van Aviel Schneider in https://israeltoday.nl/read/een-paar-gedachten-in-het-voorbijgaan/

https://cvandaag.nl/98187-waarom-ik-als-pkn-predikant-buikpijn-krijg-van-het-nietszeggende-statement-over-isral/

Tal van christelijke organisaties en kerken reageerden inmiddels op de gebeurtenissen. Ook de Protestante Kerk in Nederland (PKN) bracht een statement naar buiten. En dat statement is nietszeggend, zo concludeert dr. P. J. van Midden, predikant in diezelfde kerk, in onderstaande column.

The New Hamas! Who are They?

De gebeurtenissen van 7 oktober 2023 zijn beschreven als de 9-11 van Israël, een tragisch en verwoestend bloedbad gepleegd door Hamas, dat de natie tot in de kern heeft geschokt. Het zal voor altijd een van de meest tragische en onvergetelijke momenten in de geschiedenis van Israël blijven, na de Holocaust. Binnen deze tragedie ligt een duister geheim verborgen, diep in de fundamenten van het conflict, dat de ware identiteit van Hamas draagt. Wie is Hamas en waar gaat deze oorlog over? Is het mogelijk dat de Bijbel deze gebeurtenissen al voorspelde? Sluit je aan bij rabbijn Dr. Itzhak Shapira, de auteur van talloze boeken, voor een uniek perspectief op de profetische connectie van deze verschrikkelijke tragedie met de Eindtijd en de komst van de Messias
https://www.amazon.nl/New-Hamas-Organized-Mashiach-English-ebook/dp/B0CLSWFF22/ref=sr_1_1?__mk_nl_NL

In de tenten van Sem willen wonen

Sem is de voorvader van de Joodse en overige Semitische volken. Cham is de voorvader van de Filistijnen, Egypte, Libië en Mesopotamië (Oud-Babel). Jafet is de voorvader van Gomer, Magog, Madai, Javan, Tubal, Mesech en Thiras. Het nageslacht van Jafet trok richting Europa, zij groeiden uit tot het latere Romeinse Rijk en bekeerden zich tot het christendom.

Over Jafet spreekt Noach een zegen uit: Moge God ruimte geven aan Jafet, hem laten wonen in de tenten van Sem. Al in het begin van de Bijbel worden wij, heidenen, gastvrij uitgenodigd om te verblijven in de tenten van Sem, Israël. Wij mogen bij het Joodse volk intrekken, we mogen medebewoners worden. In Efez. 3:6 wordt deze uitnodiging herhaald.

We moeten echter erkennen, dat we de tenten van Sem in beslag hebben genomen en de rechtmatige Joodse eigenaar de tent uitgewerkt. De Joden hadden immers onze Heiland gekruisigd! Israëls rol was definitief uitgespeeld. De uitverkiezing van Israël, inclusief al Gods beloften en zegeningen zijn van Israël overgegaan op de christelijke kerk. Deze kerk van Rome is vanaf nu het ‘geestelijk’ Israël… De Joden worden bedankt voor de Thora, de Tenach en de Messias, maar hun tijd zit erop. De kerkvaders hebben de oude Joodse aartsvaders hun tent uitgeknikkerd en de tent naar eigen inzicht opnieuw ingericht…De zevenarmige menora werd buiten de tent gezet en naar Rome vervoerd. We hebben er een groot kruis voor in de plaats gezet… We vieren onze eigen christelijke feesten op onze tijd en komen niet langer samen op Sabbat, maar op zondag.[2]

Als gevolg van de kraakactie van de tenten van Sem, hebben we een heel eigen evangelie gecreëerd. Een christelijk evangelie, verkondigd in een christelijke kerk, zonder Joden, los van Israël. Hierdoor zijn we naar Gods heilsplan gaan kijken vanuit een christelijk Romeins perspectief, i.p.v. Hebreeuwse en Joodse optiek.

Wiens Land is het?

Whose Land Is it? Versus Palestinian Claims
A look at the Palestinian claims to the West Bank and Jerusalem, including ancestry, religion and the “right of return.” ► Watch the FULL CBN teaching from 2017  on the history and ownership of this land: https://go.cbn.com/uf4lt

https://www.youtube.com/watch?v=FWB8IW5k2Sw&ab_channel=The700Club
Deze visuele en informatieve documentaire is onlangs ook uitgezonden door Family 7

https://www.israelheartland.nl/van-wie-is-het-land-israel-deel-1/

Elon Moreh: rechts op de foto tussen twee bergen Sichem, Die stad heet tegenwoordig Nablus (verboden voor Joden!). De twee bergen die je ziet zijn de berg van de zegen, Gerizim en de berg van de vloek, Ebal!

U ziet op de foto een weg lopen naar het zuiden. Dat is Route 60. In Israël wordt deze weg de route van de aartsvaders genoemd. Men denkt dat de aartsvaders deze route hebben gevolgd om naar het zuiden te gaan. De route loop vanaf Sichem tot aan Beër Sjeva. Geografisch gezien is dit de meest logische route, dus ja ik denk ook dat de aartsvaders zo hebben gelopen.

Als je de route 60 volgt van noord naar zuid, dan kom je langs of in de buurt van de volgende plaatsen: Itamar, Shiloh, Bethel, Ai, Jeruzalem, het Koningsdal, de Olijfberg, Bethlehem, Efrat en Hebron om te eindigen in Beër Sjeva. Al deze plaatsen liggen in het Hartland van God, in Judea en Samaria. In het stamgebied van Efraïm, Manasse, Benjamin en Juda! Met Jeruzalem, de stad van de vrede, ongeveer in het midden van het hartland. Jeruzalem, de plaats waar de HEERE Zijn Naam liet wonen!

Kolonisten in het hartland?

“Wij leven als pioniers op de frontlinie en dat is zwaar. Er zijn bijna dagelijks aanslagen, sommige met dodelijke afloop. De Arabische* bevolking terroriseert aan de lopende band. Niet alleen met aanslagen op mensen, maar ook met rook, met stenen barricades, stenen gooien, beplanting vernielen of bouwen op C-gebied. Dit resulteert voor mij weer in een hogere werkdruk, omdat hier continue rechtszaken uit voortvloeien.
Naast dit alles is het leven heel erg duur aan het worden door inflatie. Brandstof prijzen zijn bijzonder hoog. Voedsel is zelfs voor sommige al onbetaalbaar aan het worden. Desalniettemin geven wij de moed niet op!” Uit een interview met Nati Rom: https://www.israelheartland.nl/interview-nati-rom/? Zie ook: https://www.israelheartland.nl/nieuws/

Controversial reestablishment

Waarom keren kolonisten terug naar de illegale buitenpost van Evyatar? Evyatar is een Israëlische buitenpost op de Westelijke Jordaanoever, gelegen in een Palestijns landelijk gebied op de berg Sabih, in het land van de Palestijnse stad Beita, ten zuiden van Nablus. Deze video vertelt waarom kolonisten het herstel van illegale buitenposten rechtvaardigen: https://www.youtube.com/watch?v=nQqbZwASSPk

https://www.timesofisrael.com/settlers-return-to-evacuated-evyatar-outpost-in-response-to-deadly-west-bank-attack/

Arugot Farm: Redemption on the Judean Frontier

Twee staten? Geen oplossing!

Het idee dat Abbas of welke andere Palestijnse leider dan ook Hamas op de Westelijke Jordaanoever in toom zou houden is vals en gevaarlijk. Terroristen een staat geven leidt alleen maar tot meer terrorisme. De “tweestatenoplossing” is terrorisme – Israel Today Nederland door Daniel Greenfield | 26 oktober 2023

Als er vandaag verkiezingen zouden worden gehouden, zou Hamasleider Ismail Haniyeh Abbas met 58% tegen 37% verslaan, wat verklaart waarom Abbas sinds 2005 geen presidentsverkiezingen meer heeft gehouden. Nadat Hamas in 2006 de parlementsverkiezingen won, werden alle verkiezingen geannuleerd.

In een toespraak die op 15 mei in 2011, uit naam van de PA president in Gaza werd gehouden door zijn adviseur Abdalla Al-Infranji, claimde de PA president dat de Palestijnen een 9000 jaar oude geschiedenis hebben in Israel. Ook ontkende hij opnieuw de Joodse geschiedenis in het land. In een artikel in The New York Times loog Abbas destijds opnieuw over de geschiedenis toen hij beweerde dat hij als kleine jongen door Joden uit zijn toenmalige woonplaats Safed was verdreven. Dit werd later aangetoond door de historici Ephraim Karsh en Benny Morris. In het zelfde artikel gaf hij toe dat de VN erkenning van een Palestijnse staat slechts bedoeld is om de strijd tegen Israel op andere niveaus voort te zetten.

Ondanks duidelijk bewijs van het tegendeel, belde Blinken Abbas om hem te vertellen dat Hamas-terroristen “de Palestijnen niet vertegenwoordigen”. Hij vermeldde niet dat de enige reden waarom ze dat niet doen is omdat de Palestijnse Autoriteit geen verkiezingen wil houden om hen dat wel te laten doen…

De tweestatenoplossing is gebaseerd op een mythe en een leugen. Het is in tegenspraak met de geschiedenis, de geografie en de realiteit. Tientallen jaren van pogingen om het te implementeren zijn mislukt vanwege het simpele feit dat het gaat over samenleven, niet over grondgebied, en het maakt niet uit welke onmogelijke kaarten er worden getekend, het geweld zal nooit ophouden omdat het niet is ontstaan in de oorlogen van ’48, ’67 of ’73, in het besluit van Israël om de grens met Gaza te sluiten nadat Hamas de macht overnam, of in iets dat in de afgelopen twee eeuwen is gebeurd.

De mythe dat de Palestijnse Autoriteit die voortkwam uit de PLO een gematigd alternatief was voor Hamas is al lang ontmaskerd als een leugen, maar hoe vaak Arafat en vervolgens Abbas ook hun ware gezicht lieten zien, hoeveel onschuldige mensen er ook werden vermoord, de grote leugen was te groot om te mislukken. En nu, met de ergste terroristische aanslag in de geschiedenis van Israël in het vooruitzicht, is het nog steeds te groot om te mislukken….

De “tweestatenoplossing” is geen einde aan het geweld, het is eeuwigdurend geweld. Als we een echte oplossing willen, dan begint dat met het beëindigen van onze politieke en financiële steun aan islamitische terreurgroepen in Israël. Het experiment om de terroristen een onafhankelijke staat te geven is mislukt. Het dodental onder de terroristen van de “tweestatenoplossing” stijgt jaar na jaar.

De oplossing voor terrorisme is niet meer terrorisme, maar een einde aan terrorisme.

Symposium thinc. over de twee-staten oplossing

De twee-staten oplossing is dat een goed idee? Tijdens een thinc. symposium was dat het thema. Met sprekers zoals Andrew Tucker, Eppo Bruins, Johannes de Jong en Kees van der Staaij wordt ingaan op dit prangende thema. In Europa is het de normaalste zaak van de wereld, maar is het werkelijk zo’n goed idee die twee-staten oplossing?

Zie ook Transferring Gaza to the PA is an insanely stupid idea – CarolineGlick.com

By Bassam Tawil | Nov 2, 2023
https://www.israeltoday.co.il/read/the-two-state-solution-to-murder-jews/

Het is vermeldenswaard dat Hamas in 2007 de PA uit de Gazastrook heeft verdreven na het doden van honderden Abbas-loyalisten, van wie sommigen door de straten werden gesleept en gelyncht, en anderen van de daken van hoge gebouwen werden gegooid.

Door er niet in te slagen de pro-Hamas-demonstraties te beteugelen, is de PA niet alleen medeplichtig aan het aanzetten tot moord op Joden, maar handelt zij ook tegen haar eigen belangen door haar Hamas-rivalen aan te moedigen. Een van de redenen waarom de PA geen enkele maatregel neemt om de pro-Hamas-demonstraties te stoppen, is omdat haar leiders zelf ook betrokken zijn bij de opruiingscampagne tegen Israël.

Het is ook niet waar dat het gros van de Arabische Palestijnen voorstander van de twee-staten-oplossing zou zijn of ze zijn er hoogstens voor in zoverre het een tijdelijke tussenoplossing betreft. De meest consequente moslims (zoals bijv. vertegenwoordigd door Hamas, Hezbollah, de Islamitische Jihad, de machthebbers van Iran) willen niet anders dan de vernietiging van de staat Israël (zo niet van het volk Israël). Consequente, maar ook meer gematigde Arabische moslims hebben dan ook nog nooit de staat Israël principieel erkend.

A One State Plan for Peace in the Middle East
Een baanbrekend manifest waarin een gedurfde oproep wordt gedaan voor een éénstaatoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict. De heersende consensus in elite- en academische kringen is dat de Verenigde Staten moeten proberen het conflict van de Palestijnen met Israël op te lossen door de zogenaamde tweestatenoplossing te implementeren. Het oprichten van een Palestijnse staat, zo luidt de gedachte, zou een wondermiddel zijn voor alle kwalen in de regio. In een tijd van patstelling tussen partijen onderscheidt de tweestatenoplossing zich door haar vermogen om aanhangers van beide kanten van de ideologische kloof van Amerika aan te trekken. Maar de grote ironie is dat het een van de meest irrationele en mislukte beleidsmaatregelen is die de Verenigde Staten ooit hebben aangenomen.

Tussen 1970 en 2013 presenteerden de Verenigde Staten negen verschillende vredesplannen voor Israël en de Palestijnen, en de afgelopen twintig jaar was de tweestatenoplossing het middelpunt van het Amerikaanse Midden-Oostenbeleid. Maar ondanks deze laserfocus zijn de Amerikaanse pogingen om een tweestatenvredesovereenkomst ten uitvoer te leggen mislukt – en met elke nieuwe poging is het Midden-Oosten minder stabiel, gewelddadiger, radicaler en vijandiger geworden ten opzichte van de democratische waarden en belangen.

In The Israeli Solution onderzoekt Caroline Glick, hoofdredacteur van de Jerusalem Post, de geschiedenis en misvattingen achter het tweestatenbeleid, met name:
– De enorme fouten die gemaakt zijn bij het tellen van de werkelijke aantallen Joden en Arabieren in de regio. De Palestijnse volkstelling van 1997, waarop het meeste tweestatenbeleid is gebaseerd, overdreef het aantal Palestijnen dat op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza woonde enorm.
– Verwaarlozing van de lange geschiedenis van Palestijns antisemitisme, weigering om te goeder trouw te onderhandelen, terrorisme en ontkenning van het bestaansrecht van Israël.
– Het negeren van Israëls sterkere aanspraken op territoriale soevereiniteit onder het internationaal recht, evenals de lange geschiedenis van Joodse aanwezigheid in de regio.
– Onverschilligheid tegenover opiniepeilingen waaruit blijkt dat het Palestijnse volk de Israëlische samenleving en het Israëlische bestuur bewondert. Ondanks een halve eeuw van binnenlands en internationaal terrorisme, antisemitisme en militaire aanvallen van regionale buren die zijn bestaansrecht verwerpen, heeft Israël gefloreerd als de enige democratie in het Midden-Oosten.
Na een eeuw lang een tweestatenbeleid te hebben gevoerd dat de Israëli’s en Palestijnen niet dichter bij de vrede heeft gebracht, biedt The Israeli Solution een alternatief pad naar stabiliteit in het Midden-Oosten, gebaseerd op de Israëlische soevereiniteit over Judea en Samaria.

David Rubin: Vrede voor Vrede plan

Nog iemand die voor een Een-staat-oplossing pleit is voormalig burgemeester van Shilo (die bijzondere plaats waar de Tabernakel heeft gestaan in het hartland van Efraïm=Israël en de contouren ook vandaag nog te bezichtigen zijn). Hij is auteur van verschillende boeken.[3]  Als politiek commentator komt hij namens de notzrim (wachters) en pioniers van het bergland Efraïm (Jer. 31:6a) met een gedurfd alternatief doch praktisch vredesplan, getiteld Peace for Peace (i.p.v. Land voor Vrede): Voor alle niet-burgers van Israël momenteel woonachtig binnen haar grenzen, met inbegrip van Judea en Samaria wordt een programma voor loyaal burgerschap aangeboden in de staat Israël. Een dergelijk plan bestaat uit een uitgebreide tweejarige cursus in zionistische en joodse geschiedenis, culminerend in een verplichte eed van trouw aan de joodse staat Israël, met de hand op de Tenach, de Bijbel van Israël en gevolgd door periode van 2-3 jaar inzet voor de nationale dienst voor Israël, zoals uitgevoerd door alle andere burgers. Degenen die deze weg van burgerschap weigeren zal een toelage worden aangeboden om zich te hervestigen in een van de buurlanden. De optie van de gesubsidieerde overdracht zal een jaar geldig zijn. Na dat punt, zal slechts een klein aantal niet-burgers mogen blijven, op basis van de Israëlische behoeften.

VREDE?

Het kan morgen vrede zijn! Israël wil heel graag vrede:

Het is heel simpel, zoals weleens treffend wordt gezegd: “Als de Arabieren hun wapens neerleggen, zal er vrede zijn. Als Israël zijn wapens neerlegt, zal er geen Israël meer zijn.”

Ware het niet dat de Palestijnse leiders systematisch elke aanbod elke keer hebben afgewezen. Doorzie dan door welke geest dit wordt aangedreven: om welk conflict het werkelijk gaat!

1937 Verdelingsplan van commissie o.l.v. Lord Peel

In juli 1937 komt de Commissie o.l.v. Lord Peel met het Verdelingsplan, waarbij Palestina verdeeld wordt in een Joodse en Palestijnse staat. Dit plan werd door de Palestijnen o.l.v. de moefti Haj Amin al-Hoesseini (die met Hilter aanpapte en volop had meegewerkt aan de Shoah) zonder meer verworpen. Zij verzetten zich tegen iedere deling van het land.

VN-verdelingsplan van 29 november 1947

Het plan om het Mandaatgebied te delen in een Joodse en een Arabische werd door diezelfde moefi verworpen. Zij stelden een plan voor, dat voorzag in één Arabische staat, waarin de Joodse minderheid zou worden toegestaan te wonen, doch wel onder zijn fanatieke, antisemitische leiding. Hij was tevens de oom van Yasser Arafat! In dit plan hield Israël minder dan 20% over van het gebied, dat onder het Balfour-mandaat viel.

De staatsrechtelijke resolutie van San Remo en de consequenties voor internationaal recht.[4] Doordat de Arabische leiders het verdelingsplan van de VN nooit aanvaard hebben, heeft het daarmee ook nooit enige rechtskracht gekregen. In gesprekken en publicaties over de geschiedenis van het moderne Israël gaat men er ten onrechte dikwijls vanuit dat die begon bij de delingsresolutie uit 1947. Dat heeft volgens dr. Matthijs de Blois grote consequenties. Hij voert m.i. terecht een pleidooi om terug te gaan naar het bindend besluit van de Volkenbond uit 1922, waarbij een veel groter gebied aan Israël is toegewezen, dat zou moeten dienen als Joods nationaal tehuis. Ook de grenzen van de wapenstilstandslijn van 1949, waaraan gerefereerd wordt als de grenzen voor een Palestijnse en een Joodse staat, hebben nooit enige internationale rechtskracht gekregen. De enige officiële verklaring over dit gebied met internationale rechtskracht is de staatsrechtelijke resolutie tijdens de Conventie van San Remo op 25 april 1920, waarbij zelfs het hele gebied tussen de Jordaan en de Middellandse Zee aan het Joodse volk is toegewezen als het gebied voor zijn toekomstige staat. [5]

1967 Het Jigal Allon-plan
Na de Zesdaagse Oorlog was de regerende Arbeiderspartij in Israël onmiddellijk bereid de bezette gebieden terug te geven in ruil voor een vredesverdrag. Zo stelde minister Jigal Allon van de Arbeiderspartij voor om de dichtbevolkte Arabische gebieden over te geven aan Jordaans-Palestijnse suprematie. Allon vond evenwel dat Israël gebieden langs de Jordaan, Jeruzalem, Goesj Etzion en Kirjat Arba bij Hebron onder zijn beheer moest houden.

Driemaal Nee in Khartoem
Tijdens de conferentie in Khartoem in augustus 1967 klonk in de Verklaring het onverzoenlijke driemaal nee: ‘Neen tegen onderhandelingen, neen tegen vrede en neen tegen de erkenning van Israël.’ Daardoor werd Israël in 1967 gedwongen (!) het bestuur over Samaria-Judea op zich te nemen. Het begon met de bouw van joodse nederzettingen op de daarvoor door Jordanië bezette Westoever en de Golan-hoogvlakte.

Op 22 november 1967 nam de VN Resolutie 242 aan. Deze resolutie roept op tot tot terugtrekking uit gebieden veroverd tijdens deze oorlog, maar koppelt dit aan het bereiken van een allesomvattend vredesakkoord met voor Israel veilige grenzen. Dat vredesakkoord werd tot nu toe niet getekend.
Het legde de basis voor het vredesverdrag later tussen Israël en Egypte op 26 maart 1979, en het latere vredesverdrag met Jordanië op 26 oktober 1994.

In beide verdragen is geen sprake van een soevereiniteitsclaim van Egypte op Gaza, noch van Jordanië op Judea en Samaria en deed Israël afstand van de Sinaïwoestijn. De status van de ‘bezette gebieden’ wordt uitdrukkelijk opengehouden. Het is daarom zuiverder te spreken van betwiste of omstreden gebieden, waarover onderhandelingen gevoerd moeten worden met vertegenwoordigers van de Palestijnse gemeenschap en met Syrië.

Oslo-akkoord I 1993 en Principe Akkoord tussen Israël en de PLO

Op basis van de ‘beginselovereenkomst’ Oslo-I (1993) werd de Palestijnse Autoriteit (PA) in het leven geroepen. Dat door PLO-functionarissen bemande bestuursorgaan werd verantwoordelijk voor zelfbestuur in door Israël over te dragen ‘Palestijnse’ gebieden in Judea en Samaria. De Oslo-akkoorden spreken overigens niet over een Palestijnse staat. Er werd afgesproken dat de partijen in ‘permanente statusonderhandelingen’ verder zouden praten over heikele kwesties waarover men het naar verwachting maar moeizaam eens zou kunnen worden, zoals grenzen en de toekomst van Israëlische ‘nederzettingen’ en Israëls hoofdstad Jeruzalem.

Op het allerlaatste moment ging Jasser Arafat toch niet met het voorstel akkoord. Tot grote ontzetting van Ehud Barak en Bill Clinton. Hij gaf aan niet akkoord te zijn gegaan, omdat hij wilde dat alle 3,5 miljoen Palestijnse vluchtelingen in Israël zouden immigreren. Een voor Israël bij voorbaat onmogelijke eis. Want met de toestroom van zo veel nieuwe ‘Arabische Israëliërs’ zou de staat Israël ophouden een Joodse meerderheid te hebben. In mei 1994 droeg Israël niettemin de eerste gebieden aan de PA over: Jericho en de Arabische bevolkingscentra in de Gazastrook

Oslo-akkoord II 28 september 1995
De officiële titel van deze belangrijke overeenkomt luidde: “Israëlisch-Palestijnse Interim Overeenkomst over de Westbank en de Gaza Strook”. Deze overeenkomst werd opnieuw in Washington DC ondertekend. Het belangrijkste wat in deze nieuwe overeenkomst werd geregeld, was een uitbreiding van het Palestijnse zelfbestuur over heel de Westelijke Jordaanoever. Er zouden verkiezingen worden gehouden voor een Palestijnse Raad. De gekozen Raad krijgt het civiele bestuur in handen. Het Israëlische leger zal zich in fasen terugtrekken. Desondanks slaagde de PLO er niet in Hamas en andere Palestijnse terreurgroepen te bedwingen. In 1995 leidde dat tot een groot aantal bloedige aanslagen op Israëlische restaurants, bussen en markten.

2003 Routekaart naar de vrede

In mei 2003 werd in Aqaba onder druk van de VS de zgn. ‘routekaart naar de vrede’ door zowel de PA als door Israël aanvaard. Hierin staat dat de overeenkomst tussen Israël en de Palestijnen tot stand gekomen zal zijn, wanneer Israël zich geheel heeft teruggetrokken achter de grenzen van 1967; inclusief Jeruzalem en het volledig accepteren van het recht tot terugkeer van de Palestijnen. Kort gezegd zegt dit, dat de wortels en dus het (hart)land van Israël niet aan het Israëlische volk toebehoren. Het is dus niet verwonderlijk, dat het proces al in het begin van fase I een impasse bereikte en het plan nooit werd uitgevoerd.

In november 2003 werd dit plan met 3 fasen door de Veiligheidsraad van de VN in resolutie 1515 overgenomen als dé oplossing om vrede te brengen tussen Israël en het Palestijnse volk. Eind 2003 kondigde premier Sharon tot veler verbazing aan dat Israël zich eenzijdig zou terugtrekken uit Gaza.

2005 Terugtrekking uit Gaza

In 2005 werd er, op aandringen van de verenigde naties, voor het eerst land geruild voor vrede. Gaza werd “teruggegeven” aan de Arabieren. 9.000 Israëli’s werden uit hun huizen gezet hun (21) dorpen verwoest en zelfs hun begraafplaatsen geruimd en het gebied viel onder gezag van de Palestijnse autoriteit. Het leger trok zich terug uit de hele Gazastrook, waar Hamas praktisch de macht had. In Gaza leven er geen Joden meer vanaf die dag, Gaza was verboden voor Joden! En kwam er vrede? Nee! Integendeel, er kwamen aanslagen, Hamas stond op, er kwam oorlog, er kwamen tienduizenden raketten uit Gaza naar burgerdoelen in Israël en toen kwam 7 oktober 2023. De laatste dag van het Loofhuttenfeest. Black shabbat. Iedere plaats rond Gaza werd aangevallen door Hamasterroristen: jong, oud, man of vrouw, huisdier, alles en iedereen werd vermoord omdat ze Jood waren!  Kijk maar eens op deze bizarre kaart, ter nagedachtenis van de slachtoffers.

2008 Olmerts vredesvoorstel
Minister-president Ehud Olmert kwam met de meest verregaande voorstellen voor een vredesregeling die er ooit gemaakt zijn, maar PA-leider Mahmoud Abbas wees zijn voorstel af voor een Palestijnse staat in de betwistte gebieden op basis van uitwisseling van land.

In 2013 wijst PA-leider Abbas opnieuw een vredesvoorstel af. Dit keer dat van John Kerry (voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken). https://alfredmuller.net/2013/12/27/kerry-nu-knopen-doorhakken/
https://alfredmuller.net/2013/12/30/contouren-vredesregeling-zijn-al-duidelijk/ https://alfredmuller.net/2014/02/17/naar-het-moment-van-beslissing/
https://alfredmuller.net/2014/04/07/opkomst-en-ondergang-van-het-vredesoverleg-2/
https://alfredmuller.net/2015/12/14/kerry-abbas-wanhopiger-dan-ooit/

Zie verder ook deze publicaties van Alfred Muller: https://alfredmuller.net/publicaties/, oud-correspondent in Israël en de Palestijnse gebieden. Hij en zijn vrouw Judith woonden van 1983 tot 2023 in Jeruzalem.

Niet Proportioneel?

https://www.rd.nl/artikel/1039663-is-optreden-israel-tegen-hamas-buitensporig
van Dr. Matthijs de Blois op 27 oktober 2023

Proportionaliteit is een van de basisbeginselen van het internationaal humanitair recht. Dit recht is van toepassing in internationale en niet-internationale gewapende conflicten. Het ligt vast in verdragen, zoals de vier Geneefse Conventies van 1949 en de daarbij horende Aanvullende Protocollen van 1977. Ook maakt het deel uit van het internationaal gewoonterecht. Doel is de gewapende strijd te normeren, zodat leed en schade zoveel mogelijk worden voorkomen. De bescherming van non-combattanten (personen die niet deelnemen aan de strijd) staat daarbij centraal.

Het is zonneklaar dat de acties van Hamas en vergelijkbare organisaties die gericht zijn op het doden, verminken, verkrachten en ontvoeren van onschuldige burgers en het doelbewust bestoken van burgerdoelen met raketten daarmee in flagrante strijd zijn. Israël heeft het volste recht en zelfs de plicht om zich daartegen te verdedigen. Daarbij dient het de proportionaliteit in acht te nemen. Wat wordt daarmee bedoeld?

Ze betekent niet dat er een soort rekenkundige evenredigheid moet bestaan tussen de aantallen slachtoffers aan beide kanten. Zo van: als er 1500 doden in Israël te betreuren zijn, mag Israël 1500 Hamasterroristen doden. Het beginsel van proportionaliteit is ook niet automatisch geschonden als bij een aanval burgerslachtoffers vallen. Een aanval mag zich niet richten op burgerdoelen, maar het is niet uitgesloten dat burgers getroffen worden als een legitiem doel getroffen wordt. Men noemt dit ”collateral damage” (bijkomende schade)….

Het gegeven dat Hamas en verwante groeperingen burgers als menselijk schild gebruiken volledig is in strijd met het humanitair recht. Dat gegeven moet ook een rol spelen bij het bepalen of een militaire actie voldoet aan de eis van proportionaliteit. Het kan betekenen dat, als burgers door de vijand doelbewust als menselijk schild worden gebruikt, er minder snel gesproken kan worden van een overmatige militaire actie, ondanks de aanzienlijke schade die burgers naar verwachting zullen ondervinden. Hamas mag niet beloond worden voor het gebruik van menselijke schilden.

Oorlogsmisdaden?

In de studio met jurist Andrew Tucker, directeur van Thinc Israel., een wereldwijd netwerk van academici op het gebied van internationaal recht: Your guide to Israel and International Law, inclusief Educational programs and webinars.

International law is a major weapon used by Israel’s adversaries, often exploited to delegitimize the State of Israel. Through our analysis, education, advice and advocacy, we help you understand international law – what it is, and what it isn’t – and counter the misuse of law. Above all, we seek to promote the rule of law, peaceful resolution of the Israeli-Palestinian conflict, and justice and security in the Middle East.
https://www.thinc-israel.org/explainers/

In 2018 verscheen dit boek Israel on Trial: How International Law is Being Misused to Delegitimize the State of Israel geschreven door Matthijs de Blois and Andrew Tucker. Deze publicatie is een uitgebreide versie van het boek dat dr. M. de Blois al in 2010 had geschreven: “Israël: een staat ter discussie?”

Dit boek heeft tot doel een juridisch raamwerk te bieden voor de verkenning van alternatieve beleidsoplossingen die de rechten van de Joodse staat Israël op territoriale integriteit, veiligheid en politieke onafhankelijkheid in evenwicht brengen met de rechten van Palestijnse Arabieren op politieke autonomie en economische en sociale vooruitgang.

Sinds de jaren zeventig heeft zich het idee ontwikkeld dat het internationaal recht een oplossing van het Arabisch-Israëlische conflict vereist door het creëren van een staat Palestina met Oost-Jeruzalem als hoofdstad en grenzen, gebaseerd op de ‘lijnen van 1967’ – de zogenaamde ‘tweestatenoplossing. Israëlische nederzettingen worden door velen als illegaal beschouwd en als een belemmering voor deze oplossing. Dit boek geeft een overzicht van het internationaal recht met betrekking tot zelfbeschikking, staat, territoriale soevereiniteit, mensenrechten en het recht op zelfverdediging. Het stelt dat de tweestatenoplossing zoals gedefinieerd door de VN niet vereist is door het internationaal recht. De auteurs onderzoeken hoe het internationaal recht de afgelopen eeuw is gebruikt en misbruikt met betrekking tot het Arabisch-Israëlische conflict. Zij stellen dat de historische context van de oprichting van de staat Israël, en vooral het Mandaat voor Palestina, te vaak wordt genegeerd.

De Arabische staten, het Palestijnse leiderschap en de Europese Unie hebben allemaal een rol gespeeld in het mogelijk maken dat de VN een platform werd voor rechtsvoering tegen Israël: beleid en resoluties die de taal van het internationaal recht gebruiken, maar in feite het bestaan van de Joodse gemeenschap ondermijnen. Staat en hebben een betwistbare basis in het internationaal recht. Het is tijd om het heersende juridische paradigma te herzien om het conflict op te lossen.

Is er dan niets bedenkelijks?

In Israel Today van oktober/november 2023 (nr. 178) staan een aantal bijzonder sterke artikelen en commentaren. Waaronder: Waarom democratie moeilijk voor Israël is: “Democratie mag dan wel wenselijk zijn, het is niet Israëls natuurlijke regeringsvorm. In het begin bood God direct leiderschap aan”. Waarom zijn Israëls generaals bijna nooit rechts? “Ze hebben in het leger gezeten, de Mossad en Shin Bet, de politie en ze begrijpen de grenzen van de macht. Na hun diensttijd sluiten ze zich aan bij de redelijke stemmen.” [De documentaire The Gatekeepers uit 2012 is daar een illustratie van.] “Israëls veiligheidsapparaat ziet achter de schermen de realiteit en het gevaar rondom Israël, en dit kan niet opgelost worden met meer geschreeuw in de Knesset of meer bombardementen op onze vijanden. Met ervaring uit de Joodse geschiedenis vrezen deze mensen dat de huidige regering een gevaar is voor het bestaan van Israël. ” Deze mensen begrepen Zacharia 4:6. [Dat was echter wel  voor 7 oktober 2023 geschreven].

Wat echt te denken geeft is echter wat Aviel Schneider beschrijft in zijn artikel Help! Bijbelse wensdroom wordt politieke realiteit. Hij gaat in op de opnieuw oplaaiende speculaties over Gog en Magog, vooral in bepaalde evangelische kerken en talloze apocalyptische geschriften, zoals Pat Robertson [van tv-programma The 700 club], die beweerde dat Poetin zich door God geleid voelt wat de invasie in Oekraïne betreft, als voorbereiding op een massale eindtijdinvasie in Israël. We kunnen dit afdoen als een Amerikaanse sciencefictionfilm, mar het wordt anders als politici, stafschefs en veiligheidschefs in de mainstream media waarschuwen voor een Bijbelse Gog-en-Magog oorlog als een reëel gevaar. Israëlische media hebben talrijke persoonlijkheden uit veiligheidskringen geciteerd, die dit horrorscenario echt in onze tijd voorzien. Zij zien in de huidige rechts-nationalistische coalitie een reëel gevaar voor de toekomst van Israël. Voor hen is deze regering een messiaanse dictatuur die Israël en de hele regio om ideologische en Bijbelse redenen naar de eindtijd duwt. Zo zouden Itamar Ben-Gvir (Minister van Nationale Veiligheid) en Bezalel Smotrich (Israëlische minister van Financiën) Israël bewust naar de oorlog van Gog en Magog leiden. Zodat de Arabieren zich zullen onderwerpen aan het volk Israël of het land zullen verlaten. Dat brengt ook de verlossing dichterbij. Hun ideologie en intentie is om de Arabieren in het land te verdrijven. Zij geloven in Joodse overheersing in het land. Volgens voormalig minister van Defensie Moshe Yaalon ligt de verantwoordelijkheid bij Benjamin Netanyahu, die de belangen van Israël tot slaaf maakt omwille van zijn persoonlijk gewin.
In de digital krant Zman legt senior onderzoeker Pinchas Inhari uit waarom er deze dagen weer een rode koe naar Israël wordt gebracht. “We zitten in de eschatologische waan van het einde van de wereld die het politieke jodendom vandaag de dag pulseert.” Volgens de Bijbelse traditie zuivert de as van een rode koe de tempel. In de optiek van Inbari zouden Joden dat kunnen gebruiken om in de Al-Aqsamoskee in te breken en deze te vernietigen.
Wanneer een Bijbelse wensdroom de politieke realiteit raakt, dan wordt het menens. En daar lijkt het zich nu wel op toe te spitsen.
Gelukkig heeft Premier Netanyahu zijn minister voor Cultureel Erfgoed Amihay Eliyahu onlangs geschorst, nadat die had gesuggereerd een kernbom op Gaza te gooien. De minister werd tot de orde geroepen door premier Benjamin Netanyahu. Diens kantoor liet weten dat Eliyahu ‘tot nader order’ niet mag deelnemen aan kabinetsberaad. De uitspraken van de minister ‘zijn niet op de werkelijkheid gebaseerd’, aldus de verklaring. ‘Israël en de strijdkrachten opereren in overeenstemming met de hoogste normen van het internationaal recht.’ In een post op sociale media zei Eliyahu later dat zijn opmerking ‘duidelijk als metafoor’ was bedoeld. Hij voegde er echter aan toe: ‘Er is absoluut een krachtige en buitenproportionele reactie op terrorisme nodig.’

Hoop voor Gaza

Het is belangrijk op te merken dat precies dezelfde Schriftgedeelten die het oordeel en de vernietiging van Gaza voorspellen, ook een boodschap van stralende hoop geven voor het ‘overblijfsel van Gaza’: Zacharia 9:7 (HSV) zegt dat degenen die in Gaza achterblijven:

“Hij zal overblijven voor onze God”
‘Hij zal zijn als een stadhouder [leider] in Juda en Ekron’
‘Hij zal zijn als een Jebusiet’

De eerste belofte vertelt ons dat het overblijfsel van Gaza een grote terugkeer naar de Heer zal ervaren – de Heer God van Israël. Ze zullen niet allemaal worden weggevaagd, maar velen zullen van gedachten veranderen en zich afkeren van een religie van geweld om de ware Vredevorst te vinden.

De tweede belofte is dat dit overblijfsel van Gaza ‘als gouverneur van Juda’ zal zijn. Het woord ‘gouverneur’ kan ook vertaald worden als intieme vriend. Niet alleen zal het overblijfsel van Gaza zich tot de Heer wenden, maar zij zullen ook echte vrienden van Israël worden. Wat een geweldig wonder! Bovendien wordt het woord dat met ‘gouverneur’ is vertaald tegenwoordig gebruikt om officieren in het Israëlische leger te beschrijven. Misschien voorspelt dit Bijbelgedeelte dat op een dag de inwoners van Gaza vertrouwde leiders in het Israëlische leger zullen worden!

De derde en laatste belofte versterkt de eerste twee beloften die aan het overblijfsel van Gaza zijn gedaan. Deze belofte verklaart vol vertrouwen dat dit overblijfsel op een dag ‘als een Jebusiet’ zal zijn.

Wie waren de Jebusieten? De Jebusieten waren een oud volk dat ooit Jeruzalem beheerste. Veel Jebusieten bleven na de verovering van Kanaän onder het volk Israël wonen – en de beroemdste van deze Jebusieten in de Bijbel is Arauna. Arauna was bezig met zijn dagelijkse bezigheden als eigenaar van een dorsvloer, toen koning David hem op bezoek bracht.

Terwijl koning David Arauna ontmoet, kunnen we verschillende belangrijke feiten waarnemen over deze Jebusiet en zijn relatie tot Israëls koning, het volk en de God van Israël (2 Sam. 24:18-23):

  • Hoewel hij onder het volk van Israël leefde, stond Arauna nog steeds bekend als een Jebusiet en behield hij zijn eigen identiteit.
  • Hij boog zich neer en eerde de koning van Israël en omschreef zichzelf zelfs als de dienaar van de koning.
  • Arauna geloofde in en eerde de God van Israël.

De profetie van Zacharias, die voorzag dat het overblijfsel uit Gaza ‘als een Jebusiet’ zou zijn, vertelt ons dus dat het overblijfsel van Gaza onder de Israëlieten zal leven, maar hun eigen identiteit zal behouden. Het voorziet verder dat zij in vreedzame onderwerping aan de Israëlische autoriteiten zullen leven, en dat zij zich uiteindelijk zullen wenden tot en zullen geloven in de Heer God van Israël.[1]


[1] https://c4israel.com.au/articles/a-biblical-hope-for-gaza/

Standpunten Nederlandse Politieke Partijen

We moeten altijd kiezen voor gerechtigheid en vrede tussen volkeren, en solidariteit met de kwetsbaren. Aan welke kant zij ook staan. Haat en polarisatie brengen nooit gerechtigheid en vrede. “Ikzelf heb de keuze gemaakt, al lang geleden, om juist die ander op te zoeken. Die ander die niet mijn keuzes deelt in het conflict, die zich verbonden en solidair voelt met hen aan de andere kant van de grens. En zo delen wij samen onze zorgen, leedwezen en pijn. Zonder dat hier, zover verwijderd van de plek waar het allemaal gebeurt, animositeit en vijandschap ontstaat”, schreef Lody van de Kamp. https://www.cda.nl/actueel/nieuws/ik-sta-in-het-midden die kandidaat is voor het CDA, dat helaas niettemin op een tweestatenoplossing blijft aansturen. Wel zijn zij in navolging van rabbijn Jonathan Sacks van de verbinding: https://www.cda.nl/actueel/nieuws/verbinding-zoeken

Elsevier Weekblad heeft dit behulpzame overzicht gemaakt: https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2023/10/verkiezingsprogrammas-doorgelicht-israel-palestina-en-het-midden-oosten-1370625/
Opvallend is dat CU en SGP de meeste tekst daarover hebben en er blijkbaar meer over nagedacht hebben! NSC is hierover nog opvallend stil:
“We maken ons grote zorgen over de enorme spanningen en het geweld in het Midden-Oosten. Nederland zet zich actief in om bij te dragen aan een betere situatie, het verlichten van leed en conflictoplossing, waar nodig juist ook achter de schermen.” https://partijnieuwsociaalcontract.nl/speerpunten/stabiliteit-in-europa-en-de-wereld

Volgens NRC van 5 november vindt Pieter Omzigt het „verstandig om Israël te steunen in [zijn] recht op zelfverdediging” en verwijst naar de nietsontziende terreuraanval van Hamas op 7 oktober, waarbij 1.400 Israëlische burgers en buitenlanders zijn vermoord. Omtzigt: „Als Israël zich niet verdedigt, is het de volgende dag weg.” Hij onderbouwt deze stelling niet. Overigens beschikt Israël over een van de sterkste krijgsmachten ter wereld en beschikt het als enig land in de regio over een kernwapenarsenaal. Hij sluit zijn punt over Israël en Gaza af door erop te wijzen dat „demonstraties” geen oplossingen „forceren”. Hij spreekt zich uit voor de tweestatenoplossing, en zegt dat hij „ook een vriend van het Palestijnse volk” wil zijn.
Timmermans put hoop uit een uitzending van Buitenhof op zondag, waar rabbijn Awraham Soetendorp en jongerenimam Shamier Madhar elkaar de hand schudden: https://nos.nl/video/2495866-imam-en-rabbijn-schudden-elkaar-de-hand-in-uitzending-buitenhof


[1] In december 2011 had Honest Reporting ook een speciaal artikel over de berichtegeving van de Nederlandse pers en media over Israël: https://honestreporting.com/dutch-media-israel-no-honest-reporting/

[2] Bart Repko, Terug van weggeweest. Van Rome naar Jeruzalem, p. 32-33

[3] Rubin, David (2007). God, Israël & Shiloh. Terugkeer naar het land, Johannes Multimedia.

Rubin, David (2013). Peace for Peace, Israel in the New Middle East, Shiloh Israel Press.

Rubin, David (2015). Sparks from Zion, Shiloh Israel Press.

[4] Speciaal hierover schreef dr. Matthijs de Blois: Israël: een staat ter discussie?, Groen, 2010

[5] https://www.trouw.nl/nieuws/het-verleden-biedt-helderheid-in-conflict-israel-en-palestijnen~bdd3f5fe/
https://www.cidi.nl/honderd-jaar-san-remo-israels-juridische-wedergeboorteakte/

2 reacties

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.