Over een merkwaardige ontdekking n.a.v. het Covid-19 virus dat me hogelijk verbaasde en ontzette.

Over John Alexander Dowie, Zion City, de Pinksterbeweging en de Grote Misleiding.

Ene Retha Vetter uit Zuid-Afrika, die ik in december 2019 tijdens een conferentie in Nazareth heb leren kennen en later in Jeruzalem opnieuw ontmoet heb, deelde via Whatsapp onverwacht zonder commentaar deze YouTube videoclip: God says, Coronavirus is NOT! 2020 by Warren David Horak: https://www.youtube.com/watch?v=4G1LTpm1pkw, met daaronder dit commentaar:

Are You Afraid of The Coronavirus? Find out what the Lord says about the Coronavirus!
There is 100% protection for you and your family provided for in His Covenant of Healing.
Do you have cancer, asthma, diabetes, high blood pressure, back problems, arthritis, addiction, depression or any other disease or oppression then join us for a time of teaching and a time of personal prayer after the teaching. Jesus came to give you life and life more abundantly. Divine Health is His will for every believer.  You do not have to wait to receive your healing, you can receive today.

Kort gezegd: coronavirus is niet van God en werd al uitgevonden in 2015 (en vindt zijn oorsprong bij satanisten en maakt deel uit van een groter plan om angst en terreur te verspreiden en de mensheid te verminderen of om te komen met een nieuwe oplossing, een speciale vaccinatie, die we niet moeten vertrouwen.

We moeten dus gewoon spreken: Coronavirus is NIET, alsof we het kunnen weerstaan door alleen het woord te spreken, net zoals Jezus tegen de vijgenboom sprak en verdorde.

Alexander Dowie

Opmerkelijk daarbij voor mij was meer nog het voorbeeld dat hij aanhaalde van [John] Alexander Dowie (1847-1907) [vanaf minuut 19:18] hoe hij in 1875 als ‘pastor’ in Australië in zijn ‘congregational church” in Newton (nabij Sydney) tijdens een epidemie [bubonic pleague] allerlei mensen om zich heen zag sterven en wel 40 begrafenissen meemaakte tot hij in geloof ging bidden, naar de Heer uitriep en dit vers kreeg uit Handelingen 10:37-38 waar Petrus getuigt: “U weet wat er gebeurd is in heel Judea, wat begon in Galilea na de doop die Johannes gepredikt heeft: 38 hoe God ​Jezus​ van Nazareth ​gezalfd​ heeft met de ​Heilige​ Geest en met kracht en hoe Hij het land doorgegaan is, terwijl Hij goeddeed en allen die door de ​duivel​ overweldigd waren, genas, want God was met Hem.’”

Kort daarna vielen alle schriftplaatsen over genezing voor hem open en werd vervolgens een 12-jarig meisje met stuiptrekkingen op mysterieuze wijze opeens compleet genezen, nadat Dowie dit schriftgedeelte citeerde en de dokter bestrafte, door zich met de ziekte te bemoeien. Daarna verloor de virus de macht over Newton en is niet één gemeentelid meer overleden aan dat virus. Dowie begon zo elke ziekte als een werk van satan te zien en werd hij een ‘prediker van gebedsgenezing uit wanhoop’. Hij stichtte een aantal ‘healing homes’. Artsen werden niet geraadpleegd. Het belangrijkste medicijn was gebed en Bijbellezing.

Toen ik echter verschillende biografieën las, viel ik van de ene verbazing en ontzetting in de andere. Zo was ik al gelijk verbaasd zijn foto op Wikipedia te zien, waar hij [vanaf 1901] gekleed is als de ‘derde Elia, de Hersteller’:

https://en.wikipedia.org/wiki/John_Alexander_Dowie; http://www.healingandrevival.com/BioJADowie.htm  

Hier volgt een korte samenvatting van zijn leven, maar de grootste ontzetting, kwam pas daarna toen ik een rechtstreekse verbanden met het ontstaan van de Pinksterbeweging ontdekte, waardoor heel veel wat voor ‘gebedsgenezing’ doorgaat, zeer bedenkelijk is. Gelukkig werd ik daarin bevestigd, door redactieleden van de Parakleet.

In 1860 emigreerde Alexander Dowie met zijn ouders op 13-jarige leeftijd naar Adelaide in Australië. Hij ging terug naar de universiteit van Edinburgh om te studeren (1869-1871). Daar werd hij blootgesteld aan de leer van Edward Irving, die daar student was geweest. Irving geloofde dat de cessassionistische ‘streep-theologie’ het bij het verkeerde eind had, en de geestesgaven vandaag nog steeds beschikbaar zijn voor de kerk. Na zijn afstuderen keerde hij terug naar Australië, waar hij op zijn 27e ‘de pastorie’ inging (eerst in Alma, toen in Manly en daarna in bovengenoemde Newtown.

In 1876 trouwde hij met zijn nicht Jane Dowie, bij wie hij 3 kinderen kreeg.
In 1877 hield hij vreemd genoeg diensten in een ‘Masonic Hall’ in Sydney.
In 1888 – na een preaching tour in New Zealand – emigreerde hij naar Californië in Amerika waar hij het Ministry of Divine Healing oprichtte. Vandaar trok hij naar Evanston in Illinois en later in 1890 naar Chicago, waar hij een tabernakel oprichtte bij de World’s Columbian Exposition. [‘he proudly pointed to the growing collection of crutches in his sanctuary’.]

Sindsdien werd hij ‘de vader van ‘healing revivalism’ in Amerika genoemd.
In 1896 richtte hij onder zijn ‘vurige leiderschap’ de ‘Christian Catholic Church’ op: een nieuwe kerk vergelijkbaar met de katholieke kerk, waarvan hij de paus was.

Vanwege Dowie’s nadruk op geloofsgenezing en ‘restoration’, wordt deze kerk wel beschouwd als een voorloper van de pinksterbeweging. [3]
Daarna begon hij te dromen over een eigen stad met alleen christenen, zonder dokters, ziekenhuizen, drogisterijen, tabak, alcohol, zonder cafés, theaters of dansgelegenheden. [‘doctors, drugs and devil were outlawed’]

Dit kreeg hij op de valreep van 31 december 1899 gedaan na anoniem 6000m3 landgoed op te kopen, 60 km ten noorden van Chicago aan het Meer van Michigan en noemde het: ZION City (“een paradijs voor de rechtvaardigen”).

“Dowie was een radicale visionair”. Zion City was als modelstad slechts het begin van het vestigen van Zions over de hele wereld, met Jeruzalem als uiteindelijk doel.
‘Hij stelde voor om de duivel een slag te geven die zo groot was dat hij mogelijk het millennium zou inluiden.’

Op het hoogtepunt in 1905 telde de kerk ongeveer 30.000 leden wereldwijd, van wie er ongeveer 7500 zich in Zion vestigden.

De zionistische kerken van zuidelijk Afrika volgen hun spirituele erfgoed terug naar Dowie en de christelijk-katholieke kerk, omdat: Dowie progressieve opvattingen had over ras relaties voor zijn tijd en zwarten verwelkomde in zijn kerk, van wie er ongeveer 200 zich in Zion vestigden. Later stuurde hij een aantal van hen als zendelingen naar Zuid-Afrika, waar ze kerken stichtten die zeer invloedrijk werden.

We lezen hoe hij aan geld kwam en betrapt werd op fraude, diverse keren gearresteerd werd en wel meer dan 100 bevelschriften kreeg voor uitoefenen van ‘divine healing’.

Naarmate de gemeenschap van Zion in omvang en welvaart groeide, nam Dowie een steeds rijkere levensstijl aan, bouwde hij een herenhuis met 25 kamers en kleedde hij zich in sierlijke kerkelijke gewaden, gemodelleerd naar die door Aaron, de hogepriester gedragen werden, zoals beschreven in Leviticus.

Hij was de eigenaar van al het onroerend goed en huurders huurden het land waarop ze hun huizen bouwden. Hun spaargeld ging naar de Zion-bank. Hij bezocht New York en maakte in 1903 een Europese tournee.

Hij kreeg zelfs ruzie met A.B. Simpson, DL Moody en R.A. Torrey: Dowie viel elke kerk aan die naar zijn mening hem niet steunde, zelfs degenen die in goddelijke genezing geloofden. Hij viel denominaties aan en vertelde de mensen, dat ze die moesten verlaten. Hij sprak tegen A. B. Simpson en de Christian and Missionary Alliance, evenals het Leger des Heils. Hij viel met name D. L. Moody en R.A. Torrey aan in hun werk van het Moody Bible Institute en Chicago Avenue Church. In 1898 veranderde die strijd in een totale oorlog. Dowie verklaarde dat Moody zou sterven vanwege zijn kritiek op hem. Toen Moody in 1899 stierf, verklaarde Dowie dat het een oordeel van God was. De strijd ging verder en Dowie begon de oorlog met de opvolger van Moody’s, R.A. Torrey. Hij verklaarde dat Torrey, net als Moody, onder het oordeel van God zou sterven. (Torrey zou tot die tijd enkele van de meest succesvolle evangelisatiecampagnes houden en 20 jaar na Dowie leven.)

In augustus 1900 reisde hij naar Europa om daar enige Zionskringen te bezoeken. Zijn verblijf in Londen was omgeven met rellen, wanorde en een onvriendelijke ontvangst. Bij zijn terugkeer in 1901 in Chicago zei hij dat het vaandel van Zion ook in Ierland, Schotland, Frankrijk en Zwitserland was geplant. In 1902 werd de “Shiloh Tabernakel“met 6000 zitplaatsen geopend.

Een bizar zijdelings licht op de latere jaren van Dowie is, dat hij verwikkeld raakte in een hevig openbaar geschil met een controversiële Indiase moslimreligieuze figuur, Mirza Ghulam Ahmad, oprichter van de Ahmadiyya-beweging. In 1903 namen ze deel aan een wijdverbreid gebedsduel, waarbij elk van hen God riep om de ander te straffen om hem als een valse profeet aan de kaak te stellen. Ahmad en zijn volgelingen verklaarden Dowie’s snel daaropvolgende ziekte, schande en dood uit als een rechtvaardiging voor hun religieuze overtuigingen. Ahmad stierf in 1908, een jaar later dan Dowie, hoewel hij enkele jaren ouder was dan Dowie.

In 1904 bezocht hij Nieuw-Zeeland en Adelaide opnieuw met Zion-bankgeld, hoewel de bankiers hem verzekerden, dat de bank de afvoer niet kon ondersteunen. Zijn pogingen om diensten te leiden stuitten op vijandigheid.

In 1905 kreeg hij een beroerte en reisde naar Mexico om te herstellen, waar hij een groot stuk land kocht voor een ‘plantageparadijs’.

Niet land na zijn herstel werd hij opnieuw ziek en ging recupereren in Jamaica, waarbij hij $ 2.000 per maand aan kosten van de investeringen opeiste.

Dowie en zijn gezin

Zijn dochter ‘burned to death’ doordat het vuur ontstaan was als gevolg van een ‘alcohol lamp’. Dat werd aan haarzelf verweten vanwege ongehoorzaamheid, alcohol was immers verboden.

Zijn huwelijk viel uiteen. In april 1906 scheidde zijn vrouw zich van hem vanwege beschuldiging van promoting poly- of bigamie.

In 1906 werd hij uit zijn functie gezet door Wilbur Glenn Voliva – zijn opvolger in Zion City – die hoofd werd van de kerk, die hij vervolgens omdoopte tot de “christelijk-katholieke apostolische kerk”.

‘letsel toevoegend aan belediging’ raakte Dowie lichamelijk verlamd na een nieuwe beroerte en leefde nog een paar maanden als een gebroken man, tot zijn dood op 11 maart 1907.

Op zijn verzoek werd zijn graf gevuld met beton, nadat zijn kist erin was gestopt, om te voorkomen dat iemand zijn lichaam meenam, daarmee suggereerde dat hij op miraculeuze wijze was opgestaan. (Een idee dat naar verluidt door Dowie zelf is gepromoot.)

Link met de Pinksterbeweging

Een splintergroep verwierp het nieuwe leiderschap, verliet Zion en sommigen van hen werden invloedrijke leiders van de ontluikende pinksterbeweging. Charles Parham verbleef namelijk eind 1906 met tussenpozen in Zion City en hij maakte van de gelegenheid gebruik om zijn Pinksterboodschap van het spreken in tongen te prediken als eerste bewijs voor de doop in de Geest (Friesen 2009, 45; Hudson 2008, 149). Cees van der Laan heeft verschillende publicaties over hem geschreven.[1]

Ongeveer 3500 zionisten sloten zich aan bij zijn factie als gevolg van de opwekkingsdiensten die hij in 1906 hield, en zij werden gedoopt met de Geest, met John G. Lake[2] en Thomas Hezmalhalch als prominente leden (Parham 1930). ‘Uit Zion kwamen een groot aantal van bijna 500 predikers die in de gelederen van de Pinksterbeweging kwamen, onder wie John G. Lake het hoofd was’ (Synan 1997, 138). Parham verliet Zion City en keerde nooit meer terug toen een watertoren instortte en zijn opwekkingstent vernietigde. Zijn volgelingen ondervonden tegenstand van Dowie’s opvolger, W.G. Voliva. Toen Parham begin 1907 uit Zion City vertrokken was, werd John G. Lake een leider van deze ‘Parhamite’-groep van enkele honderden Pinkstermensen. Halverwege 1907 werd Parham gearresteerd wegens pedofilie en zijn Parhamite-volgelingen raakten in rep en roer.

Een vergelijkbaar onthutsend relaas is te vertellen als je de levensweg van John G. Lake verder volgt, met name in (Zuid-)Afrika, waarbij we bij de bron van het denken van de spreker van Coronavirus is Not kunnen herkennen, zoals ook uit dit artikel blijkt: http://theconversation.com/resurrections-miracles-and-faith-healing-the-religious-legacy-of-john-g-lake-112654

Dat spoor is aanwezig tot en met de bediening van de huidige Lake Ministries o.l.v. Curry Blake. Bovendien doet zich bij zijn historiografie een uiterst merkwaardig fenomeen voor: verdoezeling van zijn verleden door een revisie, een nieuw rooskleurige of sterk gepolijste versie van dat verleden. Zie bijvoorbeeld https://www.rejoicenow.nl/rejoicenow.nljohn-g-lake-ministries-jglm/

Doch hoe verging het W.G. Voliva?

Door zorgvuldig beheer redde Voliva Zion City van faillissement en kreeg de steun van de kerkleden. Hij hield zijn ongeveer 6000 volgelingen, die de gemeenschap vormden, strak in de hand, zelfs tot het punt van dicteren van de keuze van huwelijkspartners.

Vanaf 1914 kreeg Voliva landelijke bekendheid door zijn krachtige pleidooi voor de platte-aarde-leer. De kerkscholen in Zion onderwezen de leer van de platte aarde. In 1923 werd Voliva de eerste evangelische prediker ter wereld met een eigen radiostation. Hij richtte zich steeds meer op het vernietigen van de ‘drie-eenheid van het kwaad’: moderne astronomie, evolutie en hogere kritiek, waarbij hij aandrong op een strikte interpretatie van 24-uursdagen voor creatie en reizen naar Dayton, Tennessee, om als getuige te verschijnen bij het beruchte Scopes-proces over de evolutieleer (hij werd niet genoemd). Voliva voorspelde keer op keer dat het einde van de wereld zou komen: 1923, 1927, 1930, 1934 en 1935.

Na zijn persoonlijke faillissement en dood in 1942 werd een klein overblijfsel gereorganiseerd onder leiding van Michael Mintern, maar een tweede brand verwoestte het Zion Auditorium op 11 april 1959. Op dat moment woonde de familie Robson uit Engeland in een appartement in het gebouw. Ze waren toen het gebouw uit. Als ze thuis waren geweest, zouden ze zijn omgekomen, omdat de brandtoestellen de vierde verdieping niet konden bereiken. Dit werd gevoeld als Gods voorziening toen Hij hen die dag uit het gebouw hield. De kerk in Zion werd later omgedoopt tot Christ Community Church.

Maar de grootste schok moest nog komen

Vaag herinnerde ik namelijk die naam Dowie uit een van de boeken van de broers Cees en Paul van de Laan over de Pinkstergeschiedenis. Dus ging ik op zoek in mijn bibliotheek en jawel hoor, zijn naam komt daar inderdaad in voor. Sterker nog, Polman, de grondlegger van de pinkstergemeente in Nederland is met zijn 2e vrouw zelfs volgeling en student geweest in de stad die Dowie heeft gesticht! In zijn tijd bij het Leger des Heils was kapitein Polman via Arthur S. Booth Clibborn onder invloed gekomen van goddelijke genezing op gebed en de aanstaande wederkomst van Christus. Via hem kwam Polman in aanraking met de Amerikaanse Dowie-beweging en zijn Zionskerk toe wie beiden waren overgegaan. Zijn weekblad ‘Leaves of Healing’ maakte diepe indruk op hem. Kort na het huwelijk met zijn tweede vrouw Wilhelmina J. M. Blekkink besloot hij een reis te maken naar Zion City! Zij bleven er twee jaar en studeerden talen en theologie. Polman keerde naar Nederland terug met plannen om onder de naam ‘Algemeen Christelijke Apostolische Kerk’ een Dowie-kring te starten.

Gerrit en Wilhelmina Poelman en Zion City

Ik kon mijn ogen aanvankelijk niet geloven. Gelukkig zijn zij echter geen volgeling gebleven en hebben ze vanwege de teleurstelling met Dowie met Zion City gebroken, nadat Wilhelmina Polman op 29 oktober 1907 de geestesdoop had ontvangen, in tongen begon te spreken en in de Geest een ‘krachtige hoge melodie’ zong en ook profeteerde. Een direct gevolg was dat de band met de Dowie-beweging definitief verbroken werd.

Paul en Cees van der Laan nemen zo wel gepaste afstand. Doch in hun boek Pinksteren in beweging komt het wat Dowie aangaat niet verder met de mededeling, dat kort na zijn overlijden, nare feiten over hem openbaar kwamen. In hun Boek Toen de kracht Gods op mij viel komt Dowie wel meer ter sprake en lezen we dat Dowie’s ogen artsen verfoeilijk waren, het succes hem helaas naar het hoofd steeg en dat hij vanaf 1901 verkondigde dat hij de derde Elia was en vijf jaar later door wanbeheer werd afgezet (blz. 16). Van der Laan: “Het feit dat Polman een aanhanger was van de gebedsgenezer John A. Dowie vóór hij de onbetwiste leider van de Nederlandse pinksterbeweging werd, verklaart waarom van meet af aan voor zieken werd gebeden en goddelijke genezing werd verwacht…Aanvankelijk werd het gebruik van medicijnen en het raadplegen van dokters ontmoedigd, maar later matigde Polman zijn standpunt hierover.” (blz. 181). In zijn boek Spade Regen (Geboorte en groei van de Pinksterbeweging in Nederland 1907-1930) uit 1989, echter geeft Cees van der Laan wél een uitvoerige beschrijving van Alexander Dowie en ontstaat een ontluisterend portret en heeft ook Cees het over hoogmoed die voor de val komt en zijn toenemende zelfverheffing (blz. 32). Daarentegen zou Polmans perceptie van de pinksterbeweging als een interkerkelijke opwekkingsbeweging, haaks staan op zijn vroegere aansluiting bij de Zionskerk van Dowie, wiens doel het was om “iedere bestaande kerk te verpletteren.” Gebleven waren wel zijn ‘diepere waarheden” over goddelijke genezing, waterdoop door drievoudige onderdompeling, de nabije toekomst van Jezus Christus en het wachten op het herstel van de Nieuwe Testamentische geestelijke gaven. Volgens Van der Laan was het centrale thema in Dowie’s onderwijs het “herstel van alle dingen”, d.w.z. van geestelijke gaven en apostolische ambten.

Nu las ik dat er een bekende biografie over Dowie was geschreven, door ene Gordon Lindsey. Blijkt dat diezelfde Lindsey te zijn, waarvan ik ooit een brochure had Hoe u de doop in de Heilige Geest kunt ontvangen[3] (aanbevolen door Maasbach) EN dat hijzelf geboren is in Zion City! Voor een videoportret zie: The Gordon Lindsay Story.

Dan moet ook nog genoemd worden de invloed van de Schotse presbyterian pastor Edward Irving op Dowie en oprichter van de Katholieke Apostolische Kerk, van wie Dowie had gezegd dat hij de meest invloedrijke persoon was in zijn leven. Dan hebben we het over Irving’s geloof in het belang van het herstel van de 5-voudige bediening, waarmee hij in feite gezien kan worden als de grondlegger van het ‘restorationism’: de overtuiging dat het christendom is of zou moeten worden hersteld in de trant van wat bekend is over de apostolische vroege kerk, die door ‘restaurateurs’ wordt gezien als de zoektocht naar een puurdere en oudere vorm van de religie. Bovendien had Irving specifieke ‘Millenarian and apocalypitc ideas’. [Zo stond hij aan de basis van de pretrib-rapture doctrine].

Hoe nu die videoclip van Warren David Horak te waarderen?

Mijn vrouw werd er zelfs erg boos over: zo onverantwoord als ze het vond. Het kwam op haar over als God verzoeken. En ook al geloven we in Jezus als Hij zegt dat Hij het leven en de Opstanding is, dat voorkomt nog niet dat wij alsnog eenmaal sterven.

Om tot een antwoord te komen, heb ik nog een aantal kritische boeken nog eens uit mijn kast gehaald, evenals mijn verzameling van de Parakleet.
Bruce Barron – Health and wealth Gospel: what’s going in today in a movement that has shaped the faith of millions? [The findings may surprise you!], 1987.
Michael G. Moriarty – The New Charismatics: a concerned voice responds to dangerous new trends, 1992.[4]
Hank Hanegraaff – Counterfeit Revival: looking for God in all the wrong places, 1997.

En ten slotte vond ik ook nog – bijna onaangeroerd – een boek van Roberts Liardon, dat de VPE i.s.m. Herstel Team heeft uitgeven n.a.v. 100 jaar Pinksteren in Nederland: Als het vuur ontbrand, de opwekking in Azusa street: Beleef het verhaal van de mensen, de leer en de achtergronden, met dus veel portretten van de mannen en vrouwen van opwekking, waaronder, jawel, ook Dowie, Irving, Parham, Lake en ook Polman en T.L. Osborn, over wie verderop.

Voor je denkt, dan ik scepticus ben als het om wonderen, tekenen en geloofsgenezing gaat, heb ik nog middels artikelen voor de Parakleet opgenomen voor John Wimber[5] meegewerkt aan het boek John Wimber en de derde golf: bezinning op bijbelse spiritualiteit, samen met Martie Dieperink, Steve van Deventer en Bob van Dijk, 1992 uitgeverij Kok-Voorhoeve – Kampen. [6]

Ik was erg blij met de artikelen in de Parakleet van redacteur John Eenennaam, die ik jaren later, nu eindelijk pas heb gelezen, die patroon van wat ik zag bevestigde, met aantal zeer behartigingswaardige inzichten, waarvan ik hoop en bid dat zij ook u zullen helpen bij vragen over ziekte, lijden, geloof, verzoening en genezing.[7]

Een lijn of patroon die ik ook al in het boek van Bruce Barron tegenkwam: die van Positief belijden. Volgens deze leer kunnen wij dingen in wording spreken. Men leert dat als je positief de dingen uitspreekt, dat het dan ook gebeurt op den duur. Dit betekent dat u geen enkel negatief woord mag spreken, want dan plaatst u een vloek op uw leven: ‘Woorden hebben kracht’.

Bijvoorbeeld: U bent ziek en er wordt aan u gevraagd “Heb je griep?” Als dat zo is, zegt u van wel. Vanuit de leer van de Word of Faith beweging is dit dus de foute aanpak. U bent niet ziek, u bent genezen door de striemen van Jezus, u heeft de symptomen misschien wel, maar u bent niet ziek. ‘Woorden hebben kracht’. Wie die realiteit wel erkent, is ‘negatief aan het belijden’. Onplezierige dingen in het leven kunnen worden voorkomen, door ze gewoon niet te erkennen. De positieve belijdenis haalt men uit Spreuken 18:21: Dood en leven zijn in de macht van de tong. Het betreft hier echter een waarschuwing om uw tong in bedwang te houden en op een juiste manier te spreken. Visualiseer, belijd en u zult ontvangen. Oftewel, als u maar genoeg geloof heeft zult u ontvangen. ’Geloof is een kracht’.
Wie genezing nodig heeft, moet zijn genezing belijden, ook al is de realiteit anders. Een gelovige kan krijgen wat hij ‘zegt’, welke nood het ook is: geestelijk, lichamelijk of financieel. Het gesproken woord is een claim; als het maar vaak genoeg herhaald wordt, volgt de zegen die wordt verwacht. Het geloof dat men belijdt verplicht God tot actie; zegen kan worden afgedwongen. Er wordt eerder beleden dan gebeden om wat God heeft beloofd.

Invloed van Christian Science

Er loopt een lijn van de paranormaal genezer Phineas P. Quimby (1802-1866), die hypnose en parapsychologie gestudeerd en grondlegger werd van de zogenaamde Nieuwe Gedachte Beweging (New Tought Movement), naar Mary Baker Eddy (1821-1910) uit New Hampshire, die de grondlegger werd van Christian Science en in 1875 Wetenschap en Gezondheid met Sleutel tot de Heilige Schrift publiceerde (hetzelfde jaar dat Dowie die epidemie in Newton tot een halt riep). Zij benadrukte vooral genezing door geloof. Ziekte moet volgens haar worden gezien als een schijnwerkelijkheid. Genezen van ziekte betekent bij Christian Science een persoon helpen te begrijpen dat hij niet echt ziek is, dat zijn pijn denkbeeldig is en dat zijn ingebeelde ziekte alleen het resultaat is van verkeerd geloof. Ziekte en nederlagen moeten zeker niet gezien worden als Gods (nood)lot. Er is een dualistisch gnostiek mensbeeld: wij mensen hebben een goddelijke natuur ontvangen. Het koninkrijk van God is in ons. Dat betekent dat wij mensen goddelijke volmaaktheid kunnen voortbrengen in onze lichamen, in onze emoties en in alles tot wat we ons verhouden. Alle gebreken en ziekten zijn metafysisch, met andere woorden ze hebben een geestelijke en mentale oorzaak en kunnen volgens die orde opgelost worden. Wij kunnen zieken genezen in de naam van Jezus en streven naar volmaaktheid. Want goddelijke kracht is onmiddellijk beschikbaar voor ons mensen.

Doorlopende lijnen

En via haar loopt er een lijn naar E.W. Kenyon, K. E. Hagin en T.L. Osborn en de neo-pinksterbeweging. Velen weten niet dat het aanvankelijk de prediker Kenyon is geweest die de pinksterbeweging met concepten uit de Christian Science heeft beïnvloed. Bij Kenyon vinden wij veel ‘wilde kolokwinten’. Met de begeerde genezing is er tegelijk een sterke ontkenning van realiteit, zeker van wat ‘negatief of ‘zonde’ is. Hij onderkende dat zijn leer afweek van de gangbare christelijke verkondiging. Mensen die hem van nabij hebben gekend zeggen dat Kenyon leerde dat alleen het onderwijs over ‘het bloed van Jezus’ nog ontbrak bij Christian Science.

Essek William Kenyon (1867-1948)

E. W. Kenyon zelf behoorde niet tot de pinksterbeweging.” Toch werd hij een geregelde spreker in genezingscampagnes en onderwees opvattingen die sterk associëren met Christian Science. Hij werd ook bekend als schrijver.’ In zijn leer over genezing, positief belijden en overvloed vinden we inderdaad hetzelfde (gnostisch) dualisme en dezelfde wetmatigheid als die van New Thought en Christian Science. ‘Geloof in uw eigen geloof is de wet van het succes in het rijk van de geest’.

Jos Hobé vult op zijn website https://www.rejoicenow.nl/rejoicenow.nlword-of-faith/ verder aan: Eén van de doctrines die hij binnen heeft gebracht is dat God de aarde niet door Zijn Woord creëerde, maar door woorden van geloof te spreken. Ook zou volgens hem Jezus niet alleen fysiek maar ook geestelijk dood zijn gegaan en gemarteld zijn in de hel.

Na Kenyon heeft William Branham het stokje overgenomen. Van hem is de leer afkomstig dat de Drie-eenheid een leugen van de duivel is.

De laatste persoon die de leer van de Word of Faith heeft doorgegeven is Kenneth Hagin. Hij wordt de vader genoemd van de huidige beweging. Hij beweerde meerdere malen directe openbaringen van de Here Jezus te hebben ontvangen.

Kenneth Erwin Hagin (1917-2003)

Hij zag zich geroepen als profetische leraar en heeft de leer van de geloofsgenezing in de lijn van Kenyon verder ontwikkeld en wereldwijd verspreid. Sterker nog Dan McConnell toont in zijn boek ‘A different Gospel’ aan hoe hij in wel 8 boeken ‘massive’ plagiaat van Kenyon pleegde. In 1962 begon Hagin zijn eigen genootschap. Hij verkondigde zijn ‘prosperity-gospel’, het evangelie van de vier ‘G’s: Geloof, Gezondheid, Geld, Geluk. Deze theologie is geënt op vitale menselijke verlangens. Maar wat te doen als er een ‘G’ sneuvelt? Wanneer iemand overweldigd wordt door een probleem, door vermoeidheid, ziekte, depressie of een ongeluk, dan staat de oorzaak vast. Er is binnen die theologie geen andere werkelijkheid dan de geestelijke. Het komt altijd door de duivel of demonen, dus van uit de geestelijke wereld. Dit toont aan hoe graag wij mensen het leven en haar omstandigheden beheersbaar hebben of houden.
In 1974 stichtte hij, (of liever gezegd zijn zoon Ken Jr. diende als zijn rechterhand) Rhema Bible Training Center in Tulsa, Oklahoma, dezelfde plaats, waar de Oral Roberts zijn universiteit begon. Een student illustreerde het ‘rhema-concept’ van ‘openbaringskennis’ [revelation knowledge] als volgt: “I don’t have to read my Bible devotionally anymore, because I get [my guidance] direct.’ In het jaar 1980-81 waren er volgens Bruce Barron[8] meer dan 2000 studenten, lerend hoe je een bediening van tekenen en wonderen kunt hebben. Maar wanneer ze terugkeren van deze glorieuze ervaringen, staan velen van hen voor een pijnlijke alledaagse realiteit.
Toen In 1983 Rodney Howard-Browne werd uitgenodigd bij wat Hanegraaff het ‘Vaticaan van Faith Theologie – Kenneth Hagin’s Rhema BTC’ noemt, was zijn gehoor al voorbereid voor zijn boodschap en ‘holy laughter’. Het is ditzelfde Rhema Center, waar hij later voor Randy Clark bad en toen ‘onder de kracht viel.’ In eerste instantie betwijfelde Clark of de ervaring echt was, omdat hij niet ‘trilde’ noch ‘pijn deed had van elektriciteit’ zoals hij had tijdens een vergelijkbare ervaring bij Vineyard in 1989. Ondanks gemengde gevoelens raakte Clark ervan overtuigd, dat het van vitaal belang was dat hij tijdens de bijeenkomsten op een dramatische manier door God werd ‘aangeraakt’. Hij begon te vasten en gaf God een ultimatum en zei tegen Hem: “Ik ga pas eten als je me aanraakt.”
Het is door de bediening van deze Randy Clark, dat de ‘Toronto blessing’ in de Vineyard Airport Church in Toronto (Canada) o.l.v. John Arnott internationale bekendheid verwierf vanwege bijzondere manifestaties, zoals vallen, schudden, lachen en zelfs brullen of blaffen.[9] Van der Laan: “Hoewel Arnott een evenwichtige boodschap had, bracht het geheel zo veel verwarring en verdeeldheid onder de Nederlandse gemeenten, dat Jeugd met een Opdracht, die hem en zijn team in 1994 naar Nederland had gehaald, zich per open brief verontschuldigde en hun betrokkenheid afbrak.” In 1996 publiceerde een VPE-commissie de Uitkomsten van de bezinningsdag op 9 november 1995 over de ‘Toronto-beweging’[10]. Ondanks het vele goeds zoals vernieuwde toewijding aan Jezus Christus, nieuwe honger naar Gods Woord; lichamelijke, psychische of geestelijke genezing, voelden zij zich toch gedrongen om hun zorg over bepaalde praktijken en tendensen uit te spreken, of deze zelfs af te wijzen en namen zij stelling tegen die aspecten, die ze kwalijk of verwerpelijk achten. Zij hebben er in hun verklaring voor gewacht de gehele beweging te beoordelen op grond van enige excessen of generalisaties. Om die reden hebben zij ook geen uitspraak willen doen over de legitimiteit van deze beweging als geheel.

De huidige Word of Faith predikers zoals Kenneth en Gloria Copeland, Jerry Savelle, Fred Price, Charles Capps, Robert Tilton, Joyce Meyer en al de anderen zijn dan ook de geestelijke kinderen [positive confession protégés] die Hagin heeft voortgebracht.

Was er bij de start van deze leer door Quimby nog een stukje orthodoxe leer te bespeuren, de huidige predikers hebben dit totaal losgelaten en zijn enorm afgeweken van de Bijbelse waarheid.

Thomas Lee Osborn (1925-2013)

In dit verband moet ook T.L. Osborn genoemd worden. Hij begon op vijftienjarige leeftijd te prediken en raakte in 1943 eveneens betrokken bij William Branham (1909-1965)[11]. In zijn samenkomsten, met aandacht voor geloofsgenezing, zag hij ‘Gods Woord in actie’. Osborn werd in 1944 bijzonder aangesproken door het boekje Twee soorten van geloof van Kenyon. Hij werd een grote fan van Kenyon en verdiepte zich in diens boeken. Zijn prediking was op de leest van Kenyon geschoeid. Hij schreef een boekje (Healing the sick), waarin veelvuldig de naam van Kenyon voorkomt, met hele passages uit Kenyons boeken. De bewondering van Osborn voor Kenyon is tot op de dag van vandaag gebleven.

Met de genezingscampagne van Osborn op het Malieveld in 1958 kreeg de Nederlandse pinksterbeweging een groeispurt en werden velen gegrepen door het ‘Holland wonder’. ‘Gods megafoon’ sprak in vele landen en werd ook van grote invloed op de Nederlandse pinksterbeweging. Genezing als werk van God kwam weer op de kerkelijke agenda.’  Door de prominente rol die hij vervulde, zullen velen hem een ereplaats toekennen in de geschiedenis van onze beweging. In ons calvinistisch gekleurde Nederland gaf de boodschap van genezing binnen en het vroege genezingsgeloof ging gepaard met de opvatting dat ziekte moest worden beschouwd als een lichamelijke (ondergeschikte) schijnwerkelijkheid. Men geloofde dat de ziekte door de ‘geestelijke’ activiteit van ‘positieve belijden’ kon en moest worden uitgebannen. Een theologie in traktaatterm samengevat: ‘name it, claim it’. Toch waren er ook mensen die zich vanwege het onderwijs van Osborn genezing inbeeldden. Zij geloofden, maar de genezing bleef uit. Medicijnen of andere hulpmiddelen gingen radicaal overboord, met soms catastrofale gevolgen. Vanuit de geloofsprediking werden door de hoorders conclusies getrokken als ‘wie gelooft hoeft niet ziek te zijn’ en ‘wie ziek blijft gelooft dus niet’. Deze ‘kolokwinten’ geven ons te denken. Hoe ‘gezond’ was de ‘theologie’ die werd gebracht?

Johan Maasbach (vertaler van Osborn), Ben Hoekendijk (Stromen van Kracht), Hans Koornstra (na Osborn-campagne) en anderen, die in Nederland onder het gehoor van Osborn waren, hebben de genezingsboodschap via nieuw opgerichte ‘voile evangelie’ organisaties uitgedragen. Door de tijd been werden al heel wat correcties aangebracht in de pastorale praktijk van plaatselijke gemeenten. Toch zijn er nog steeds voorgangers, individuele gelovigen en gemeenten, die sterk tenderen naar de radicale lijn van de geloofsgenezingsbeweging.

John van Eenennaam noemde het een zieke theologie, waartegen ook de Assemblies of God in 1980 een positieverklaring schreef, toen het noodzakelijk werd de prosperity-stroming te corrigeren.’ Deze verklaring stelt dat ‘het gebed met zieken en het accepteren van medische hulp niet tegengesteld zijn, maar elkaar aanvullen’. Zij vond geen bijbelse grond in het zogenaamde positieve (of negatieve) belijden: het bijbelse belijden staat in verband met zonde en Christus. Voor een overzicht van haar argumenten van dit prosperity-onderwijs zie zijn artikel in PARAKLEET 71.

Stichting Opwekking lanceerde in 1981 een pastorale correctie tijdens de jaarlijkse massale pinksterconferentie in Vierhouten. In deze zogenaamde ‘Vierhouten-verklaring’ werd onder andere gesteld: ‘Gods genezende kracht werkt op verschillende wijzen en is altijd wonderbaar. Ook al wordt een patient niet direct genezen op gebed, toch werkt de zegen van de Heer versterkend. God geeft kracht om lijden te dragen. Hij is in staat iemand vrede voor het sterven mee te delen. De Heilige Geest die Trooster genoemd wordt, kan mensen in hun verdriet terzijde staan. De zegen van God werkt veelzijdig. Het gebed met zieken en het accepteren van medische hulp zijn niet elkaars tegenstellingen; zij vullen elkaar aan. … Pastorale werkers die bidden met zieken moeten erkennen dat zolang de patiënt nog niet genezen is, medische hulp dankbaar aanvaard dient te worden, omdat God niet wil dat mensen nodeloos lijden.

Wilde kolokwinten in de opwekkingstheologie

Begin 2013 publiceerde John van Eenennaam, hoofdredacteur van Parakleet een m.i. prachtig informatief en overzichtelijk artikel onder de titel Fundamentele bezinning op genezing. Leren wij van de eigen theologische geschiedenis, waarin hij aan de hand van eerdere publicaties van Parakleet terugblikt op 40 jaar theologische gedachtenvorming over genezing. Inclusief zijn eigen artikel in twee delen: Wilde kolokwinten in de opwekkingstheologie[12], waarin hij inzet met de merkwaardige geschiedenis van Elisa in 2 Kon. 4:38-42[13] over hoe vormen van positivisme en triomfalisme als wilde kolokwinten[14] de dood in de pot kunnen veroorzaken. En ook: hoe we omgaan met de lijdende mens in onze geloofsgemeenschappen, wanneer leed en tegenslag, dat elke gelovige overkomt, niet als realiteit wordt erkend. Pastoraal gezien worden gelovigen, door een eenzijdige nadruk op goddelijke genezing en materiële voorspoed, in de kou gezet.

Ziekten van besmettelijke aard vormden een grote bedreiging voor het voortbestaan van – vaak kleine – bevolkingsgroepen, te meer als deze aandoeningen zich epidemisch verspreidden. De profeet deed een goede greep door meel aan het moes toe te voegen, hoewel de oorzaak van de vergiftiging slechts vermoed kon worden.[15]

Hier volgt zijn compilatie:

1. Zo verkiezen Paul de Cock en Ap van Poolen te spreken over ‘goddelijke genezing’, omdat we de genezing verwachten van God en niet van gebed of geloof (dat zijn middelen). Op grond van Jesaja 53 ziet Paul de Cock met vele anderen goddelijke genezing als uitvloeisel van de verlossing door Jezus Christus.
2. De Engelsman Donald Gee (1891-1966) wordt ‘een belangrijke stem in de Pinksterbeweging’ genoemd. Hij gaat uit van een tekst uit Paulus’ brieven (2 Tm 4:20): Trofimus heb ik ziek achtergelaten. In de omgeving van Paulus ontvingen mensen genezing. Hoe kan het dat zijn medewerker Trofimus ziekwordt achtergelaten? Het staat geschreven met een nuchterheid als zijnde een normale aigemene menselijke ervaring. Wie beweert dat Trofimus ergens moet hebben gefaald, laat zich in met de ergste manier van schriftuitleg die er bestaat. Dan klaag je mensen aan en maak je goddelijke genezing ‘tot een gesel’. Je voegt eerder lijden toe aan mensen die niet genezen! Gee veronderstelt dat gaven van genezing en werking van krachten ‘begeleidende tekenen van Gods genade’ zijn bij de zending van het Woord. Dus maakt de gemeente ‘een grove fout’ wanneer zij die gaven meer voor zichzelf probeert te gebruiken. Paulus zelf kreeg ook geen verlichting voor zijn eigen lichamelijke kwalen. Jezus deed geen wonderen voor zichzelf en een dienstknecht staat niet boven zijn Meester. Doorgaans sterven mensen door een lichamelijk gebrek of ziekte waarvan zij niet meer herstellen. Dat was bij de eerste christenen niet anders. Door gebrekkige pinksterleerstellingen ontstaan er problemen met goddelijke genezing.
3. Evangelisch predikant Charles de Groot behandelde de ziekenzalving uit de Jakobusbrief. De theologie van genezing in deze oude brief wortelt in het OT. Er is een verband tussen gezondheid en het horen en doen van de Thora, die vervulling krijgt in Jezus. Het ‘lijden’ heeft in het NT niet de betekenis van ‘ziek zijn’, maar gaat terug op wat de profeten ondergingen toen ze het volk opriepen om te gehoorzamen. In dat lijden tonen zij volharding en standvastigheid. Is iemand ‘ziek onder u’ kan ook betekenen: iemand die er slecht aan toe is, uitgeput, krachteloos, waarbij iemand zich uit het leven wil terugtrekken. Men is ‘ziek’ omdat de wereld ‘ziek’ is (sociale omstandigheden)
4. David Petts, voorzitter van het bestuur van de (Britse) Assemblies of God, spreekt in 1993 op de EPTA-conferentie over de verhouding van genezing en verzoening. Hij verklaarde waarom bepaalde nieuwtestamentische teksten niet als ondersteuning konden dienen voor de logica dat lichamelijke genezing in de verzoening is inbegrepen. Petts komt met een gedegen literair exegetische studie van Mt 8:17 in relatie met Jes. 53. De uitkomst laat echter niet het gelijk van die leerstelling zien. In het evangelie naar Mattheüs wordt Jezus als de hoop en verwachting van het OT benadrukt. Het evangelie ziet Jes. 53 vervuld, “echter niet in Jezus’ lijden, maar in zijn Galilese genezingsbediening.” Mattheus betrekt Jes. 53:4 wel op de lichamelijke genezing, maar betrekt die niet op het lijden van Christus. Het leidt volgens Petts tot ‘ernstige gevolgen’ als genezingspredikers 1 Pt 2:24 gemakshalve als ‘bewijstekst’ in hun genezingstheologie sleutelen. Dat terwijl de hele brief gaat over christenen die worden aangespoord om het lijden te verdragen. Het komt niet overeen met de context als we deze tekst denken te mogen lezen als uitnodiging om aan het lijden te ontkomen! De tekst gaat niet over lichamelijke genezing, wel over verzoening. Deze verkeerde aaneenschakeling leidt tot een onschriftuurlijke prediking over genezing. Het pinksterdogma ontbeert de steun uit het NT en verdient gewijzigd te worden. De logica dat lichamelijke genezing in de verzoening was besloten, was Paulus vreemd. De apostel beriep er zich bij zijn lichamelijke zwakheid niet op dat Jezus alles voor hem had gedragen. Paulus ziet genezing wel als deel van onze uiteindelijke verlossing (Rom. 8). Dat komt overeen met de idee van ‘verlossing’. Daarbij gaat het ook om het terugkopen uit de macht van een ander, het vrijmaken van slavernij.
5. Koos de Geest stelde kort en bondig vanuit zijn kennis als arts in Parakleet een hype over (vermeende) genezing van ‘beenlengteverschil’ aan de kaak. Mensen die dit geloven nemen wellicht zichzelf en anderen in de maling.”
6. Voorganger Ronald van der Molen behandelt in Parakleet het gedachtegoed van Leanne Payne.'” Zij heeft ‘de incarnationale werkelijkheid’ als uitgangspunt. Het is ‘de ware aanwezigheid’ van God, Christus, de
7. Genezing in de bijbel gaat volgens Ap van Poolen nooit alleen maar over lichamelijke genezing; bet gaat ook om onze verhouding met onszelf, met de ander en met God. Ook al zijn er beloften, te ‘eisen’ hebben wij niets, omdat God God is. Wel kan geloof, wat Jezus als bij bet ziet vooral erkent, een rolspelen Wie genezing ontvangt wordt geen bijzonder mens, raakt ook niet immuun voor ziekten. Zelfs als Cod niet geneest, kan dat het antwoord zijn op gebed. En er rest een nuchter besef dat een mens eens zal sterven, als zijn/haar tijd volbracht is.
8. De PKN-predikant Reinhard van Elderen vindt bet adverteren met genezing geen goed idee. Dat zou neerkomen op bet niveau van behoeftebevrediging en als genezing uitblijft blijkt bet ook nog eens misleidende reclame.
9. Voorganger Auke van Slooten schreef vanuit zijn eigen leven.” Hoewel bij voor sommigen genezingswonderen mee mocht maken, restten hem onbeantwoorde vragen. Waarom de een wel en de ander niet? Hij vindt antwoord in Rm 8:17 dat er ook een lijden in de tegenwoordige tijd bestaat.

Conclusie van Johan Eenennaam: “Onjuiste vormen van positivisme en triomfalisme kun nen als wilde kolokwinten de dood in de (theologische en pastorale) pot veroorzaken. Eenzijdige nadruk op de ‘successen’ van geloof(sgenezing) doet mensen in de kou staan in de realiteit van het bestaan. Voor ‘het werpen van meel in de pot’ is lef nodig. Gelukkig zijn er mensen en bewegingen die deze rol op zich hebben ge nomen en nemen. Dan wordt er echter wel des te meer een beroep gedaan op onze pastorale kwaliteiten!”

Sleutel voor ons lichaam: onze redelijke eredienst

In zijn eerste brief aan Korinthe 3:16 en 17 spreekt Paulus over ons lichaam als een Tempel:

 ‘Weet u niet, dat u Gods tempel bent en dat de Geest van God in u woont? Als iemand de tempel van God te gronde richt, zal God hem te gronde richten, want de tempel van God is heilig, en deze tempel bent u’. en in 1 Korinthe 6:19: ‘Of weet u niet, dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, Die in u is en Die u van God hebt ontvangen, en dat u niet van uzelf bent?’

En aan de Romeinen (12) schrijft hij: Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, ​heilig​ en Gode welgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst. 2 En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.

Als we met Paulus serieus ons lichaam aanvaarden als een tempel van de Heilige Geest EN als we beseffen wat de dienstdoende priesters iedere dag moesten doen om daarin te functioneren: allerlei rituele reinheidsvoorschriften onderhouden, dan is het te bedenken waar al die voorschriften nu voor nodig waren. Dat was niet alleen vanwege de hygiëne, dat zou logisch zijn (verordeningen). Nee het ging hier om decreten (bepalingen) van de Wetgever. Hoezo? (Zie voor het onderscheid tussen mishpatim en chukim, mijn blog hierover: https://bvdijk.wordpress.com/2019/09/04/wat-is-het-getuigenis-van-jezus-hebben1/)

Uitganspunt bij al deze bepalingen m.b.t. reinheid – concept dat we in het Westen kwijt zijn – is dat er in Gods aanwezigheid – in Zijn Tempel dus – niets aan dood of onreinheid of ziekte of onvolmaaktheid kan of mag herinneren. Hij is immers het LEVEN zelf.

Welnu als we in Zijn Tegenwoordigheid komen of zijn, in het midden der Gemeente of ten diepste in ons Lichaam zelf, als we ons met Hem omhullen, hebben we dan niet alle reden om te vertrouwen op Zijn heling en opstandingskracht. Ook als we onze elke nacht gaan slapen en als een wonder weer bij bewustzijn raken en nieuwe energie hebben, dankzij de stofwisselingen en celdelingen in ons lichaam.

Dat is dus allesbehalve een automatisme en verondersteld een ‘werkend geloof’. Daartoe moeten we net als de priesters ons wel elke dag met een priesterlijk gewaad ‘aankleden’ en ons omgorden met de geestelijke wapenuitrusting en in dat geloof gaan wandelen en handelen en al onze gedachten krijgsgevangen maken of alle vossen in onze tuin of wijngaard vangen.

Dat is toch heel wat anders, dan simpel een paar woorden uitspreken tegen een ziekte, satan of demon. Dat wel uitgaat van een automatisme, waardoor het eerder lijkt op een vorm van magie met toverspreuken.

De gebedsverhoring die Alexander Dowie kreeg op zijn gebed in Newton tijdens de epidemie toen, kwam voort uit een hartenkreet en een bewogenheid voor het leed van zijn gemeenteleden. Dat is dus heel wat anders dan het aanleren van een gebedsformule of een instructie bij een recept of simpel toepassen van een of andere wetmatigheid. Door dat soort vormen van autosuggestie houden we ons zelf en anderen voor de gek. JeHoVaH Rapha betekent inderdaad De Heer geneest, doch wel in Zijn soevereiniteit en zeker niet op commando! En waar dat wel gebeurt, zoals ik las bij Rodney Howard-Browne, hoef je in feite alleen maar naar de vruchten te kijken en te letten of hun levenseinde (Hebr. 13:7) om je daarvan te distantiëren. In zijn boek Counter Revival beschrijft Hanegraaff hoe de Rodney Howard-Browne op zijn 17^e [in Zuid-Afrika] aan zijn ‘anointing’ kwam. Hij zei dat hij God een ultimatum gaf: “Either You come down here and touch me or I am going to come up there and touch You.” Dat zie ik als pure dwingelandij. Evenals dat van bovengnoemde Randy Clark’s ultimatum aan God. Of Benny Hinn, die zo onder de indruk was van Kathryn Kuhlman’s ‘vermogen’ om mensen in de geest neer te slaan, dat hij uitriep: “I’ve got to have this… I want what Kathryn Kuhlman’s got”. What Hinn wanted, Hinn got.
Het verbaast mij daarom niet wat Jesjoea tegen dit soort manipulators van gebedsgenezing zegt, die bovendien ook nog eens misbruik make van de ‘goedgelovigheid’ van hun publiek, dat als een nieuwe generatie sensatiebelust verlangt naar wonderen en tekenen, dat Jezus zegt: Ik heb u niet gekend, werkers van ongerechtigheid, letterlijk: ‘anti-nomos’ = tegen Zijn Thora -instructies ingaand.

A.A. Allan, een andere zogenaamde ‘geloofsgenezer’, bijvoorbeeld werd door de Assemblies of God uit de denominatie verdreven na zijn arrestatie wegens dronken rijden. Hij stierf in 1970 op 59-jarige leeftijd, als slachtoffer van acuut alcoholisme en vette infiltratie van de lever.

Met het oog op ‘de laatste tijd’ [begin van de Joodse Oorlog van 66-70] zei Petrus: Omgord daarom de lendenen van uw verstand [voortdurend paraat], wees nuchter [waakzaam] en hoop volkomen op de ​genade​ die u gebracht wordt in de openbaring van ​Jezus​ ​Christus. (1 Petrus 1:13). U wordt immers door de kracht van God bewaakt door het geloof tot de zaligheid, die gereedligt om geopenbaard te worden in de laatste tijd. (1 Petrus 1: 5).

---

[1] https://www.stucom.nl/document/0081.htm

[2] https://healingandrevival.com/BioJGLake.htm

<a href="https://www.rejoicenow.nl/rejoicenow.nljohn-g-lake-ministries-jglm/&quot;

[3] https://www.fakkel.nl/winkel/christelijke-boeken/geloofsopbouw/hoe-u-de-doop-in-de-heilige-geest-kunt/. Ik had ook https://www.gospel.nl/gaven-van-de-geest-g-lindsay.html. Hij schreef ook https://www.gospel.nl/hoe-u-genezen-kunt-worden-g-lindsay.html. Uitgegeven door Gazon en de Fakkel: https://www.fakkel.nl/uitgever/het-bijbelhuis/page/10/?orderby=price-desc

[4] http://www.gcno.org/book-reviews-1/the-new-charismatics; beknopte recensie.
https://tottministries.org/the-history-of-the-charismatics/ geeft zeer goede samenvatting!

[5] Die ik tijdens mijn verblijf in Manilla op de Filippijnen in 1989, voor een aanvullende studie theologie aan de A.T.S., al voor een eerste keer persoonlijk had meegemaakt.

[6] Voor de Parakleet heb ik zelf nog een artikel in twee delen geschreven over John Wimber, een gevaarlijke vriend? Nummer 40/41 winter 1991/1992

[7] Fundamentele bezinning op genezing, Parakleet nummer 125 1e kwartaal 2013                         

[8] Die in zijn boek in een appendix bekent voor zijn onderzoek de Rhema Correspondentie Bible School gevolgd heeft.

[9] Cees en Paul van der Laan in Toen de kracht Gods op mij viel, 2007, blz. 134

[10] Nummer 57, 1e kwartaal 1996, te bekijken en downloaden via https://www.vpe.nl/parakleet/?j=5, evenals alle andere Parakleets!

[11] Michael Moriarty merkte op dat “Branham’s aberrationele leringen niet alleen cultische randbewegingen als de Latter Rain-beweging en de Gemanifesteerde Zonen van God cultiveerden, maar ze hebben ook een pad geplaveid dat leidde tot valse voorspellingen, openbarende waanzin, leerstellige ketterijen en een cultus die zijn preken behandelde als mondelinge Schrift.

[12] Nummers 70 en 71, 2^e en 3^e kwartaal 1999: https://www.vpe.nl/parakleet/?j=6

[13] http://www.bijbelaantekeningen.nl/files/biblevers?2Koningen%204:39
https://www.rd.nl/meer-rd/groen-duurzaamheid/kolokwint-de-dood-is-in-de-pot-1.279780

[14] Citrullus colocynthis, ook wel kolokwint, kwintappel, bitterappel of wijnstok van Sodom genoemd, is een woestijnplant die algemeen voorkomt in het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. De gele vruchten lijken op kleine pompoenen, maar de pulp is bijzonder bitter en zeer giftig.
De bittere moes van kolokwinten (purgeeraugurken) geeft buikpijn, misselijkheid en diarree.

[15] Naar een recensie van J.P.Nater De dood is in de pot, man Gods! Ziekte en genezing in de Bijbel. Erasmus Publishing, Rotterdam 1994 in Ned. tijdschrift voor geneeskunde: https://www.ntvg.nl/artikelen/de-dood-de-pot-man-gods/volledig