Zaterdag 23 december: vertrek vanaf Schiphol
Na het Inchecken bij de balie van Transavia, bleek dat ik ineens ene Boris van Dijk was en instapkaart had voor Ibiza. Nu was mijn dochter Jaël daar van de zomer nog geweest, maar dit kon toch niet echt kloppen. Gelukkig was mijn koffer oranje en snel terug te vinden. Bleek dat ik geregistreerd was als Rob van Dijk. Toch vreemd, dat ze niet direct op paspoortnummer hebben gecontroleerd.
Bij aankomst op vliegveld Ben Goerion, eerst gelijk Sjekel pinnen. Het omzetten van mijn rekening naar wereldwijd werkte gelukkig. Bij bank Hapoalim nabij ons hotel bleek opnieuw dat de een wel en de ander niet kan pinnen. Ik had al eerder ervaren dat bepaalde ATM’s er aparte algoritmes op na houden ter verificatie. Je kunt dus beter meerdere betalingsmiddelen bij je hebben.
Samen met jongerenreis van gemeente uit Emmeloord, zetten we de reis direct in een ruk door naar Tiberias, langs de autobaan nummer 1, de vroegere Via Maris, zonder pauze. Gelukkig hadden ze met ons rekening gehouden, zodat wij ondanks late tijdstip toch nog konden eten in hotel-restaurant Astoria.
De naam Tiberias
Tiberias werd omstreeks het jaar 18 n. Chr. gesticht op de fundamenten van het bijbelse Raqqat door Herodes Antipas, de zoon en opvolger van Herodes de Grote. Hij noemde de stad naar keizer Tiberias en maakte haar tot hoofdstad van Galilea. Na de joodse opstand in 66 n. Chr. verlegde Agrippa zijn residentie naar Zippori, zodat hij beter bevoorraad kon worden door de havensteden Akko en Caesarea. Na de verwoesting van Jeruzalem en de tempel trokken joodse wetgeleerden noordwaarts en vestigden zich in Tiberias. De stad groeide uit tot een joods bolwerk met 40.000 inwoners. Hier werden de ‘mishna’ (ca. 200 n. Chr.) en de ‘Jeruzalem talmoed’ (ca. 400 n. Chr.) voltooid. De zogenaamde masoreten stelden er de boeken van het Oude Testament (de Tenach) samen.
Zondag 24 december Tiberias
Mij was aangeraden op deze zondag naar Scotish St. Andrew Church te gaan voor een Engelstalige dienst. Na verificatie op hun website, bleek dat net als mijn gemeente in Houten, deze zondagsdienst was ingeruild voor die van kerst op 25 december.
Ik heb ook telefonisch contact gezocht met Mayaan Leonard, die wij vanuit onze EGH-gemeente al jarenlang ondersteunen voor haar pro-life werk. Tot mijn vreugde was zij bereid om vanuit naburig Poriyat Illit naar haar kantoortje in Tiberias te komen.
Telefonisch contact gezocht met Galilee Experience, dat ik al jarenlang eindelijk eens hoopte te bezoeken. Ik moest echter helaas vernemen dat dit ‘bioscooptheater’ beëindigd was en de film niet meer draaide.
Nu had ik meegekregen dat in Tiberias de nodige bekende rabbijnen begraven liggen. Op weg naar het centrum kwamen wij zo langs de tombe van Maimonides, dat net afgelopen jaar gerestaureerd was. Pal daarnaast is het Maimonides Heritage Center, een soort museum, met zeer informatieve panelen en een video over zijn leven en denken.
In het centrum waren allerlei lunch gelegenheden, doch al gauw bleek dat niet iedereen in de groep vlees eet en niet elke ‘tent’ falafel had, tot we belandden bij Kosjer Buitenrestaurant.
Op zoek naar de locatie die Maayan mij over de telefoon had aangewezen, vonden wij wel het gebouw, doch geen open deur. Bij navraag kwam iemand voorbij, die gelukkig ook Engels sprak. Hij kende zowel Maayan zelf als haar office en de deur bleek merkwaardig ineens wel open te zijn. Toen ik doorvroeg wie hij was, stond ik voor niemand minder dan Eric Morey, de oprichter van de Galilean Experience, ‘founding elder’ van de Poriya Congregation, dat deel is van de Tents of Mercy netwerk van gemeenten in Galilea. Hij wist me te vertellen dat de Galilean Experience Center inderdaad tijdelijk gesloten was, doch dat hij mij een kopie van die DVD op zou sturen, incl. aantal messiaanse kalenders.
Na de wandeling over de boulevard, kwamen we uit bij het plaza voor Hotel Leonardo, waar zich ook het Tourist Information Office bevond. Daar vonden we een kaart met de Jesus-trail en hoorde ik bij navraag dat er ook nog het Dona Gracia museum was. Ik dacht toen, dat is waar ook. Ik had ooit eerder over haar levensverhaal gehoord, doch wist niet dat er ook een museum voer haar is. In 1561 was sultan Soliman begonnen aan de herbouw van Tiberias. Hij gaf twee joodse Sefardische Spanjaarden [Anusim], Dona Gracia Nasi Mendes (1510-1569) en haar neef Don Yosef Nassi, toestemming om een joodse staat te stichten, uiteraard onder het gezag van de sultan. Dit werd echter geen succes en een druzenvorst verwoestte wederom de stad. Hier een korte videoclip, waarin je zelf kennis met haar kunt maken:
Marianna D. Birnhaum schreef in 2004 een boek over haar: The Long Journey of Gracia Mendes.
Vanwege de regen en het late tijdstip hebben we echter geschuild en koffie gedronken bij Yali’s.
’s Avonds hebben we gegeten in hotel-restaurant Astoria, waar tevens een grote groep Nigerianen merkbaar aanwezig waren.
Maandag 25 december Rondom Meer van Galilea
Boottocht op het meer bij Kibbutz Ginosar, bij het “Jezus-boot museum” plus messiaanse boetiek in het Yigal Allon Museum. Op de boot kreeg ik leuk gesprekje met Aharon Levarko, licensed Israeli Tour Guide en tevens Jezus als Messias belijdende Jood, die vertelde dat hij in Nederland wel gesproken heeft voor Israël en de Bijbel: https://www.youtube.com/watch?v=DRpN2nr9l7E
http://israelandthebiblestudies.themecloud.me/
Voordat we verder gaan eerst heerlijke koffie drinken bij messiaanse boutique Ginosar, waar ik bijzondere herinneringen heb aan Carol en haar uitleg over de taliet. Helaas werkt ze hier niet meer. Dit keer kocht ik het boek Our man in Damascus: Elie Cohn. Ik wil nu toch eens zelf het verhaal over deze moedige spion gaan lezen. Hier alvast een recensie.
Mensa Christi bij Tabgha, dit Arabische woord is afgeleid van het Griekse woord Heptapegon, dat ‘tuin van de zeven bronnen’ betekent. De plek ligt drie kilometer ten zuidwesten van Kfar Naüm. De pelgrim Egeria, die de plaats in 380 bezocht, schreef dat men niet ver van Kfar Naüm de zeven bronnen kon zien waar het water rijkelijk uit stroomt. Ze schreef dat het hier is waar de Heer de mensen verzadigde met broden en stukjes vis en dat de steen tot een altaar werd gemaakt, en voegde eraan toe: “Het is duidelijk dat de steen tot een altaar werd gemaakt.” Alfred Muller over deze aangewezen plaats van de wonderbare spijziging
Dicht in de buurt staat de ‘Kerk van het Primaatschap van Petrus’, ter ere van de verschijning van de verrezen Christus aan zijn apostelen, aan de oever van het Meer van Galilea: ‘Zij gingen dus op weg en klommen in de boot, maar ze vingen die nacht niets. Toen het reeds morgen begon te worden, stond Jezus aan het strand, maar de leerlingen wisten niet dat het Jezus was. Jezus sprak hen aan: Vrienden, hebben jullie soms wat vis? Neen, zeiden ze. Toen beval hij hun: Werpt het net uit rechts van de boot, daar zult ge iets vangen. Nadat ze dit gedaan hadden, waren ze niet meer bij machte het net op te halen vanwege de grote hoeveelheden vissen. Daarop zei de leerling van wie Jezus veel hield: Het is de Heer! (Joh. 21:3-7).
Men neemt aan dat dit ook de plek is geweest waar Jezus tot Petrus zei: ‘Weid mijn lammeren, hoed mijn schapen’. Jezus noemde Petrus de rots waarop Hij zijn gemeenschap zou bouwen en stelde hem met deze woorden aan als het hoofd van de kerk. De stenen rots die in de kerk uit de vloer steekt noemt men de ‘tafel van de Heer’ (Mensa Domini). De franciscanen bouwden dit kerkje in 1933 op de plek waar volgens de traditie Petrus in ere herstelde. Voor het altaar bevindt zich een rots waar Jezus volgens de traditie Jezus en de discipelen aten. In de negende eeuw spraken christenen ook wel van “de plaats van de kolen” (21:19).
Berg van de Zaligspreking
De eveneens franciscaanse locatie van ‘Berg van de Zaligspreking’, gebouwd in 1938 was tijdens kerst merkwaardig genoeg gesloten. De waarschijnlijke echte plek van de Berg van de zaligsprekingen is overigens bij een uitstulping nabij de Horens van Hittim, aldus althans Nehemia Gordon en Keith Johnson, die 5 mogelijke locaties hebben onderzocht (incl. de berg Tabor en de berg Arbel) en hun bevindingen hebben vastgelegd in hun boek “A prayer to our Father, Hebrew Origins of the Lord’s prayer” (2010). Zij stellen dat voor 1938 de meesten christenen deze plek al beschouwden, als de plek waar Jesjoea het Onze Vader leerde als onderdeel van de Bergrede.
Ook Capernaum bleek gesloten te zijn, de plek waar nog steeds de restanten te zien zijn van een groot synagoge-complex en volgens overlevering ook het huis van Petrus gestaan moet hebben.
Archeologisch park Bethsaida. Vorig jaar had ik moeite dit park te vinden en ik heb lang getwijfeld of dit wel het bedoelde park was, aangezien het toch niet echt aan de oever van het meer licht, doch juist meer op een tell. Bleek dus toch het goede te zijn. Bovendien realiseerde ik me nu pas, dat de andere toegang naar het Jordan park, dezelfde toegang is, die ik in 2015 met mijn zus en haar gezin bereden heb op weg naar de afmeerplek en aanlegsteiger van kano’s en raften!
In dit St. Peter’s restaurant, serveren ze echte ‘Petrus-vis’, doch met mijn vorige ervaring nog in mijn geheugen (veel graten), koos ik toch voor gegrilde spies-kebab.
In Ein Gev rijdt nog steeds hetzelfde treintje rond, met dezelfde gids en hetzelfde geluidsbandje met Nederlandse vertaling, voorafgegaan door muziekje van Jasparina de Jong uit de jaren 70.
Opnieuw kregen we een demonstratie van de bananenplantage, waar elke boom gekenmerkt wordt met gekleurd touwtje, om de maand van planting snel te herkennen.
Dinsdag 26 december Jerusalem Gate
Jacob’s park bij Beth-El blijft fascineren. Zei hij immers niet zelf, dat hij niet wist dat deze plek bestond. Deze keer zag ik dat er overal informatieborden zijn aangebracht:
De archeologische plek waar de tabernakel in Shilo heeft gestaan, blijft de kroon spannen. Het docudrama van Jozua en zijn stamgenoten blijft tot de verbeelding spreken, evenals het gebed van Hanna, (herdenkingsplek was verplaatst) evenals het drama met de Benjaminieten, die bijna uitgeroeid waren. Dit gebied gelegen in het stamgebied van Jozef en de Efraïmieten gaf opnieuw aanleiding tot diepgaande bijbelstudie.
Ohel Josef: restaurantje voor meest soldaten.
Har Bracha met panorama uitzicht op Nabloes/Neapolis/Sichem de plek waar Jozef begraven is, te herkennen aan het gebouw met een ‘keppeltje’.
Daarna opnieuw panorama uitzicht bij zeer hoog gelegen Itamar, vernoemd naar vierde zoon van Aäron, nabij de plek waar Gideon volgens de overlevering begraven ligt:
Woensdag 27 december
Met Moshe Abrahams Cohen naar Alfei Menashe en zijn geweldige panorama. Vanaf hier kun je Tel Aviv, Haifa en Netanya zien. Alfei Menasha is een Israëlische nederzetting op de Westelijke Jordaanoever, ten zuidoosten van Qalqiliya.
We aten vandaag pizza bij winkelcentrum van Karnee Shomron.
Moshe Abrahams (1950) is opgegroeid in Suriname, waar hij al tijdens zijn bar mitzwa als wens opgaf naar Israël te willen gaan. Om alvast wat dichterbij te komen besloot hij eerst naar Amsterdam te gaan, waar hij in dienst kwam bij Fokker. Toen de zesdaagse oorlog uitbrak in 1967, moest en zou hij meevechten. Door de sjoemelen met typex, wist hij zijn leeftijd te manipuleren, zodat hij toestemming kreeg. Hij kreeg al gauw een functie bij de beveiliging en heeft dankzij vriendschap met Chr. voor Israël wil kunnen betekenen voor de inwoners en de vele Oekraïnse immigranten in woonplaats Emanuël, waar we langs het monument rijden van de twee terroristische aanvallen op Emanuël in 2001 en 2002 en Moshe Abrahams een aanslag met maar liefst 161 kogels heeft overleefd: op zijn lichaam waren het ‘slechts’ klein ‘putjes’. In EO-Visie staat een verslag over hem.
Na die twee terroristische aanslagen op lijnbussen, zette Moshe zich samen met zijn vrouw in voor het welzijn van weeskinderen en andere dorpsgenoten, via Stichting Leev Emanuël (‘hart van Emanuël’).
’s Middags reizen wij door naar Ariel, naar de Bijbeltuin van hotel Eshel HaShomron Ariël, waar ik dankzij Tuvia weer een exemplaar van zijn boek over Samaria kreeg, dat ik was kwijtgeraakt. Dit keer viel mijn oog op de lange muurschildering, die gemaakt is ;door de Nederlander Albert Wessels. Voor zijn memoriam, zie dit RD-artikel uit feb. 2010.
Donderdag 28 december
Kaartjes voorgeschoten voor de lightrail. Uitgestapt bij City Hall, en de bijbelshop van Nederlander ds. Ben Zvi. Gekocht “The Midrash of the Messiah” + mooie Grace-kaart:
Op pad door de prachtige wijk Yemin Moshe – met de mooie molen van Montefiore liepen wij op deze donderdag vanzelf tegen een Bar Mitswa aan, waarbij de mannen op hun keppeltje de naam van de 13-jarige jongen hadden staan.
Via het Liberty Bell Park (verwijzend naar Liberty statue in New York, ter herdenking van 200 jaar onafhankelijkheid van de VS in 1979), liepen wij langs het nieuwe Menachem Begin Center.
Vervolgens liepen wij richting het Eerste station van Jeruzalem, waar we gingen lunchen, in een geweldige ambiose van eind 19e, begin 20e eeuw.
Van daaruit klommen wij via de trappen naar de Zions-poort en liepen tegen dit bord aan:
- The Mount Zion Trench
Bij het graf van David moesten we als mannen en vrouwen opnieuw splitsen. Op mij vraag aan een aanwezige rabbi, vroeg ik vanuit welk gebedsboek, al die mannen daar aan het bidden waren. Ik kwam niet verder dat de mededeling dat ze de psalmen van David reciteerden en bij doorvragen kreeg ik een kaartje mee met adres van website over first steps in judaism en een verwijzing naar de zgn. Noachitische geboden.
We liepen vervolgens door de Armeense wijk en kwamen o.a. dit scherpe affiche tegen over de genocide van de Armeniërs in 1919:
Gebed om regen bij de ‘Klaagmuur’ (tempelplein de Kotel) vanuit luidsprekers. Dit was duidelijk geen gewone dag. Ik dacht dat ik de joodse kalender wel kende, maar deze dag – 10 Tevet – was nieuw voor mij. Herdacht wordt de eerste belegering van Jeruzalem door Nebukadnezar.
We waren na stevige wandeling via de Arabische wijk, nog net op tijd om de Graftuin te bezoeken. Nog steeds geldt dat het graf leeg is! Nieuw was de indeling van de winkel: er is nu een betere doorloop.
Na afloop gingen we nog koffiedrinken bij Christ Church. Om onze gezondheid een boost te geven trakteerden we onszelf onderweg in de soek op een gemengde drank van granaatappel- en sinaasappelsap.
Om aan alle frustraties mijn oude simkaart aan de praat te krijgen, nabij ons hotel een nieuwe Simkaart gekocht van firma ‘019’. Ik heb begrepen dat de ene simkaart de andere niet is. Deze keer eentje gekocht die ook na een half jaar nog geldig is.
Vrijdag 29 december
Onze chauffeur zette ons af bij de Olijfberg, waardoor we gemakkelijk via Dominum Flevit en Tuin van Gethsemane naar beneden konden lopen naar het Kidrondal.
Onze reisgids nam ons meer naar kapelletje aan de Via Dolorosa, waar apocriefe scene met zweetdoek van Veronica herdacht wordt.
We aten lunch bij Armeense Grieks restaurant, 4e statie Via Dolorosa, met aan de muur ijzingwekkende tekening van de genocide in 1917
Na afloop nam ik de groep toch eventjes mee naar de beruchte kapel van de Habsburgse keizer Frans Jozef van het Austrian Hospice. Zie mijn blog over Twee dagen op stap met een mesjiach voor meer info en ook deze van ene Bjorn, die op dezelfde bron teruggaat, lees: http://bjornlous.waarbenjij.nu/reisverslag/3787261/gods-amfitheater.
Onze reisgids maakte ons attent op bouwkunst en bouwkleuren waaraan gebouwen van 
Mammelukken te herkennen zijn. Dat hielp later om bij de lichtshow over 3000 jaar Jeruzalem om de periode van hun overheersing te herkennen.
Dit keer probeerden we via de Ethiopische afdeling toegang te krijgen tot de Grafkerk. Die bleek echter afgesloten vanwege renovatie werkzaamheden.
In het hotel zag ik een documentaire van National Geographic n.a.v. onderzoeken van team uit Athene, met als breaking news, dat wetenschappelijke testen de tijd van de constructie van de Grafkerk hebben veilig hebben vastgesteld tot de tijd van Constantijn: A.D. 345. De site dat Jezus graf zou kunnen zijn: Was this Jesus tomb? Zie echter mijn blog n.a.v. mijn preek over het mysterie van de rode vaars.
Onze reisgids liet een mooie overzichtelijk kaart zien van de indeling van de diverse (oosterse) kerken in de Grafkerk. Bron: ariebar.co.il:
Opnieuw besluiten we de dag af te sluiten met koffiedrinken bij Christ Church.
Deze keer had ik de uitdaging om met de groep Sjabbat te vieren in ons eigen hotel Jerusalem Gate, dat daartoe wel speciaal was aangekleed. Ook wij hebben ons vergeleken met andere luidruchtige tafels niet onbetuigd gelaten en na de kiddoesj met blijdschap Sabbath Sjaloom gezongen!
Zaterdag 30 december
Op bezoek bij de Grote Synagoge om deelnemers indruk te geven van hoe het er in zo’n dienst aan toe gaat. Dankzij de Engels-Hebreeuwse Koren Shalem Siddur, met een uitvoerige inleiding van rabbijn Jonathan Sachs, kon ik de dienst nog een beetje volgen en begreep ik dat de parasja ‘toevallig’ over het slot van Genesis ging, als Jacob zijn zonen zegent, te beginnen met de adoptie van zijn kleinkinderen Efraïm en Manasse.
Opnieuw bezoek gebracht aan pastor Naim Khoury van de First Baptist Church in Bethlehem. Nog meer dan de vorige keer, blijkt niet alleen de geestelijke, maar ook de maatschappelijk situatie nijpend: maar liefst 65% van deze pro-Israël gemeente zit zonder werk. Uniek is de luidspreker op het dak van zijn kerk, waardoor hij vele anonieme luisteraars heeft!
Lunchen bij sfeervol St. George Restaurant & Coffeeshop
Salomon of Suleiman Pools!?
Na een lange rit door een zeer druk Bethlehem – op sabbat ! – kwamen we eindelijk aan voor een verkenning van wat de Salomon pools of baden zouden moeten zijn. “Dit zou de plaats zijn waar koning Salomo gebadderd zou hebben. In vroegere tijden heeft het watersysteem gebaseerd op Salomons Pools water verstrekt tot aan Jeruzalem. Tegenwoordig reikt het water tot aan Bethlehem. Salomons Pools is omgeven door pijnbomen en olijfbomen in een natuurrijke omgeving met picknickplaatsen en wandelpaden”. Toen wij aankwamen werden wij al gauw gewenkt door een andere groep recreanten, die bezig waren met een barbecue: enkele Engelssprekende Palestijnen en buitenlandse jongeren, waaronder ook een Nederlandse. Op mijn vraag aan een van de twee Palestijnse leiders van deze jongerengroep naar deze plaats, zei hij dat twee van de drie bassins teruggaan tot de 2e eeuw, ten tijde van Romeinse keizer Hadrianus, en het derde bassin zou teruggaan op de tijd van sultan Suleiman (1494-1566), die besloten had om de stadsmuren van Jeruzalem volledig te herbouwen, gedeeltelijk op de overblijfselen van de oude muren. Zij zijn gebouwd tussen 1535 en 1538, het zijn de muren die er vandaag nog staan. Aanvankelijk dacht ik: mooi is dat, ons wijs maken dat hier koning Salomo uit de Bijbel gebadderd zou hebben. Wikipedia gaf evenmin uitsluitsel. Zelfs Leon Gork onze reisgids gaf aan dat dit niet van belang was. Zelf bedacht ik me toen, dat het toch wel een uitgesproken Palestijn was in Bethlehem, met scherp politiek bewustzijn, doch mogelijk niet wil weten van een historisch Israël. Ik was dus bijna zelf gevallen voor zijn retoriek en propaganda. Niettemin moet erkend worden dat ook deze website, deze bassins niet tot Salomo zelf weet terug te voeren, doch dat het lagere bassin minstens tot de tijd van de Hasmoneën:
http://biblewalks.com/Sites/SultanPool.html (vgl. ook Engelse Wikipedia) en ja de Ottomanen hebben wel aquaducten aangelegd.
’s Avonds na Havdala, op weg naar Geluid- en lichtshow bij “Tower of David” museum en na afloop eerst heerlijk warme koffie gedronken in behaaglijk luxe lunchroom in Mamilla en later gewandeld via het uitgaanscentrum, waar het vrolijk aan toe kan gaan!
Zondag 31 december
Met vrienden op bezoek bij mijn jarige zus Jolanda en Avishai in restaurant Nefis Be’ersheva. Voor mij was dit niet minder dan een Goddelijk arrangement: precies op deze dag dat zij haar 53e verjaardag vierde, was ik vrij én had ik dankzij mijn vrienden uit Apeldoorn, eveneens Van Dijk geheten, vervoer én waren zij in staat om naar Be’ersheva te komen.
’s Avonds nogmaals samen gegeten met de vrienden Van Dijk met tevens de musicus James Block en zijn vrouw in restaurant bij Mamilla, vooral bekend vanwege zijn lied over de First Born: https://www.youtube.com/watch?v=eFdPGLCBNOc
http://shalomyisrael.com/about-me
Zijn muziek is te beluisteren via zijn youtube-kanaal: https://www.youtube.com/channel/UCxNv6JqocQcXJwUkbAksMqQ
Fam. Van Dijk uit Apeldoorn probeert hem naar Nederland te halen.
Terug bij het restaurant, herenigd met de reisgroep en samen koffie gedronken bij Greg Cafe, beneden bij ons hotel. Leuk om van een ieder te horen, hoe ze zelfstandig hun weg in de stad hebben gevonden, de stadsmuur hebben bewandeld, tempelinstituut hebben bezocht en dienst bij King of Kings hebben bijgewoond, waar Paul Wilbur te gast was en optrad.
Geen jaarwisseling en geen vuurwerk, nog steeds 5777!
Als je daar niet op voorbereid bent, is het natuurlijk wel even raar, als ogenschijnlijk de rest van de wereld een jaarwisseling viert en in Israël het gewoon de volgende werkdag is. Tegenwoordig probeer ik iedereen even voor te rekenen, welke maand we dan eigenlijk ingaan, en we toch echt even moeten wachten voor het nieuwe jaar begint. Immers denk na: september, oktober, november, december: wat volgt er na de tiende maand: gewoon de elfde! Januari hebben we te danken aan de Januskop van Rome: Julius Caesar, die zichzelf zo belangrijk vond, dat hij zijn naam verbonden heeft aan de vijfde maand. En zijn opvolger Augustus, wilde niet achterblijven en dacht wat Julius kan, kan ik ook en koppelde zijn naam aan de zesde maand. Volgens de Bijbelse kalender en niet alleen dat, ook de Koerden en Oezbeken en andere verweggistan landen valt het nieuwe jaar in voorjaar: het woord zegt het al: begin van het jaar, in de lente, tijdens de eerste oogst, als er dus ook echt iets te vieren valt! In de Moadiem-cursus ga ik hier altijd uitvoerig op in en laat ik meevoelen, hoe ver wij zijn afgedwaald van Gods blauwdruk, door uiteindelijk de Joden te verbieden Pésach te vieren, voordat christenen hun Pasen vieren, dat als woord eigenlijk teruggaat op goede vrijdag, doch dat ook al mis hadden, doordat ze niet tot 3 kunnen tellen noch beseffen dat na Pesach, het Feest van de ongezuurde broden begint met een speciale extra sabbat. Onderdeel van het geënt zijn op de edele olijfboom, dient te zijn in sync te raken met de kalender en het levensritme van de Eeuwige, Geprezen zij Zijn Naam, zodat je o.a. ook doorkrijgt, dat met een nieuwe maan, ook daadwerkelijk een nieuwe maand begint en als de maand vol is, het midden van de maand is en er dus ook feestverlichting is tijdens Pesach en Loofhuttenfeest.
Maandag 1 januari 2018
Terwijl de groep Yad vaShem bezocht, heb ik uitvoerig de boeken in de museumwinkel bestudeerd en dankzij 20% korting bij elke 2 boeken, 4 boeken gekocht, waaronder:
The Haftorah of the Week: an overview and elucidation of the Haftorah portion of the prophets, door Ervin Landau, Urim Publications, 2014
From forbidden fruit to Milk and Honey, a commentary on Food in the Torah, door Diana Lipton, Urim Publications, 2018
Prophecies and Providende, a Biblical Approach to Modern Jewish History, door rabbi Yehoshua Pfeffer uit de UK. Urim Publications, 2015. Zeer bijzonder boek, dat de oprichting van de staat Israël probeert te verstaan als vervulling van profetie. Ik hoop daar later zeker een recensie te schrijven en in de tweede druk van mijn boek te verwerken.
Na afloop hebben we ons eerst nog te goed gedaan aan een cappuccino. Tijd bleek voor de meesten van de groep toch weer veel te kort.
Benjamin Philip van Hineni:
http://hinenijerusalem.org/en/about-us/
http://hinenijerusalem.org/en/programs/anne-frank-exhibition/
http://annefrankexhibit.org.il/
+ eten in zijn restaurant voor daklozen.
In ons gesprek met deze bijzondere man, probeert hij duidelijk te maken waarom zijn Anne Frank tentoonstelling nog steeds niet van de grond is gekomen of liever gezegd ontmanteld. Het betreft een juridische strijd met de Anne Frank stichting over doel en opzet van deze tentoonstelling. Benjamin Philips heeft nadrukkelijk een meer conservatieve dan een liberale visie, waarin Anne Frank symbool is komen te staan voor allerlei tieners in de wereld die te kampen hebben met onderdrukking, waardoor haar jood zijn irrelevant is geworden.
Bovendien probeert hij duidelijk te maken hoe zijn geloof in de Messias hetzelfde is als die van ons: de andere kant van dezelfde medaille en hoe hij aanvaardt dat Jesjoea voor ons de weg tot het heil is. https://cip.nl/47496-nederlandse-jood-er-gaat-een-messias-komen
Bezoek aan het prachtige moderne Friends of Zion museum dat je grotendeels ook online kunt bezichtigen: over de historische rol van christen zionisten of eenvoudig gezegd: Israël en Jodenvrienden.
Dinsdag 2 januari
Bezoek aan Yad Lakashish, speciaal project voor dagopvang van oudere bejaarde mensen, met allerlei ‘workshops’ waar een ieder zijn of haar creativiteit kan botvieren en dingen maakt, die vervolgens ook te koop zijn in de boetiek.
Wij gaan op bezoek bij Barry Segal van Joseph Storehouse en zijn Millennium Center in Modi’in. Vorig jaar was ik nog bij de oude loods in Abu Yosh, toen wij alleen een medewerker konden spreken, deze keer werden bij door hemzelf begroet en vertelde hij dat die dag, hij de laatste handtekening van de burgemeester verwachtte, waarna het licht op groen gaat, om dit reusachtige multifunctionele centrum daadwerkelijk in gebruik te kunnen nemen. https://www.visionforisrael.com/content/millennium-center-dedication
Na afloop eten we in een restaurant in Modi’in
Wandeling in dorpje Ein Kerem ,waar Johannes de Doper is opgegroeid, Mary’s spring en Franciscaanse kerk.
Koffie bij restaurant in Ein Kerem en afscheid van de reisgids Ruth van Wijk.
Na gesprek met mijn ‘neef’ Idan Pinchas, manager van Christ Church Heritage Center, nam hij mij mee naar speciaal Ethiopisch restaurant nabij Jaffa Center.
Woensdag 3 januari naar Sderot met Leon Gork
Bezoek aan politiekantoor in Sderot, waar ‘het raketdepot’ verplaatst leek te zijn naar de voorkant van het gebouw:
Uitzicht op Gazastrook
Getuige van gedenkplaats Black Arrow (Sinai-oorlog 1953-1956)
Bezoek aan het idyllische en schilderachtige Old Jaffa
Als eerste kwamen wij reusachtig standbeeld van ‘walvis’ tegen, dat ons deed beseffen, dat deze plaats gezien wordt als de haven van waar Jona aan boord ging. Dit werd ook verteld in de “Jaffa Tales”, een magische opwindende Multi-Sensory Experience in het Old Jaffa bezoekerscentrum.
Net voor vertrek kreeg ik gratis speciale sterke koffie aangeboden (met gember en kaneel) bij een soort Jemenitisch museum van een 8e generatie zilversmid Ben-Zion David, gespecialiseerd in Jemenitische filigraan sieraden. Tevens kreeg ik een video van 5 minuten te zien over hun achtergrond. Zie http://www.yemenite-art.com/ bij Ben-Zion David
We hebben geluncht bij een echte shoarmatent
Na inchecken op Ben Goerion, taxfree kunnen shoppen en nog twee bijzondere boeken met korting op de kop getikt:
From Sinai to Ethiopia. The Halakhic and Conceptual World of Ethiopian Jewry van dr. Sharon Shalom, Gefen Publishing House, 2016 Zie o.a. bol.com
Jewish Pirates of the Caribbean: How a Generation of Swashbuckling Jews Carved Out an Empire in the New World in Their Quest for Treasure, Religious Freedom–and Revenge van Edward Kritzler, Anchor Books, 2009 Tevens als PDF beschikbaar!
Met dank aan:
De deelnemers Michiel Wiltvank; Angela den Besten; Jorg Eeuwes; Linda van Boudestein; Ruben Dol en Rebecca Schregardus
De reisgidsen Ruth van Wijk en Leon Gork
Jo le Poole van Israël Idoed reizen
Sara van MyTours
en de autochaufeur van onze Mercedes Sprinter!
Bob van Dijk's Blog 