Vanuit Amsterdam vertrokken naar het vliegveld Ben Goerion ten oosten van Tel Aviv. De reis is een initiatief van Stichting Makorreizen, o.l.v. Jaap Heester en Marloes Buitendijk en samengesteld in overleg met Aad Kamsteeg en Tjeerd de Vries. Zij hebben op basis van eerdere reizen vorig jaar een boek uitgebracht onder de titel: “Ooggetuige in Israël“. Luister ook naar een interview met de EO hierover met Aad zelf

Op het vliegveld worden we opgewacht door onze Nederlandstalige beëdigde reisgids, die met haar gezin ruim 12 jaar in Jeruzalem woont en daarom ook Hebreeuws en Arabisch spreekt. Zij werkt daar voor Amiel Tours, aan wie wij ook onze Palestijnse buschauffeur te danken hebben.

13-14 juni Hotel Eshel Hashomrom te Ariël, plus Bijbeltuin: http://www.eshelhashomron.com/index.html

Wie Israël bezoekt, kan bijna geen beter introductie krijgen dan in deze bijbeltuin in Ariël bij Tuvia Galbart, de bijbelleraar en het getuigenis van hoe zowel Tuva als Menachem een aanslag hebben overleefd. De tegels in de lobby van het hotel getuigen daar nog van. Deze nederzetting uit 1978 is een groot struikelblok in de politiek van Israël. Wat zal er gebeuren met Ariël: blijft het onder Joods gezag of gaat het gebied naar de Palestijnen?

Ik heb daar de Nederlandse vertaling van onderstaand boek gekocht, dat je helpt stilt te staan bij het feit, dat voordat Jerusalem het centrum van de tempel wordt, het centrum van het beloofde land lag bij Sichem en Silo.

Op weg langs snelweg nummer 6, rechts langs de randstad van Israël en komen we langs onze eerste checkpoint en krijgen we een belangrijke uitleg over de verschillende Palestijnse A, B en C gebieden, dat teruggaat op de Akkoorden van Oslo uit 1993: Het A-gebied staat onder bestuur van het Palestijnse Gezag en bestaat voornamelijk uit stedelijke gebieden, zoals Nabloes, Ramallah, Bethlehem, Jericho en Hebron, ongeveer 15% van de totale Westoever. Het B-gebied staat voor burgerlijke zaken onder het bestuur van het Palestijnse Gezag, maar de veiligheid is een Israëlische verantwoordelijkheid. Dit gebied bestrijkt ongeveer 25% van het land. Het C-gebied valt helemaal onder Israëlisch gezag en omvat 60% van de Westoever, waaronder ook natuurreservaten. Het bestaat van oudsher voornamelijk uit (privé)landbouwgrond van Palestijnen. Juist in dit gebied zijn veel Joodse nederzettingen gebouwd. De Palestijnen die nog in gebied C wonen, zijn voor bouwvergunningen, stromend water en aansluiting op het elektriciteitsnet afhankelijk van toestemming van het Israëlische leger. Als Palestijnen hier woningen willen bouwen of watervoorziening en elektriciteit aanleggen, is toestemming van het Israëlische leger nodig.

14 juni Nazareth

• Op het Emmaus Bible College (http://www.emmausnazareth.net/) maken wij kennis met de predikant Maarten Dekker en zijn vrouw van de Gereformeerde Gemeente en hun medewerkers Shawel (uit Egypte) en Nuha Qamhawi (uit Nazareth). Het eerste wat zij vertellen over Nazareth is dat het uit twee steden bestaat, een Nazareth beneden en boven (Nazareth Illit). Hoewel uitgezonden om te werken onder Joden, kwamen ze meer en meer te werken onder Arabieren aan wie zij lectuur uitdelen en een ‘anonieme’ online bijbelcursus aanbieden. Dankzij speciale spondering vanuit Nederland hebben ze een bijzonder Arabische kinderbijbel kunnen uitgeven. In Nazareth wonen veel minder christenen dan vroeger, ca. 45000 terwijl er 65.000 Palestijnen wonen. Onder de Joodse bevolking bevinden zich veel Russische en Ethiopische immigranten (bijna 70 %).

• Nazareth Village http://www.nazarethvillage.com/village.php, incl. virtual tour!

  

Tabgha (meer van Tiberias)

Eerst waren we op bezoek bij locatie aangeduid als de Kerk van de Zaligsprekingen nabij Kapernaüm bij het meer van Tiberias. Deze kerk is ontworpen door een bekende architect Antonio Barluzzi. Er zijn vele locaties, die doorgaan voor de plek waar Jezus zijn Bergrede gehouden zou hebben. Een boeiende beschrijving en speurtocht naar de meest waarschijnlijke plek hiervoor, had ik al gelezen in het boek “A Prayer to our Father – Hebrew origins of the Lord’s prayer” van Nehemia Gordon en Keith Johnson. Volgens hen is de meest waarschijnlijke plek echter de plek die gevormd wordt door twee heuvels, 5 mijl ten Noord-Westen van Tiberias, deze plek is sinds 4 juli 1187 bekend geworden als de Horns of Hattin, waar de kruisvaarders werden verslagen door de moslims. De akoestiek daar, zou heel geschikt zijn geweest voor Jezus bergrede en zijn onderwijs over het Avinu (Onze Vader).

Vervolgens bezochten we Brotvermehrungskirche, een Joods-christelijke kerk (Heptapegon). Plaats van het wonder van de vermenigvuldiging van brood en vissen.

Later stoppen we bij verlaten militaire post op de Golan Hoogte. Zie mijn videoclip Stelling Golan Hoogte op YouTube

14-15 juni Kibbutz Sha’ar Hagolan nabij Tiberias

Op bij bezoek bij Ted Walker te Migdal

Ted Walker van de Messiaanse pro-life-organisatie  Be’ad Chaim in Jeruzalem: “Abortus is volgens de   Joods-orthodoxe traditie, de Halacha, in Israël   toegestaan tot de 40e(!) week. En elk meisje in het   leger heeft recht op twee gratis(!) abortussen.”
Ted Walker is tevens leider van het Beit Bracha Prayer Center in Migdal. (Ik heb zijn getuigenis en verhaal op camera, maar moet dat nog uitwerken.) Wie nog geen abonnee is van http://www.cgi-holland.nl/cgi/?page_id=33 moet dat zeker direct doen. Juist deze maand staat in hun maandelijkse nieuwsbrief een verhaal over Ted Wallker. Bovendien krijg je een jubileum DVD, met getuigenissen en indrukken van verschillende Messiaanse gemeenten en bedieningen in Israël.

Op het meer van Tiberias met een replica van de Jezusboot

Met een heuse replica van een vissersboot, opgegraven in de 1^e eeuw gaan we het meer van Tiberias op. We krijgen uitleg over de 153 vissen, als zouden die staan voor de in die tijd bekende vissoorten op basis van een Romeinse encyclopedie uit die tijd. Ik vond een bevestiging en nadere uitleg hierover op de website van Peter Steffens. De bemanning weet ons zelf zover te krijgen om de Mayim te dansen.

Ways of the Way

Na afloop als de meesten het museum met de replica gaan bekijken, heb ik de beste tijd in de shop van de Jesusboat. Niet alleen vanwege een heel interessant boek van Raymond Robert Fischer over opgegraven synagoges van de eerste joodse christenen en hun geschriften en liturgie, maar vooral ook vanwege mooie Messiaanse gebedssjaals (taliet). Terwijl een Canadese vrouw me heeft voorgedaan hoe die te gebruiken, twijfel ik of ik die zal kopen. Gevraagd of die ook elders te koop is, zegt ze: “Je bent toch niet naar Israël gekomen voor een bargain, voor een koopje?” Leef in het nu, dit overkomt je nu, dat gebeurt vast niet zomaar. Uit haar verhaal begrijp ik dat ze totaal voor de Heer leeft, dat ze niets van zichzelf heeft en alles in, door en via haar Messias ontvangt. Nadat ze vervolgens een andere groep aanspreekt en ik nog nadenk over haar woorden, krijg ik inderdaad de overtuiging dat ze wel gelijk moet hebben. Ik bedenk me echter, dat ik mijn Flipcamera bij me heb en vraag haar om een verzoek: of ze het nogmaals voor wil doen. Dat doet ze vervolgens met liefde bij een oudere man. Terwijl ze uitlegt en bidt, worden zowel deze man als ik zeer ontroerd en bewogen: wat een manier om zo met mensen te kunnen bidden en God te zien werken in mensenlevens. Nu was ik al voornemens om me te verdiepen in de Amidah en mij die gebedswijze eigen te maken. Nu moet ik wel! Kijk zelf: http://youtu.be/rkPIuXIUVYw Ik krijg bovendien nog een bon mee om de BTW terug te krijgen bij het vliegveld.

15 juni Opgegraven synagoge met mozaïeken te Beit Alfa (vlakbij Gilboa)

Hoewel zeer boeiend en interessant om opgravingen te zien van mozaïeken in oude synagoge, wat te denken geeft is dat er een vermenging is van Bijbelse motieven met heidense: midden in de dierenriem staat de zonnegod Helios in het centrum. De invloed van het hellenisme was tijdens de Byzantijnse periode nog steeds sterk aanwezig. Luister ook naar commentaar van Keith Johnson!

15 juni Stop bij de Verzoeking in de woestijn vlak voor Jericho

Als je goed kijkt kun je zien dat je tegenwoordig met een kabelbaan naar boven kunt gaan én dat een Palestijnse Arabier onze reisgids probeert in te palmen, vóór het bord “Mount of Temptation”.

15-18 juni Jeruzalem

Op Sabbat, vrijdagavond arriveren we bij de Klaagmuur, of beter gezegd de Kotel, waar het een heel levendige bedoeling was. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen. Al gauw werd ons gemaand onze camera’s weg te doen, immers het gebruik van elektriciteit geldt als werk.
Deze keer kon ik bij de ingang behalve een verplicht keppeltje ook een Engels-Hebreeuwse Siddoer lenen om avondgebeden voor de sabbat te kunnen volgen. Ik hoop ooit nog de Nederlandse versie van Dasberg op de kop te tikken. Later die avond volgden bij de sabbatsmaaltijd met twee orthodox Nederlands sprekende jonge mannen van de organisatie Hineni. (Hier ben ik!) o.l.v. Benjamin Philip. Van hen begrepen we dat die vrolijke dansen bij de Klaagmuur meer franje is dan een voorschrift in de Siddoer.
We overnachten in het Holy Land East Hotel, vlakbij de Damascuspoort in een overwegend Arabische wijk.

16 juni zaterdag Graftuin inclusief (virtual) tour

’s Morgens als het nog niet zo druk is, gaan we op bezoek naar de plek waar volgens de protestanten Jezus gestorven en begraven zijn. Onze typische Britse gids Martin geeft uitleg. Kijk en luister zelf naar mijn videoclip. In 1882 zou ene Engelse generaal Charles Gordon, bijgenaamd de held van Khartoem, deze plek ontdekt hebben, ontevreden als hij was over de toestand rondom het graf in de Grafkerk, dat in de 4^e eeuw door Helena, de moeder van keizer Constantijn, als de locatie van de kruisiging werd aangezien. Deze vondst werd ondersteund door een rots met het uiterlijk van een schedel en een nabijgelegen graf, nl. dat van Jozef Arimatea. Op het oog lijkt het erg aannemelijk en krijg je in ieder geval een idee van de nabijheid van een en ander. Toch schijnt de Grafkerk (Holy Sepulchre) sterkere archeologische aanwijzingen te hebben, niet tegenstaande de bewering en boek van Ernest L. Martin en archeoloog James Tabor om de kruisiging te plaatsen op de Olijfberg.

Kennismaking met dr. Salim Munayer van Musalaha

Zie ook deze verslagen Peacemaking of the Army of God hier en The art of peacemaking.

Musalaha is een non-profit organisatie die streeft naar verzoening tussen Israëli’s en Palestijnen, zoals blijkt in het leven en de leer van Jezus. Wij streven ernaar om een aanmoediging en pleitbezorger van verzoening te zijn, eerst onder de Palestijnse en Israëlische gelovigen en dan verder naar onze respectievelijke gemeenschappen. Musalaha is ook bedoeld om het vergemakkelijken van bruggenbouw tussen verschillende geledingen van de Israëlische en Palestijnse samenlevingen op basis van Bijbelse principes van verzoening.

Afgezien van een zeer boeiend en uitdagend verhaal, konden we ook nieuwsbrieven meenemen en zelfs boeken kopen. Hij raadde ons bovendien aan het boek “Lost christianities” van Philip Jenkins te lezen. Later kwam ik erachter, zonder dat ik het door had, al een Nederlandstalig boek bij me dat onder zijn redactie is samengesteld, en wel uit onverdachte hoek, uit de reeks van de NEM. De woestijn blijkt niet alleen een keerpunt te zijn geweest voor veel Bijbelse figuren, maar ook voor de volgelingen van Jezus die vandaag in het Midden-Oosten wonen. Zo zei hij: “In the desert you will meet yourself in your enemy!”
De organisatie Musalaha (het Arabische woord voor verzoening) organiseert jaarlijks ontmoetingen in de woestijn voor Joden en Arabieren die in Jezus geloven. In deze brochure leest u niet alleen enkele inspirerende verslagen van die ontmoetingen, maar ook over Bijbelse achtergronden van deze unieke verzoeningsbeweging.
In het jaar 2001 was Musalaha te gast op het terrein van de Near East Ministry in Nederland voor een conferentie van Joodse en Arabische gezinnen van leiders. Deze vertaling van één van de mooiste uitgaven van Musalaha onderstreept ons gemeenschappelijke doel: getuigen van verzoening door de naam van Jezus Messias

Op de muur en rondwandeling door Oude Stad

Op bezoek bij Tony Simons in Mea Shearim

Terwijl wij lopend op zoek zijn naar de gemeente van Antony Simons, http://www.yachad.nl/contacten-in-israel van de Reformed Kolba Midbar gemeente in de ultra-orthodoxe wijk Mea Shearim, blijkt er een opstootje te zijn geweest. Het straatbeeld doet denken aan Staphorst op deze avond voor het einde van de sabbatdienst, als iedereen, includief vrouwen, jeugd en kinderen op straat lopen. Aangezien de zon nog niet onder is gegaan, duldt deze ultraorthodoxe joden geen verkeer in hun straten. Opvallend vind ik angst van de kinderen die wegrennen als politie te paard naderbij komt.
Ik begrijp dat Tony Simons als jood naar Israël was geëmigreerd om iets voor zijn land te willen betekenen. Daar komt hij op een getuigenis tot geloof in de Yeshua als de Messias. Na een opleiding op een Bijbelschool in Wales, keert hij terug als evangelist en hulpverlener onder voornamelijk Afrikaanse immigranten.

Zondag 17 juni Jozef  ben Zvi

De groep gaat naar een bijeenkomst met ds. Jozef Ben Zvi. Hij werd geboren in 1952 in Boekarest, de hoofdstad van Roemenië. Zijn Joodse ouders hoorden over de Messias door middel van de prediking van Richard Wurmbrand, een Roemeens-lutherse predikant en oprichter van de organisatie Stem der Martelaren.

Rondleiding door Jeruzalem met Koen Janusch

Ik ga echter op pad met Koen Janusch, van wie ik al veel heb gehoord en die ik zeker moet spreken, vanwege veel gedeelde interesses. Wat normaal niet gebeurt, dat hij met slechts 1 persoon een rondleiding houdt, gebeurt nu wel. Ik voel me zeer vereerd en meen ook dat ik door mijn achtergrond en mijn contacten ook wel voor meer dan 1 persoon geld. Van 9.00 tot 13.00 hebben we ’s ochtends in een restaurant voorzien van airco net buiten de Jaffa-poort heerlijk aan de cappuccino gezeten en non-stop met elkaar gedeeld, waarbij zijn rode draad de profetie van Noach aan zijn zonen Sem, Cham en Jafet en hoe die in de geschiedenis gelopen heeft en hoe wij uit het Westen (Jafet) onze bestemming alleen kunnen vinden als wij leren in de tenten van Sem te gaan wonen.

Vervolgens neem hij mij mee naar verschillende locaties in de Oude Stad, als eerste naar de Johanneskerk in het Muristan, waar de meest schandelijke dingen zijn gebeurt, denk aan het in stand houden van de bloedlijnmythe (zogenaamde nazaten van Jezus en Magdalena gekenmerkt oa door het symbool van de dubbele adelaar), zoals die geloofd werd door de kruisridders Godfried van Bouillon en zijn opvolgers Boudewijn I en II, die zichzelf de titel meegaven van Koning van Jeruzalem en die voorzien van de Skull en Bones symbolen begraven liggen onder in de Heilige Grafkerk. Die zelfde titel werd toegekend aan Ferdinand van Habsburg (de echtgenoot van Sissi, je weet wel van die geromantiseerde Hollywoodserie), die een paleis voor zichzelf liet bouwen, het nu zogenaamde Austrian Hospice guesthouse, waar in zijn kapel duidelijk wordt waar hij voor stond. Via de Kidronvallei, langs de Oostelijke Muur, waar Koen mij behalve op de dichtgemetselde Gouden Poort ook attent maakt op de het poortje waar de zondebok werd weggestuurd, kwamen we aan bij de oude Stad van David, waar hij zelf vele jaren op een compound heeft gewoond en dankzij ‘de sleutel van David’ toegang heeft tot een werkplaats waar hij met hout uit diverse landen harpen of beter gezegd lieren vervaardigd. Daar vertelt hij het verhaal van vrienden van hem die naar Papoea Nieuw Guinee zijn geweest, die vervolgens met verschillende groepen naar Jeruzalem zijn gekomen en daar veel bekijks hebben gehad, zoals ze wel zult geloven. Evenmin kwamen zij met lege handen: na een inzameling van allerlei gouden sieraden werd, dit goud aangeboden aan het Tempelinstituut in Jeruzalem.

Ontmoeting met rabbijn Lopez Cordozo

’s Avonds hadden wij een ontmoeting met Nathan Lopez Cardozo een Nederlands sprekende rabbijn uit Amsterdam, doch nu woonachtig in Jeruzalem. Hij raadde ons aan vooral het boek “God zoekt de mens” van Abraham Heschel te lezen om een beter begrip te krijgen van de leef-en denkwijze van orthodoxe rabbijnen. De 613 wetten worden geïnterpreteerd als complimenten van God. God vindt dat wij het aankunnen dus is het bestaan de moeite waard om er iets van te maken, met wet en al. Moeilijkheden zijn complimenten. Er zijn 613 complimenten door God aan de mensen gegeven om van te genieten.

18-19 juni Bethlehem

Indrukken van de muur bij Bethlehem:

Bethlehem Bible College

Bij het Bethlehem Bible College worden we opgewacht door de vicedirecteur, die verteld dat ze vorige week net een nieuw pand hebben ingewijd. Het ziet er allemaal mooi, want nieuw uit. Tot mijn verrassing verteld hij dat hij evenals ik ook in de Filippijnen theologie heeft gestudeerd, maar dan aan het instituut van de CAMA. Hij herinnert ons aan Anne van der Bijl, die een groot ondersteuner is van deze evangelische Bijbelschool. In de winkel is de Engelse vertaling van zijn boek “Een leger van Licht – Hoop op vrede in het Midden Oosten” te koop. Het grote probleem in de Palestijnse gebieden is immigratie: veel christenen willen het land verlaten. Doel van het College is het trainen van lokale (Palestijnse) leiders. Men kan (individueel of als kerkgemeenschap) een student adopteren zodat die een studie kan volgen. Kosten: circa 5000 euro per jaar. Er zijn 180 studenten. Na afloop vraag ik hem wat zoal de kwesties zijn waarover zij met hun Messiaans joodse vrienden over praten. Die gaan vooral toch over aanspraken op het land Israël. Gevraagd naar hoe zij denken over Bijbelteksten die over Zion gaan, bekend hij dat zij dat toch interpreteren als verwijzend naar de kerk. De Vervangingsleer is hier kortom nog niet vervangen! http://www.bethlehembiblecollege.edu/about/who-we-are . Zie ook http://www.christatthecheckpoint.com/ dat hier in maart 2012 gehouden werd en veel stof heeft doen oplaaien. Zijn verwelkoming en korte intro is te beluisteren op mijn videoclip: http://youtu.be/nfvWAn2z6hI

Op bezoek bij Naim Khoury

Kort daarna gaan wij op bezoek bij ds. Naim Khoury: http://www.theanchorchurch.org/1.html (First Baptist Church). In zijn kantoor verteld hij over zijn bekering vanuit een Grieks-orthodoxe achtergrond en vervolgens dat van zijn familie, niet in het minst ook een broer, die pas na veel gebed later ten slotte ook tot geloof komt, doch dat later met zijn dood moet bekopen. Hij vertelt dat hij gelooft in het verbond met Abraham, dus impliciet ook de belofte aan hem en het beloofde land erkent. Daarnaast vertelt hij over de tegenwerking die hij ondervindt van de Palestijnse autoriteiten, waardoor hij oa. geen huwelijken meer kan sluiten. Voor een verslag van Meta Floor (PKN), zie: http://www.metafloor.nl/cms/jupgrade/index.php?option=com_content&view=article&id=223:naim-khoury-een-christenzionistische-palestijn&catid=8&Itemid=56

PA erkent kerk Naim Khoury niet: http://christenenvoorisrael.nl/actueel/nieuws/94-nieuws/2914-pa-erkent-kerk-naim-khoury-niet

Op bezoek bij Jemima

Na met onze bus wat rondgedoold te hebben door het sterk heuvelachtige Beit Jala kwamen we uiteindelijk aan bij Jemima, een tehuis voor Palestijnse gehandicapte kinderen. We krijgen een inleiding van vrijwilligster Judith van Weelen uit Nederland. Judith gaat vanwege haar huwelijk het tehuis verlaten maar er is gelukkig een Palestijnse opvolger en bovendien werken er al veel Palestijnse vrijwilligers. Het tehuis is 30 jaar geleden opgericht door een Nederlands echtpaar en heeft nu 31 bewoners in 24-uurverzorging en staat nu onder leiding van David, een Palestijnse christen. http://www.jemima.nl/nl/Nieuws/2012-01-14/Interview+Aad+Kamsteeg+online%21

Tent of the Nations

Onder het motto “Wij weigeren vijanden te zijn”, probeert de familie Nassar, Palestijnse christenen, vast te houden aan het recht op hun land. Zij hebben eigendomspapieren die terug gaan tot het Ottomaanse tijdperk. De Israëlische overheid (d.w.z. het militaire gezag) wil hen weg hebben van hun gebied en proberen dat met allerlei mogelijke middelen en beperkingen, zelfs met een hoge vertrekpremie. Doch hun antwoord is typerend: “Zoals wij onze moeder niet kunnen verkopen, zo ook niet ons grondgebied.”
Zij adresseren culturele conflicten rond de wereld, waaronder het Israëlisch-Palestijnse conflict, door het uitnodigen van mensen uit verschillende culturen om te komen leren over onze manier van handelen, cq. creatieve geweldloze conflicthantering.

http://www.tentofnations.org/about/dahers-vineyard-land-history/

Onderweg stopten wij even bij Herodion, hoge heuvel waar in 2007 Herodus graf is teruggevonden, waar gelijk allerlei bedelende bedoeïenkinderen op ons afkwamen. Bij vertrek deelde onze Palestijnse buschauffeur snoepgoed aan hen uit.

We overnachten in een Hotel in Beit Jala, vlakbij Bethlehem.

Geboortekerk te Bethlehem

Ik heb niet zoveel met deze geboortekerk. Ik was er ooit eens eerder in 1981 op mijn pelgrimsreis naar Jeruzalem. De omgeving buiten boeit me eigenlijk meer. Ik schuif al gauw bij Aad en Jaap aan, die hier ook al vaker zijn geweest en geniet van een cappuccino, terwijl Jaap vertelt over een boek dat hij zou kunnen schrijven over reizigers zelf.

Op bezoek rots van Machpela te Hebron, waar de aardvaders en –moeders begraven liggen

Het spanningsveld tussen Joden en Palestijnen komt hier duidelijk aan de oppervlakte: grote hekken en bewaakte toegangen, muren waar je als Palestijn niet kan komen. Er zijn in totaal 95 blokkades in de stad! 70.000 inwoners.
Ik kreeg in de Sjiva een spontane ontmoeting met een Engelssprekende Joodse orthodoxe man, die uitleg geeft op de vraag waarom joden toch zo heen en weer bewegen bij het bidden. Luister zelf op: http://youtu.be/N1YtYqw7Zs0 Ik raak nader met hem in gesprek, waarin hij beweert dat er allerlei Bijbelgeheimen heeft, zoals de voorspelling van twee vliegtuigen die in 2011 twee torens in New York binnen vliegen. Nu had ik dat al eens eerder gehoord en weet dat hij zich daarbij beroept op de zeer dubieuze en speculatieve Bible Code van Michael Drosnin. Niettemin geeft hij ook blijk te weten van het gegeven dat ieder zevende woord, weer een eigen woord vormt. Daarbij geeft hij dus blijkt thuis te zijn in de getallenleer van de Gematria. Nu had ik pas geleerd en gehoord over Keraïten, orthodoxe joden, die alleen de TeNacH accepteren en niet de mondelinge overlevering of de Oral Thora en was benieuwd wat hij van hen dacht. Hij is niet van zijn stuk te brengen en probeert mij tevens uit te leggen dat er geen verschil is tussen de Talmoed en de Ge dara, anders dan taalkundig. Luister zelf: http://youtu.be/M5QOdyjVvIU over Bible Secrets en http://youtu.be/yBUZd03k5sM over de Oral Thora.
In de kadoshop ontdek ik interessante boeken van rabbijn Shalom Arush. Omdat ik toch wel nieuwsgierig hoe een rabbijn adviezen geeft over het huwelijk, besluit ik deze twee boeken te kopen:

Dit boek, vertaald door Rabbi Lazer Brody, is alleen voor vrouwen, maar vrouwen van alle leeftijden. Niet beperkt tot echtelijke problemen alleen, leert Rabbi Arush over het hele leven van het vrouwelijk perspectief. Het boek is verdeeld in acht secties, met alle aspecten van het leven van een vrouw. Ja, het huwelijk, maar ook financiën, voedsel, kinderen, etc. Toen koning Salomo zei: “Elke wijze vrouw bouwt haar huis. Maar de dwaze plukt het af met haar handen” (Mishlei 14:1), het is deze kennis en wijsheid die naar verwijst.

Een Huwelijkse Gids voor Mannen is eveneens vertaald door Rabbijn Lazer Brody. For Men Only: A Guide Priceless dat uw huwelijk zal transformeren! Maak een wandeling door een heerlijke en verfrissende tuin, waar de rustige gedachten, kalmerende woorden, en briljante inzichten in overvloed. Dit eye-opening boek, geschreven alleen voor mannen, is de eerste in zijn soort. Direct, eerlijk, down-to-earth, en praktisch, het beschrijft de ware weg naar vrede tussen een man en vrouw.

Bet Shamesh

Na afscheid te hebben genomen bij picknick in Bet Shamesh – nabij Don Bosco klooster Bet Gemal – en een buitengewoon afscheidswoord van Aad Kamsteeg, werd ik afgezet bij het station, waarna ik om 17.30 in Be’ersheva aankwam en mijn zus Jolanda Pinchas-van Dijk me al opwachtte (nadat ze die middag uitgebreid de tijd had genomen om cadeutjes te kopen voor twee van haar kinderen die binnenkort jarig zouden zijn. Na wat op verhaal te zijn gekomen en een shoarmabroodje gegeten te hebben, gingen we eerst nog inkopen doen, bij een enorm grote supermarkt op de rand van Be’ersheva. Om 20.00 kwamen we uiteindelijk in Kadesh Barnea aan, waar een van mijn nichtjes, Aviv mij spontaan in de armen vloog.

Dat was nog eens ‘thuiskomen’ (na ruim een half jaar).

20-21 juni Kadesh Barnea

Jolanda vertelde dat ik niet een dag eerder had moeten komen, i.v.m. een terroristische aanslag. Die liep overigens slecht af voor de daders en de voortvluchtige en trof hen als een boemerang, doch betekende wel dat niemand (vooral schoolkinderen) de moshav Nizzane Sinai niet mochten verlaten.

Een boek waar ze mij mee verraste – n.a.v. een opmerking waardoor ze aan Isaac Newton moest denken – en waar ik me aardig mee zoet wist te houden heet The End of the Messiah Conspiracy van Philip N. Moore, researcher for Hal Lindsey, uit 1994. Zowel gedateerd als de door mij verfoeide eindtijdvisie van Hal Lindsey, weet deze auteur een dermate hoeveelheid interessante informatie door te geven, dat als je door zijn eschatologische visie heen weet te kijken, hij een schat aan informatie weet te verschaffen, niet in het minst over de tijd van Tannaïm, de periode waarin de rabbijnen de Mishna vaststelden en d.m.v. een toevoeging aan het achtiengebed het voor de messiaanse joden onmogelijk maakten om nog langer in de synagogen te komen en mee te doen aan de opstand van de messias uitgeroepen Bar Kochba. Voor wie zich hieraan wagen wil, ik ontdekte dat volume 1, volledig via internet beschikbaar is en wel op http://ramsheadpress.com/html/mes.html

Als deze samenzwering toch eens opgeheven zou worden, evenals de versluiering die over de Westelijke kerk en de islamieten licht, zou dat niet leven zijn als uit de dood!

Bob van Dijk, 26 juni 2012 Houten