De week daarvoor hadden wij via Facebook gelezen dat hij met spoed naar het ziekenhuis was gebracht. Volgens zijn vrouw Elisjeva, die wij bij vertrek nog kort konden spreken, is het een wonder dat hij nog leeft. Mijn zus Jolanda en Avishai kent hem nog vanuit de beginjaren, nu 30 jaar geleden. Zij zijn dan ook zeer goede vrienden. Wie zijn boek Waarom ik gratis wil ontvangen, raad ik aan om de 10-delige Kesjer-cursus te volgen. Bijzonder indrukwekkend is ook de documentaire “The other side of te cross“, die hij gemaakt heeft. Deze kunt u (gratis) verkrijgen via dit contactadres in Nederland. Het is een bijzonder fijn hotel, vlakbij het strand en de boulevard, met een heerlijke koele lobby, met tal van boeken en gratis koffie en thee. Op het dakterras heb je een mooi uitzicht over de stad en niet te vergeten een heerlijk ontbijt.

Woensdag 12 augustus

Wandeling door Tel Aviv langs de Allenby street en terug via de markt.

Israel Bible College in Netanya

Een vorige reis lukt het mij niet deze College te vinden, de enige Messiaanse bijbelschool in Israël. Deze keer wel, dankzij goede voorbereiding en met hulp van Googel Maps Streetview!

https://www.facebook.com/ICB.Israel/videos

http://www.israelcollege.com/index.php/online-studies/anniversary-online-specials

We hebben hier kennisgemaakt met project manager Stefan Silver, die verantwoordelijk is voor verschillende Study Tours met een Messiaanse gids. Van harte aanbevolen! Misschien begin ik wel een partnership met hen, om zoveel mogelijk mensen de gelegenheid te bieden, zelf hun verbondenheid met Israël te laten ontdekken.

Caesarea, national park bij Sdot Yam

Op al mijn eerdere rondreizen, was Caesarea niet in de reis inbegrepen. Nu had ik de kans om dit prestigieuze staaltje techniek van Herodus de Megalomane zelf de aanschouwen. Het complex was veel groter dan ik dacht en kende ook later nog vele geschiedenissen, aardbeving én verwoestingen.

Het amfitheater wordt nog steeds gebruikt. In het museum zijn fraaie holografische portretten.

Onderweg naar Poriya zijn we door Nazaret gereden, waar we eerst oude gedeelte bezocht hebben, op het moment dat alle kraampjes al opgeborgen waren en daarna een supermarkt aangedaan alvast met het oog op de sabbat in Jeruzalem.
De weg naar Poriya Illit via Tiberias, was best een uitdaging en langer dan gedacht.

Op bezoek bij het oudere echtpaar Gil (Amerikaan) en Mayaan (Nederlandse) Leonard in Puriya, die wij vanuit onze gemeente in Houten al jaren ondersteunen, voor het werk dat zijn doen via Bead Chaim (een soort Pro Life organisatie, namens wie zij elke 3 maanden een soort Focus on the Family tijdschrift uitgeven in het Hebreeuws en het Russisch.
Ondertussen zijn de druk met het ontwerp en vergunning voor de bouw op hun grondgebied van een soort messiaans tehuis voor ouderen.

Donderdag 13 augustus:

Samen met het gezin van mijn zus Jolanda en Avishai boven het meer van Galilea gereden om daar te gaan raften aan de bovenloop van de Jordaan.

Dit was de eerste keer dat Jaël, Sebastiaan en Tessa hun 4 nichjes en neef in Israël zelf ontmoetten.

Op de terugweg uitstapje gemaakt bij Ginosar aan het meer van Galilea, waar de kinderen bij ‘the beach’ heerlijk konden zwemmen. Op deze plek was ik al twee keer eerder geweest en heb daar bijzondere herinneringen aan. Dit is de plek waar in 1986 de zgn. Jezus-boot uit de eerste eeuw door vissers uit de aangrezende kibbutz werd gevonden. Tot mijn spijt was het Yigal Allon Museum ‘under construction’, zodat ik we noch de boot noch koffie noch de speciale boetiek konden bezoeken. Daar heb ik nl. de ontroerende videoclip gemaakt hoe een talliet (gebedssjaal) te gebruiken en het boek Ways of the Way van wijlen Robert Raymond Fisher ontdekt en wiens weduwe ik later in 2014 heb ontmoet.

Voordat wij zouden terugkeren bij Gil en Mayaan, nog even ‘snel’ boodschappen doen bij grote en populaire supermarkt in Poriya. Donderdagavond na terugkeer van meeste vakantiegangers bleek echter meest ongunstige tijdstip te zijn. Er was niet een winkelwagentje over en dus ool lange rijen bij de kasse. Toch een bijzondere ervaring om zo Israëli onder de Israëli’s te zijn.

Vrijdag 14 augustus:

’s Ochtends vertrek naar Jeruzalem via de Jordaan vallei (2,5 uur rijden) met een bezoek aan het natuurpark Gan Hashlosha bij Bet Shean (het oude Scytopolis). Heerlijk gezwommen bij de waterval en enigszins verbrand, ondanks insmeren met zonnebrand.

Voor vertrek ’s middags eerst nog goede maaltijd (Avishai stijl) bij nabijgelegen wegrestaurant. Eerste keer Bezine tanken was ook best een uitdaging, als je merkt dat je betaalpassen niet herkend worden. Gelukkig is er een ATM (pinautomaat die zowaar mijn Rabopas (Maestro) accepteert, zodat ik contant kon betalen.

De volgende uitdaging was om ons appartement in dat grote en uitgestreke Jeruzalem te vinden.

Dankzij de app van Sygic en aanwijzingen van Jaël viel het vinden van het appartement (van de fam. De Winter) op de Efrata street in Talpiot reuze mee. En wat voor een mooi appartement: helemaal gerenoveerd en mooi ingericht met alle voorzieningen (incl. airco en wifi, interesante boeken en gitaar).

Zaterdag 15 augustus:

Sabbat! Messiaanse gemeente Jerusalem Assembly o.l.v. Menno Kalisher bezocht op loopafstand: Yad Harutzinstreet 4 op de 5^de verdieping in Talpiot. Menno heeft reeds drie boeken op zijn naam staan.
Deze gemeente komt voortvarend over gezien oa. Beelden van enerverende jongerenkampen. Qua theologie weet ik het zo net nog niet. De Kerk schijnt volgens hem toch pas tijdens Pinksteren ontstaan te zijn. Daarnaast is hij aanhanger van pretribulation theorie. Dat wij daar Nederlands gezin tegenkwamen van een Vergadering van gelovigen gemeente is dan denk ik geen toeval evenals het beeld van mijn zwager, die hem niet bepaald charismatisch vond.

’s Middags hebben we een sabbatswandeling gemaakt om de omgeving beter te leren kennen. Wij verbleven vlakbij de (Walter en Elise) Haas-promenada bij de Daniel Yanovski street. Je hebt hier een geweldig uitzicht over de stad.

’s Avonds: (ongeveer 20.30 ) Hafdalah, uitgaanstijd met bezoek en wandeling door West Jeruzalam (Mamilla, Jaffa-road, Ben Jehudastreert, Park)

Zondag 16 augustus:

Op weg naar de Jaffa-poort, de buspasjes van het appartement uitgeprobeerd: per pas moesten we 55 shekel opladen. Goed voor 10 ritten. We vonden het wel vreemd dat je wel in- maar niet uit hoeft te checken. Later ontdekten we dat nadat je bent uitgestapt, je trip nog 90 minuten geldig is, zodat je binnen die tijd gemakkelijk kunt overstappen.

Als eerste wilen wij naar de Muur om te proclameren met de wachtersgroep van Never Be Silent, die hier elke morgen (behalve op sabbat) om 8.45 de muur vanaf de jaffapoort opgaan. Onze ‘voorman’ was dit keer Albert de Hoop. Het blijft iedere keer weer een bijzonder happening om daar in Zion je stem te verheffen en d.m.v. hard oplezen van tekstgedeelte (meestal uit de Profeten) JHWH Elohiem te herinneren aan Zijn Woord!

’s Middags tevergeefs via de sjoek en de Damascusgate bezoek gebracht aan de Graftuin, die natuurlijk op zondag dicht was. Aansluitend via we Herodus (Bloemen) gate, gewandeld naar Gethsemane, onderaan de Olijfberg en langs Betesdah, teruggelopen naar de Jaffa-gate en de Jaffaroad, vanwaar we onze weg met de Lightrail vervolgden richting het Paviljoen. Dat is een gebouw van 17 verdiepingen, waarin zich tal van Messianse bedieningen bevinden en verschillende diensten worden gehouden, waaronder die van de engelstalige King of Kings gemeente (17.00 uur), die wij reeds kenden van de liederen, die daar gecomponeerd zijn. Op de 14^e verdieping is een speciaal prayhouse. Hier heeft ook Chuck Cohen zijn bediening van Intercessors for Israel.

Maandag 17 augustus

’s Ochtends alsnog naar de Graftuin, waar we geluk hadden dat er een Nederlandse gids was die ons vertelde over de vermeende plek, waar het graf van Jezus zou zijn geweest. Deze gids was niemand minder dan Peter Spaander, die hier met zijn vrouw al vele jaren werkzaam is namens de NEM.
Wie ik daar ook opnieuw aantrof was Rikki, de (tweeling)zus van Hennie Nijman, met wie wij ooit in Oezbekistan hebben samen gewerkt. In het boetiekje kwamen we ook nog een CD met Hebreeuwse liederen van haar en haar man tegen.

Van daaruit zijn we naar Christ church gelopen, waar we benieuwd waren of Idan Pinchas aanwezig zou zijn, de zoon van mijn zwager Avishai. Dat was helaas niet het geval. Wel heeft een jonge nieuwe collega van het Heritage center ons toen aan de hand van een maquette van het Jeruzalem uit de eerste eeuw uitleg gegeven over deze oude stad voor het tijdperk van de Kruistochten, Islam en Byzantijnen.

Vervolgens gingen we ’s middags naar de oude stad van David met de latere tunnels gegraven t.t.v. koning Hizkia om zich voor te bereiden op eventuele aanval van de Assyriërs. Het is heel bijzonder om in het donker door nauwe doorgang tussen murenhoge rotswanden door het koele water te klossen, om uiteindelijk na zo’n 750 meter uit te komen bij de pool van Siloam om vandaar weer ondergronds omhoog te lopen op wat oorspronkelijk de ‘geplaveide’ weg naar de tempel was.

’s Avonds kregen wij Joan Lipis op bezoek. Ik had over haar gehoord via vrienden in Jeruzalem, die mij aanraden haar te ontmoeten. Toen ik vervolgens ontdekte, dat ik al eens eerder een boek over de Bijbelse feesten van haar had gelezen, was ik nog meer gemotiveerd en dankzij Facebook is het mij gelukt haar uit te nodigen. Zij woont na haar aliya in juli 2011 vlak bij ‘ons’ appartement en het was bijzonder fijn om allerlei ervaringen te delen en inzichten te testen. Bijzonder verrast waren we niet alleen door de fles wijn die ze meebracht, haar boeken en DVD, doch ook dat zij mijn zus en zwager nog herinnerde uit hun begintijd in de jaren tachtig in Tel Aviv. Zij heeft twee websites: novea.org en lunchtimeprayerforisrael.

Dinsdag 18 augustus:

’s Morgens hebben we met enige moeite met de auto onze weg gevonden naar Yad va shem. Een verplicht nummer voor iedereen die daar nog nooit eerder is geweest, zoals onze kinderen. Het blijft iedere keer aangrijpend om deze beelden terug te zien, waarvan je maar niet kan vatten hoe het ooit zover in onze recente geschiedenis heeft kunnen komen en slechts traag en langzaam is tegengewerkt en gestopt.

Op de terugweg naar de oude stad onderweg al slingerend naar beneden door de bergen het dorpje Ein Kerem bezocht, waar Johannes de Doper en zijn ouders vandaan zouden komen en naar verluid erg idyllisch moest zijn. Dit bleek echter geen goede timing. Wij waren daar op het heetst van de dag in de brandende zon, hadden trek en konden geen geschikte snelle snack vinden. Wij zijn dus maar snel doorgereden om via het drukke Jeruzalem onze weg naar de Mamilla-parkeergarage te vinden bij de Jaffapoort.

Die middag hadden wij geluk dat we op 1 familieticket een viertal kleinere musea in de Joodse wijk konden bezoeken: Wohl-museum (uitgegraven huizen van voorname priesterfamilies in Herodian Quarter vlakbij het Tempelplein); Burnt House (met docudrama over lotgevallen en restanten van huisgezin van een priester tijdens de verwoesting en brand van de tempel in 70 AD); Davidson Center (met docudrama en animatie over hoe het in de eerste eeuw moet zijn geweest om naar de tempel te gaan, wat je tegenkwam en deed om te gaan offeren als eenmaal bovenop het tempelplein was gearriveerd in het Heilige deel; Jeruzalem Archeologisch Park waar je zelf de oude trappen naar het tempelplein kunt oplopen, oude mikvot (doopvonten) kunt betreden waar mogelijk de 3000 gelovigen op de pinksterdag zijn gedoopt, en waar stenen liggen die mogelijk van de tempel zijn geweest. De dag afgesloten met een ontmoeting met Idan, de zoon van Avishai, op een terrasje in het hart van de joodse wijk. Hij vertelde over zijn trip vorig jaar naar Zuid-Turkije en Syrië om daar de Koerden te helpen in hun strijd tegen Isis. Bijzonder was vooral hoe hij van een officier daar begrip kreeg voor hun strijd tegen de raketaanvallen van Hamas in Gaza. Daarnaast was ook hij ontroert familie te ontmoeten, die hij nog nooit eerder gezien had.

Woensdag 19 augustus

Deze dag hadden wij gepland om met Koen Janosch op stap te gaan door het Oude Jeruzalem. Dat is een verhaal apart en hoop ik later uit te werken.
Een tocht met Koen voert je langs de oudste kerk in Jeruzalem, gewijd aan Johannes de Doper, de Grafkerk, de kapel van de Austrian Hospice, gewijd aan Ferdinand (die van Sissi), Romeinse gevangenis, de Oostmuur van de Tempel en tenslotte de oude stad van David, van waar hij de sleulte heeft en in zijn atelier tien-snarige harpen maakt van allerlei bijzondere houtsoorten.

Donderdag 20 augustus

Hetzelfde als woensdag, doch nu nam Koen Janosch ons mee naar Betel en Silo.

Die dag werden wij nog door Idan gebeld, die ons ’s avonds uitnodigde voor een concert van een bekende Israëlische zangeres bij Christ Church. Dat was een mooie afsluiting van onze laatste avond in Jeruzalem.

Vrijdag 21 augustus

Deze dag zouden wij naar Jolanda en Avishai reizen, doch niet voordat wij onderweg langs de Dode Zee bezoek zouden brengen aan het natuurpark Ein Gedi (met zijn lover waterval) en Ein Bokek, waar we konden dobberen in de het hete water van de Dode zee. Het was net alsof je in een voorverwarmde badkuip stapt met een temperatuur van 36 tot 38 graden.

Aansluiten vervolgen wij onze weg naar Janny en Iris in Haveta in de Arawa voorbij Arad, vlakbij de grens met Jordanië. Hieronder nog een foto uit het atelier van Koen, toen ze nog in de oude stad van David woonden.

Op weg naar onze eindbestemming in Kadesh Barnea (Nizzane) wilden via via Ir Orvot, de Schorpioenweg volgen, doch die bleek tot mijn grote teleurstelling afgesloten of verboden, en vooral Marja leek het toch niet zo’n goed idee om op onverharde wegen ergens in de Zin-woestijn te stranden, zodat wij kilometers moesten terugreizen om dan toch via Dimona naar andere kant van de Negev-woestijn te rijden. Maar welke weg je daar ook neemt, het is voor Nederlandse begrippen een adembenemd en ongekend, en ogenschijnlijk onherbergzaam landschap waar je doorheen trekt.

Erev Shabbat bij Jolanda en Avishai

Die avond werden wij getrakteerd op een heerlijke kosjere barbecue, waarvoor Avishai zich aardig heeft uitgesloofd. Sabbat is bij hen ook echt even niets moeten en genieten en steeds maar stukjes bijpraten, terwijl de kinderen zich volledig aan elkaar konden optrekken dankzij allerlei spelletjes.

Zaterdag 22 augustus

Bij Jolanda en Avishai thuis. De kinderen zwemmen en doen spelletjes. Wij kletsen lekker bij.

Zondag 23 augustus

’s Ochtends vertrokken we volgens onze routebeschrijving via Be’ersheva terug naar Tel Aviv, waar onze vertrek was om 16.40 (13.00 bij Car Rental om auto te retourneren en 13.40 op vliegveld) en onze aankomst in Schiphil om 20.45, helemaal ergens achteraan bij Gate T –zoveel.